Συναξαριστής 27 Δεκεμβρίου: Άγιος Στέφανος ο Πρωτομάρτυρας και Πρωτοδιάκονος

Άγιος Στέφανος ο Πρωτομάρτυρας.
Απεικόνιση του 6ου αιώνα μ.Χ.

Άγιος Στέφανος ο Πρωτομάρτυρας και Πρωτοδιάκονος

Μέσα στην εορτή των γενεθλίων του Χριστού, εορτάζεται σήμερα η "γενέθλιος ημέρα" του αγίου Πρωτομάρτυρος και Πρωτοδιακόνου Στεφάνου. Ο Στέφανος, ο "πλήρης πίστεως και δυνάμεως", είναι το πρώτο θύμα, μετά τον "άμωμον" που πέθανε στο Σταυρό. "Πρώτος εν διακόνοις, πρώτος και εν μάρτυσιν", όπως ψάλλει η Εκκλησία. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς στις Πράξεις των Αποστόλων μας δίνει το πρώτο "μαρτύριον" της Εκκλησίας - την δραματική απολογία και τον θάνατο του Πρωτομάρτυρος, την πρώτη μαρτυρία για τον Ιησού και την ανάσταση, επισφραγισμένη με την θυσία και το αίμα του Μάρτυρος. Η τελευταία λέξη στο "μαρτύριον", εμπνευσμένη στον Ευαγγελιστή από το ’γιον Πνεύμα, είναι το "εκοιμήθη", γεμάτη παρηγοριά κι ελπίδα. Γι' αυτό ψάλλει η Εκκλησία, κάνοντας ύμνο τα λόγια του Μεγάλου Βασιλείου: "Πανεύφημοι Μάρτυρες, υμάς ουχ η γη εκάλυψεν, αλλ' ουρανός υπεδέξατο...".

Βιογραφία

Ο Άγιος Στέφανος ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους μεταξύ των επτά διακόνων, που εξέλεξαν οι πρώτοι χριστιανοί για να επιστατούν στις κοινές τράπεζες των αδελφών, ώστε να μη γίνονται λάθη και τους χειροτόνησαν οι Άγιοι Απόστολοι. Αν και κουραστική η ευθύνη του επιστάτη για τόσους αδερφούς παρ’ όλα αυτά ο Στέφανος έβρισκε καιρό και δύναμη για να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Χριστού. Και όπως αναφέρει η Αγία Γραφή: «Στέφανος πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ».(Πραξ. Αποστόλων, στ΄8-15, ζ΄1-60). Δηλαδή ο Στέφανος, που ήταν γεμάτος πίστη και χάρισμα ευγλωττίας δυνατό, έκανε μεταξύ του λαού μεγάλα θαύματα, που προκαλούσαν κατάπληξη και αποδείκνυαν την αλήθεια του χριστιανικού κηρύγματος.

Ο Στέφανος είχε αφιερώσει τη ζωή του στο κήρυγμα του ευαγγελικού λόγου και στη φιλανθρωπική δράση. Για τη προσφορά και τις αρετές του τιμήθηκε με το χάρισμα της θαυματουργίας. Με το χάρισμα αυτό θεράπευε ασθενείς και αποδείκνυε τη δύναμη του Χριστού. Με τη βαθιά θεολογική του κατάρτιση ανέτρεπε εύκολα τις κακοδοξίες των Ιουδαίων για το έργο του Χριστού, προκαλώντας την οργή και το φθόνο τους.

Οι Ιουδαίοι, όμως, καθώς ήταν προκατειλημμένοι, εξαπέλυσαν συκοφάντες ανάμεσα στο λαό, που διέδιδαν ότι άκουσαν το Στέφανο να βλαστημεί το Μωϋσή και το Θεό. Με αφορμή, λοιπόν, αυτές τις συκοφαντίες, που οι ίδιοι είχαν ενσπείρει, άρπαξαν με μίσος το Στέφανο και τον οδήγησαν μπροστά στο Συνέδριο, τάχα για να απολογηθεί. Η απολογία του Στεφάνου υπήρξε πρότυπο τόλμης και θάρρους. Χωρίς να φοβηθεί καθόλου, εξαπέλυσε λόγια - κεραυνούς εναντίον των Ιουδαίων. Και από υπόδικος, ορθώθηκε θυελλώδης ελεγκτής και κατήγορος. Τότε ακράτητοι από το μίσος οι Ιουδαίοι, τον έσυραν έξω από την πόλη, όπου τον θανάτωσαν με λιθοβολισμό. Εκεί φάνηκε και η μεγάλη συγχωρητικότητα του Στεφάνου προς τους εχθρούς του με τη φράση του, «Κύριε, μὴ στήσης αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ταύτην». Κύριε μη λογαριάσεις σ’ αυτούς την αμαρτία αυτή.

http://www.imkifissias.gr/
http://www.saint.gr/

.