Σελίδες

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Συναξαριστής 5 Δεκεμβρίου: Άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος


Άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος


"Ασκητικών αγωνισμάτων των ευώδες κειμήλιον" ονομάζει η Εκκλησία τον όσιο Σάββα τον ηγιασμένο, του οποίου σήμερα τιμά και γιορτάζει την μνήμη. Ο Όσιος είν' από κείνους, για τους οποίους η θεία Γραφή λέει ότι ζουν στον αιώνα και ο μισθός του κόπου των είναι στα χέρια του Θεού. Είν' από τους Οσίους που κατά τον υμνογράφο ο βίος τους είναι σαν μία κλίμαξ που ανεβάζει τους ανθρώπους με το παράδειγμα της αγιότητος στους ουρανούς. Κι ακόμη είναι ο "επί γης ’γγελος και εν ουρανοίς άνθρωπος του Θεού". Στην ιστορία του ασκητισμού ο άγιος Σάββας δημιούργησε δική του εποχή και το όνομά του έμεινε σφραγίδα σ' ένα από τα σπουδαιότερα μοναστικά κέντρα. Η λαύρα του αγίου Σάββα στα Ιεροσόλυμα με τη δική της τάξη και το δικό της τυπικό είναι μέχρι σήμερα μια μακρινή απήχηση της ενδόξου εποχής του ασκητισμού, στην οποία έζησε ο όσιος, αρχηγός κι οργανωτής του μοναχικού βίου σε κείνα τα μέρη.


Βιογραφία
Ο Άγιος Σάββας καταγόταν από το χωριό Μουταλάσκη της Καππαδοκίας και ήταν γιος ευσεβών γονέων, του Ιωάννη και της Σοφίας .

Από πολύ νωρίς γνώρισε τις θείες βουλές και αποφάσισε να αφιερωθεί στο μοναστικό βίο. Είχε τόση πίστη που κάποτε μπήκε σε ένα κλίβανο πυρός από τον οποίο βγήκε αβλαβής με τη βοήθεια του Θεού.

Όταν ήταν δεκαοχτώ ετών έφυγε από το μοναστήρι των Φλαβιανών και πήγε στα Ιεροσόλυμα. Από εκεί κατευθύνθηκε προς την έρημο της Ανατολής για να συναντήσει τον Μέγα Ευθύμιο (βλέπε 20 Ιανουαρίου). Ο Ευθύμιος τον έστειλε σε ένα κοινόβιο, το οποίο διηύθυνε ο όσιος Θεόκτιστος (βλέπε 3 Σεπτεμβρίου).

Ο Άγιος Σάββας κατά την παραμονή του στο κοινόβιο έλαμψε λόγω του χαρακτήρα του και των αρετών του. Μάλιστα ήταν τόσο σοβαρός και ηθικός - παρά το νεαρόν της ηλικίας - που προσαγορεύτηκε παιδαριογέροντας από τον Μέγα Ευθύμιο.

Ο Άγιος Σάββας όσο μεγάλωνε τροφοδοτούσε όλο και περισσότερο το πνεύμα του, γι' αυτό και τιμήθηκε με το χάρισμα της θαυματουργίας. Το χάρισμα αυτό το επιστράτευσε στην υπηρεσία των φτωχών και των ασθενών και έτσι επιτέλεσε σημαντικότατα έργα.

Για την αγιότητα της ζωής του και για τη μεγάλη του φήμη, είχε σταλεί από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων δυο φορές πρεσβευτής στην Κωνσταντινούπολη, προς το βασιλιά Αναστάσιο και έπειτα προς τον Ιουστινιανό.

Σε ηλικία ενενήντα τεσσάρων ετών, το 534 μ.Χ., ανήλθε προς Κύριον εν ειρήνη.



.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου