Σελίδες

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Συναξαριστής 16 Δεκεμβρίου: Άγιος Μαρίνος


Άγιος Μαρίνος

Στην Παλαιά Διαθήκη έχομε το ηρωικό παράδειγμα των επτά Μακκαβαίων παίδων και της μητέρας των Σολομονής. Τα παιδιά ένα - ένα θανατώνονταν μπροστά στα μάτια της μητέρας των κι εκείνη, αντί να κλαίη και να δέρνεται τους έδινε θάρρος και τα προέτρεπε στο μαρτύριο. Στην ιστορία των αγίων Μαρτύρων της Εκκλησίας, μέσα σε πολλά παρόμοια, έχομε το παράδειγμα των γονέων του αγίου Μαρίνου, του οποίου σήμερα γιορτάζομε την μνήμη. Ο πατέρας κι η μητέρα του Μάρτυρος, από τους επισήμους της Ρώμης, παρακολουθούσαν το παιδί τους να πορεύεται στον θάνατο και τούδιναν θάρρος και το εμακάριζαν για την τιμή που αξιώθηκε. Σαν υπερβολικό βέβαια και σαν αφύσικο το βλέπομε, και κινδυνεύει να το θεωρήσουμε πως δεν είναι αληθινό. Κι όμως δεν είναι το μόνο, σαν ηρωική εκδήλωση της δυνάμεως της πίστεως των χριστιανών. Η πίστη σηκώνει κι ανεβάζει τον άνθρωπο πάνω από τα μέτρα της φύσεώς του.

Βιογραφία
Ο Άγιος Μαρίνος έλαβε το μαρτυρικό στεφάνι στα τέλη του 3ου μετά Χριστόν αιώνα.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρώμη και πήρε το αξίωμα του Συγκλητικού. Αλλά οι πολλές του αγαθοεργίες προς τους χριστιανούς, εξήγειραν εναντίον του τις υπόνοιες των συναδέλφων του, οι όποιοι, αφού εξέτασαν, ανακάλυψαν ότι ο Μαρίνος ανήκε στη χριστιανική Εκκλησία. Και τότε τον κατήγγειλαν.

Συνελήφθη με αυτοκρατορική διαταγή και επειδή δεν θέλησε να θυσιάσει στα είδωλα, καταδικάστηκε σε θάνατο. Ενώ τον οδηγούσαν στον τόπο της εκτέλεσης, είδε μερικούς από τους φίλους του να κλαίνε και αυτός με πραότητα τους είπε: «Γιατί κλαίτε και λυπάστε: μάθετε ότι πηγαίνω από το σκοτάδι στο αιώνιο φως, από το χώρο του σταδίου στα βραβεία, και από το θάνατο στην παντοτινή ζωή». Μετά από λίγο η κεφαλή του έπεφτε, η δε ψυχή του πετούσε στα σκηνώματα των δικαίων.



.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου