Έχετε ποτέ φανταστεί τη ζωή σας χωρίς κάποιο πρόσωπο με το οποίο να γελάτε, να περνάτε καλά, να αστειεύεστε, να μιλάτε για διάφορα θέματα, να κλαίτε με αυτό και να ακουμπάτε το κεφάλι σας στον ώμο του σε δύσκολες και όχι μόνο στιγμές;
Αν αυτό ήταν ποτέ δυνατό να γίνει πραγματικότητα, η ζωή μας θα ήταν τόσο άδεια όσο τίποτα δεν υπήρξε ποτέ σε ολόκληρο τον κόσμο. Θα ήταν όπως μια Γη χωρίς νερό, τουτέστιν χωρίς κανένα σημάδι ζωής· χωρίς κανένα ζωντανό οργανισμό. Τότε, το χάος μπορεί να βασίλευε σε ολόκληρο το σύμπαν. Το νερό είναι κάτι που όλοι μας χρειαζόμαστε· κάτι το πολύ σημαντικό. Το ίδιο είναι και η φιλία.
Αλλά, υπάρχει ένα ζήτημα. Στη ζωή μας, συναντούμε νέους ανθρώπους. Συζητάμε με αυτούς πολλά θέματα. Μοιραζόμαστε κάποιες από τις στιγμές μας μαζί τους. Έτσι, η ερώτηση είναι η εξής: Πώς μπορούμε να καταλάβουμε αν είναι αληθινοί μας φίλοι και πότε μπορούμε να τους αισθανθούμε ως τους καλύτερούς μας φίλους; Πιστεύω ότι η απάντηση κρύβεται στην καρδιά μας.
Ήμουν πολύ προσεχτική στο να διαλέξω τη σωστή λέξη σχετικά με τη φιλία. Δεν δημιουργούμε φίλους, όπως οι περισσότεροι από μας πιστεύουν. Τους κερδίζουμε. Οι φίλοι γεννιούνται, δε γίνονται. Είναι όπως οι άγγελοι, δοσμένοι από το Θεό να μας ακολουθούν σε όλη μας τη ζωή. Και για να γίνω πιο συγκεκριμένη, πρέπει να πω οι “αληθινοί” φίλοι.
Ο καθένας έχει φίλους. Αλλά πραγματικούς, πιστούς, έμπιστους φίλους; Οι αληθινοί φίλοι είναι όπως τα διαμάντια, ανεκτίμητοι και σπάνιοι. Οι ψεύτικοι φίλοι είναι όπως τα φύλλα, που τα βρίσκουμε παντού. Αυτός είναι και ο λόγος που ένας πραγματικός φίλος είναι δύσκολο να βρεθεί, δύσκολο να χαθεί και αδύνατο να ξεχαστεί.
Υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά και απόσταση όταν ονομάζουμε κάποιον “φίλο” και “καλύτερο” μας φίλο. Ο φίλος θα είναι εκεί για μας όταν τα πράγματα πάνε καλά…Αλλά ο Πραγματικός μας φίλος θα είναι εκεί όταν τα πράγματα πάνε καλά αλλά και όταν δύσκολες στιγμές έρχονται… Ακόμα κι όταν νιώθουμε ότι δε θα χαμογελάσουμε ποτέ ξανά…δε θα νιώσουμε ποτέ ξανά ευτυχία… θα είναι εκεί και θα μας κάνει να χαμογελάσουμε ξανά με μία και μόνο αγκαλιά γεμάτη αγάπη, ελπίδα και τρυφερότητα!
Ένας πραγματικός φίλος δεν είναι αυτός που μόνο μας διασκεδάζει, αλλά κι αυτός που μας φροντίζει. Αυτός που θα είναι δίπλα μας όταν κλαίμε. Γιατί ο καθένας μπορεί να μας ακούσει. Οι φίλοι ακούνε προσεχτικά αυτά που έχουμε να τους πούμε. Αλλά ένας πραγματικός φίλος ακούει προσεχτικά όλα αυτά που δεν του λέμε. Εάν κάποιος με ρωτήσει να του πω μια φράση, η οποία εκφράζει τη σημασία της φιλίας, θα του απαντούσα: “Να μιλάς στον καλύτερό σου φίλο χωρίς λέξεις.” Τίποτα περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Απλώς αυτό.
Όχι αυτά που λέγονται αλλά αυτά που δε χρειάστηκε ποτέ να ειπωθούν έχουν σημασία. Γιατί μόνο οι πραγματικοί φίλοι μπορούν να καθίσουν μαζί στη σιωπή και να αισθανθούν ότι είναι γεμάτοι από την καλύτερη συζήτηση που έκαναν ποτέ. Να γιατί το σώμα και το μυαλό –ή καλύτερα, η ψυχή;- μαζί μπορούν να πουν τόσο πολλά πράγματα που οι λέξεις και το στόμα αδυνατούν να εκφράσουν. Όπως είναι γνωστό, επικοινωνούμε 87% με το σώμα μας, δηλαδή με τις κινήσεις του (η γλώσσα του σώματος). Χρησιμοποιούμε τον λόγο μόνο 8% και το υπόλοιπο 5% με άλλους τρόπους, όπως με τα συναισθήματα.
(Δοκίμιο από την Ελένη Γκίκα)
http://doupleouraniotoxo.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου