Ένας Γέροντας χωρίς διάκριση................(Γέροντος Πορφυρίου)

Μερικούς μήνες πριν γνωρίσω τον π. Πορφύριο, επειδή βρισκόμουν σέ μεγάλη πνευματική ανάγκη καί, έπικαίρως, στενός φίλος με πληροφόρησε γιά κά­ποιον παρεπιδημούντα αγιορείτη Γέροντα, πού λέγανε ότι είχε διορατικό χάρισμα, τον επισκέφθηκα και μάλι­στα χωρίς προηγούμενη ευλογία τού πνευματικού μου. Άλλα ό γέρων εκείνος, αντί νά με αναπαύσει ψυχικά, μεγάλωσε τήν ταραχή μου. "Οταν τό ανέφερα στον πνευ­ματικό μου, μού απάντησε: Άν μού τό 'λεγες, δε θά σού έδινα ευλογία νά πάς στο συγκεκριμένο αυτό άνθρωπο. Όταν ήλθε τό πλήρωμα τού χρόνου καί, με παραπεμπτικό πλέον του πνευματικού μου, γνώρισα τόν π. Πορφύριο, ό όποιος με άνέπαυσε πλήρως, τού ανέ­φερα και για εκείνη τήν συνάντηση μου με τόν αγιορείτη Γέροντα. Ό π. Πορφύριος τόν ήξερε και μοϋ είπε, κάπως συνεσταλμένα: «Τώρα ό Θεός τόν άνέπαυσε. Είναι λεπτό αυτό τό θέμα. Δεν τα κατάφερνε και τόσο ό ευλογημένος. Σε κάποιον είπε ότι θά γίνει δεσπότης και τώρα θέλει νά πετάξει τά ράσα. Ό θεός νά τόν συγχωρήσει».

Έχεις πολύ καλό πνευματικό


Μιά από τις τελευταίες φορές πού είδα τό Γέροντα, μου είπε:

- "Ακου, Π. "Εχεις πολύ καλό πνευματικό. Έσύ δεν πρέπει πια νά ξανάρθεις.

Πικράθηκα. Πικράθηκα πολύ εκείνη τή στιγμή. Τί λέει άραγε; Μέ διώχνει; Γιατί;

Τώρα ξέρω. Ξέρω πώς ήταν ή πνευματική διαθήκη του. πράγματι ό πνευματικός μου είναι εκείνος πού σηκώνει τώρα τό βάρος απ όλες τις αδυναμίες μου. Ή ευχή τού Γέροντα άς κάνει πιο ελαφρό τό βαρύ και έπίμοχθο έργο του.

"Οταν ανάγκαζα τόν Παππούλη νά εγκρίνει τό θέλημα μου, έχανα

Πολλές φορές τόν ρωτούσα. - Παππούλη μου, νά πάω έκεϊ;

- Νά πάς, μοΰ έλεγε, αν έβλεπε ότι θά περνούσα καλά. Όταν όμως έβλεπε ότι δε θά περνούσα καλά ή κάτι θά μού συνέβαινε, μοΰ έλεγε όχι.

Τώρα έγώ, επειδή μού άρεσε νά πάω στο μέρος γιά τό όποιο τόν είχα ρωτήσει άπ' τήν αρχή, προσπαθούσα μέ διάφορες δικαιολογίες νά τοΰ αλλάξω την αρχική του απόφαση. Αυτός στή συνέχεια δέ μοϋ χαλούσε τό χατίρι, άλλα εγώ σίγουρα θυμάμαι ότι δέν πέρναγα καλά ή κάτι θά μοΰ συνέβαινε, αν δέν ήταν μέ τήν αρχική του ευλογία.

Νά ενεργείς μέ τήν ευλογία της Εκκλησίας και τοΰ πνευματικού

Ελέγε ό π. Πορφύριος στον Σέρβο μετέπειτα Επίσκο­πο Ειρηναίο Μπούλοβιτς:

«"Ακουσε, παιδί μου. Όταν όλα αυτά σού τά ζητά ή Εκκλησία και τά έπευλογεΐ ό πνευματικός σου κι έσϋ κάνεις αύτη τήν υπακοή είλικρινώς, τότε, μέ τήν αγάπη τοΰ Χριστού μας, αυτή σου ή υπακοή θά μπορέσει νά μετατρέψει όλη αυτή τήν εξωτερική κίνηση σέ προσευ­χές, χωρίς νά τό καταλαβαίνεις έσϋ ό ίδιος. "Αν πάλι διαλέξεις και τό πιό ήσυχο μέρος τοΰ Αγίου Όρους ή μιά οποιαδήποτε Μονή, άλλα αυτό τό κάνεις μέ τό δικό σου θέλημα, για νά βολευτείς εσύ ό ίδιος, έστω πνευματικώς, γιά ένα βόλεμα πνευματικό ας τό ποΰμε, και χωρίς τήν ευλογία της Εκκλησίας ή τοΰ πνευματι­κού σου, τότε, ό,τι και νά κάνεις, όλα θά παραμείνουν χαμερπή, δέν θά φθάσουν πουθενά».

Και, μάς λέγει ό ίδιος, μπορώ νά σας ομολογήσω ότι έκτοτε, οσάκις δυσκολευόμουν, θυμόμουν αυτά τά λόγια του κι αμέσως ανακουφιζόμουν. Κι αυτό ισχύει μέχρι σήμερα.

πηγη