Ο αρχιεπίσκοπος Λουκάς , όχι μόνο όταν ήταν στη ζωή, αλλά και μετά την κοίμηση του συνεχίζει να βοηθά τους ανθρώπους και με την χάρη του Θεού να θαυματουργεί. Ο τάφος του και η λάρνακα με τα Άγια λείψανα του έχουν γίνει πλεόν νέα κολυμβήθρα του Σιλώαμ. Στη Συμφερούπολη έχουν καταγραφεί πολλά θαύματα του.
Άνθρωποι που γνώρισαν τον Αρχιεπίσκοπο Λούκα ή συνομίλησαν μαζί του και βίωσαν τη θαυματουργική επέμβασή του σε δύσκολες στιγμές της ζωής τους , με ιδιαίτερη συγκίνηση μιλούν για τη ζωή και το έργο του.
…….Έζησα τον αρχιεπίσκοπο Λουκά από κοντά. Ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος με πολύ δυνατή πίστη και απέραντη αγάπη για όλους τους ανθρώπους. Όταν ήλθε στην Κριμαία έστειλε τους δικούς του ανθρώπους να ψάξουν για να βρουν άπορους και φτωχούς αρρώστους. Τούς έφερναν στο διαμέρισμα του, για να τους εξετάσει και να τους γιατρέψει. Όλοι τον θυμούνται με ευγνωμοσύνη. Και μέχρι σήμερα δεν παύει να θαυματουργεί.¨
………Ο αρχιεπίσκοπος Λουκάς ήταν μεγάλος χειρούργος , αλλά και άνθρωπος που δεν συναντάς εύκολα. Τολμώ να πω, υπεράνθρωπος .Εγώ εργαζόμουν χρόνια στο νοσοκομείο της πόλης μας ως προϊσταμένη. Ακόμη και σήμερα έρχονται άνθρωποι από όλη την Κριμαία και διηγούνται περιστατικά απο τη ζωή του και πόσο ο ίδιος τους είχε βοηθήσει και θεραπεύσει. Ποτέ δεν δεχόταν χρήματα. Ήταν μια καρδιά που ήξερε να αγαπάει τους ανθρώπους . Εγώ υπέφερα απο τη μέση μου. Είχα φρικτούς πόνους. Την ημέρα της ανακομιδής των λειψάνων του πήγα να προσκυνήσω και από τότε οι πόνοι σταμάτησαν εντελώς. Δεν με ξαναενόχλησαν.
………Ό αρχιεπίσκοπος Λουκάς ζούσε πολύ φτωχικά. Το διαμέρισμα του είχε όλο κι όλο δύο δωμάτια. Το ένα ήταν το κελί του. Στο άλλο είχε το γραφείο και ιατρείο. Όλα εκεί ήταν απλά. Τα ράσα του παλιά, φτωχικά, τριμμένα. Δεν δεχόταν χρήματα από τους αρρώστους. Η γραμματέας του κρατούσε κατάλογο άπορων με τις διευθύνσεις και κάθε τόσο έστελνε βοηθήματα. Κάποτε πήγε μια κυρία να εξεταστεί. Στο τέλος πήγε να του δώσει χρήματα. Δεν τα δέχθηκε. Την έστειλε στο άλλο δωμάτιο και η γραμματέας του της έδωσε τη διεύθυνση μιας φτωχής οικογένειας για να τα προσφέρει εκεί.
…………….Για τον αρχιεπίσκοπο η εθνικότητα, η θρησκεία, η κοινωνική θέση, οι πεποιθήσεις , οι ιδέες του άλλου ανθρώπου δεν είχαν καμία σημασία. Από τη στιγμή που κάποιος ερχόταν και του ζητούσε τη βοήθεια του, την πρόσφερε χωρίς διακρίσεις. Βοηθούσε όλους τους ανθρώπους. Δεν ήταν προσωπολήπτης. Κάποτε τον επισκέφθηκε μια Εβραία . Αφού την εξέτασε, αυτή έβγαλε να του δώσει χρήματα. Αρνήθηκε κατηγορηματικά. Της είπε μάλιστα: -πήγαινε στο σιδηροδρομικό σταθμό. Την τάδε ώρα θα έλθει το τρένο και θα κατεβεί μια γυναίκα με τρία παιδιά. Έχει ανάγκη. Σ’ αυτή να δώσεις τα χρήματα. Στο δρόμο θυμήθηκε πως δεν της είπε καν το όνομα της γυναίκας. Μόνο την ώρα της άφιξης του τρένου. Δεν ήξερε τι να κάνει. Έφτασε στο σταθμό και αμέσως είδε μια γυναίκα με τρία παιδιά. Κατάλαβε πως ήταν αυτή. Της έδωσε τα χρήματα χαρούμενη και έτρεξε πίσω στον αρχιεπίσκοπο απορημένη. Δεν μπορούσε να καταλάβει πως ο αρχιεπίσκοπος γνώριζε την άγνωστη αυτή γυναίκα. Τις ανάγκες της και την ώρα ακριβώς της άφιξης της!
http://www.agiosarsenios.com
Άνθρωποι που γνώρισαν τον Αρχιεπίσκοπο Λούκα ή συνομίλησαν μαζί του και βίωσαν τη θαυματουργική επέμβασή του σε δύσκολες στιγμές της ζωής τους , με ιδιαίτερη συγκίνηση μιλούν για τη ζωή και το έργο του.
…….Έζησα τον αρχιεπίσκοπο Λουκά από κοντά. Ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος με πολύ δυνατή πίστη και απέραντη αγάπη για όλους τους ανθρώπους. Όταν ήλθε στην Κριμαία έστειλε τους δικούς του ανθρώπους να ψάξουν για να βρουν άπορους και φτωχούς αρρώστους. Τούς έφερναν στο διαμέρισμα του, για να τους εξετάσει και να τους γιατρέψει. Όλοι τον θυμούνται με ευγνωμοσύνη. Και μέχρι σήμερα δεν παύει να θαυματουργεί.¨
………Ο αρχιεπίσκοπος Λουκάς ήταν μεγάλος χειρούργος , αλλά και άνθρωπος που δεν συναντάς εύκολα. Τολμώ να πω, υπεράνθρωπος .Εγώ εργαζόμουν χρόνια στο νοσοκομείο της πόλης μας ως προϊσταμένη. Ακόμη και σήμερα έρχονται άνθρωποι από όλη την Κριμαία και διηγούνται περιστατικά απο τη ζωή του και πόσο ο ίδιος τους είχε βοηθήσει και θεραπεύσει. Ποτέ δεν δεχόταν χρήματα. Ήταν μια καρδιά που ήξερε να αγαπάει τους ανθρώπους . Εγώ υπέφερα απο τη μέση μου. Είχα φρικτούς πόνους. Την ημέρα της ανακομιδής των λειψάνων του πήγα να προσκυνήσω και από τότε οι πόνοι σταμάτησαν εντελώς. Δεν με ξαναενόχλησαν.
………Ό αρχιεπίσκοπος Λουκάς ζούσε πολύ φτωχικά. Το διαμέρισμα του είχε όλο κι όλο δύο δωμάτια. Το ένα ήταν το κελί του. Στο άλλο είχε το γραφείο και ιατρείο. Όλα εκεί ήταν απλά. Τα ράσα του παλιά, φτωχικά, τριμμένα. Δεν δεχόταν χρήματα από τους αρρώστους. Η γραμματέας του κρατούσε κατάλογο άπορων με τις διευθύνσεις και κάθε τόσο έστελνε βοηθήματα. Κάποτε πήγε μια κυρία να εξεταστεί. Στο τέλος πήγε να του δώσει χρήματα. Δεν τα δέχθηκε. Την έστειλε στο άλλο δωμάτιο και η γραμματέας του της έδωσε τη διεύθυνση μιας φτωχής οικογένειας για να τα προσφέρει εκεί.
…………….Για τον αρχιεπίσκοπο η εθνικότητα, η θρησκεία, η κοινωνική θέση, οι πεποιθήσεις , οι ιδέες του άλλου ανθρώπου δεν είχαν καμία σημασία. Από τη στιγμή που κάποιος ερχόταν και του ζητούσε τη βοήθεια του, την πρόσφερε χωρίς διακρίσεις. Βοηθούσε όλους τους ανθρώπους. Δεν ήταν προσωπολήπτης. Κάποτε τον επισκέφθηκε μια Εβραία . Αφού την εξέτασε, αυτή έβγαλε να του δώσει χρήματα. Αρνήθηκε κατηγορηματικά. Της είπε μάλιστα: -πήγαινε στο σιδηροδρομικό σταθμό. Την τάδε ώρα θα έλθει το τρένο και θα κατεβεί μια γυναίκα με τρία παιδιά. Έχει ανάγκη. Σ’ αυτή να δώσεις τα χρήματα. Στο δρόμο θυμήθηκε πως δεν της είπε καν το όνομα της γυναίκας. Μόνο την ώρα της άφιξης του τρένου. Δεν ήξερε τι να κάνει. Έφτασε στο σταθμό και αμέσως είδε μια γυναίκα με τρία παιδιά. Κατάλαβε πως ήταν αυτή. Της έδωσε τα χρήματα χαρούμενη και έτρεξε πίσω στον αρχιεπίσκοπο απορημένη. Δεν μπορούσε να καταλάβει πως ο αρχιεπίσκοπος γνώριζε την άγνωστη αυτή γυναίκα. Τις ανάγκες της και την ώρα ακριβώς της άφιξης της!
http://www.agiosarsenios.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου