Άγιος Νίκανδρος ο εν Αιγύπτου
Ο βίος και το μαρτύριο του αγίου Νικάνδρου μας θυμίζουν το χρέος που έχομε απέναντι στους νεκρούς και τα λείψανα των Αγίων. Ο άγιος Νίκανδρος το είχε κάμει έργο του· φρόντιζε να μαζεύη και να ενταφιάζη τα σώματα των αγίων Μαρτύρων. Όχι μόνο στους Χριστιανούς μα και στους ειδωλολάτρες είναι ανόσιο να μείνει άταφος νεκρός. Αφήνοντας το παράδειγμα της Αντιγόνης, που τόλμησε να θάψη τον αδελφό της Πολυνείκη, φέρνομε στην μνήμη μας τον Ιωσήφ και το Νικόδημο, που τόλμησαν και ζήτησαν για να θάψουν το ακήρατο σώμα του Κυρίου. Η τιμή στους νεκρούς και στους τάφους των νεκρών είναι δείγμα σεβασμού προς την αξία του ανθρώπου. Στους χριστιανούς πιο πολύ η τιμή προς τα ιερά λείψανα, προς το υλικό δηλαδή σκήνος, εκείνο που μένει όταν φύγη η ψυχή, συνδέεται με την ελπίδα και την προσδοκία της αναστάσεως των νεκρών, που θα είναι η ανάσταση των σωμάτων.
Βιογραφία
Έζησε στα χρόνια του Διοκλητιανου (284-305). Θερμός ζηλωτής της πίστης, θαύμαζε με όλη του την ψυχή εκείνους, πού έχυναν γι' αυτήν το αίμα τους. Και όσες φορές μάθαινε τον θάνατο μαρτύρων, πήγαινε επί τόπου, παραλάμβανε τα Άγια λείψανα τους και τα έθαβε καταβρέχοντας αυτά με τα δάκρυα του. Στην εκτέλεση του ιερού αυτού έργου συνελήφθη και δικάστηκε. Επειδή όμως έμεινε πιστός στην ομολογία του Χριστού, καταδικάστηκε σε σκληρότατο θάνατο. Με διαταγή του τυράννου, έγδαραν το δέρμα του και έπειτα το έκαψαν με αναμμένες λαμπάδες. Ήταν το έτος 305 μ.Χ.
ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ: Ο νικητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου