Σαμψών ο ξενοδόχος 27 ΙΟΥΝΙΟΥ

Σαμψών Οσίου, Ανθούσης Οσίας, Ανεκτού, Ιωάννας Μυροφόρου, Λουκά Ερημίτου, Μαρκίου & Μαρκίας, Πιερίου Ιερομ.

Σαμψών ο ξενοδόχος

Πάμε 27  Ιουνίου. Του οσίου πατρός ημών Σαμψών του ξενοδόχου. Του Αναργύρου και θαυματουργού. Άμα πιάσομε τον κατάλογο των 22 Αναργύρων, είναι κι αυτός μέσα. Σαμψών και Διομήδους, Μωκίου και Ανίκητου, Μάμαντος κλπ. Κύρου και Ιωάννου, βέβαια.. έζησε και αυτός και έλαμψε στα χρόνια του μεγάλου Ιουστινιανού. Τον ίδιο αιώνα με τον όσιο Δαυίδ. Κατήγετο από τη Ρώμη. Από πλουσίους και ευγενείς γονείς. Όταν εκοιμήθησαν, του άφησαν μεγάλη περιουσία. Ήταν πάμπλουτος εκείνος, όμως, είχε μέσα του τον πλούτο του Χριστού. Κι όλα αυτά τα άλλα τα έβλεπε σκύβαλα. Τα μοίρασε στους φτωχούς και αναγκεμένους, στις εκκλησίες και στα Ιδρύματα και όπου αλλού, και ήλθε, ξένος κι άγνωστος, αυτό το πλούσιο αρχοντόπουλο της Ρώμης, στην Κωνσταντινούπολη. Στα χρόνια, όπως είπαμε, του μεγάλου Ιουστινιανού και τι έκανε; Θρησκευτικό τουρισμό, θα λέγαμε σήμερα , με την καλή, όμως, έννοια εγύρισε όλα τα μοναστήρια. Όλα τα σεβάσματα. Όλα τα αγιάσματα και εκκλησίες και ιερούς χώρους της Κωνσταντίνου Πόλεως, και έπαιρνε από το καθένα ο,τι καλύτερο και άγιαζε κι ομόρφαινε και στόλιζε την ψυχή του και πέρασε καιρός πολύς, κατ αυτόν τον τρόπο ζώντας ο Άγιος και διάβαζε δε πολύ, πάρα πολύ, την Αγία γραφή. Την αγαπούσε τόσο, όσο τίποτα άλλο και εντρυφούσε και χαιρότανε και τη γνώριζε κι απ’ έξω. Τι ωραία!

Τον έμαθε, όμως, ο μεγάλος σεβασμιότατος, όπως λέει το Συναξάριο, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Μηνάς. Σπουδαίος. Τον κάλεσε και τον παρακάλεσε, παρότι δεν ήθελε εκείνος, ο Σαμψών , και τον έκαμε παπά. Κι ο Άγιος ασχολήθηκε, τότε, με τους φτωχούς και τους αρρώστους. Τους βοηθούσε, και όλο τον κοσμάκη μαζί και τους έφερνε στη χάρη του Ιησού Χριστού. Αρρώστησε κι ο Μέγας Ιουστινιανός από μία ασθένεια ανίατη γιατρός δεν τον θεράπευε. Τίποτε δεν μπορούσε να γίνει είχαν σηκώσει τα χέρια ψηλά και οι γιατροί και οι Άγιοι . Τι θα κάνομε τώρα; Θα χάσομε τον πατέρα μας μεγάλο κακό και συμφορά είν αυτή.

Το μαθαίνει κι ο Σαμψών , που χε σπουδάσει ιατρική και μάλιστα καλή ιατρική και πάει στον αυτοκράτορα έμαθα, του λέει, πως έχεις δυσκολία, βασιλιά μου ναι, λέει. Θα μπορούσα εγώ να σε εξυπηρετήσω, ο φτωχός και ταπεινός και ελάχιστος; Μετά χαράς, λέει. Κι εκείνος, με τις ιατρικές γνώσεις, που είχε, ήξερε τέλεια ιατρική, βρήκε το νόσημα, έδωσε το φάρμακο και θεραπεύθηκε παντελώς ο αυτοκράτωρ απ’ τον Άγιο Σαμψών , τον ξενοδόχο και εις ένδειξιν ευγνωμοσύνης, ο ενθεότατος Ιουστινιανός έφτιαξε, εκεί κοντά στο φτωχικό σπιτάκι του Σαμψών , έναν ξενώνα ένα νοσοκομείο, θα λέγαμε σήμερα μια Βασιλειάδα, καλύτερα το έφτιαξε με τη βοήθεια του Σαμψών και να τον τιμήσει και να τιμήσει και το έργο του να το προωθήσει.

Κι εκεί πια διέπρεψε ο μέγας Σαμψών . Βοηθούσε αμέτρητους. Ξένους και φτωχούς και αρρώστους. Κατά τον καλύτερο τρόπο. Κι ο βασιλιάς τον βοηθούσε του πρόσφερε χρήματα και τ αναγκαία και κάθε στήριξη και πολλή αγάπη. Κι είχε γίνει μια Βασιλειάδα εκεί. Βασιλειάδα του Σαμψών , του ξενοδόχου. Ξενοδόχου. Πανδοχείο και ξενοδοχείο έγινε το νοσοκομείο εκείνο, ο χώρος ο φιλανθρωπικός αυτός και του δώσαν και αξίωμα και ο πατριάρχης Μηνάς και ο αυτοκράτωρ Ιουστινιανός. Αξίωμα εκκλησιαστικό. Τον έκαναν σκευοφύλακα της μεγάλης Εκκλησίας. Φρουρούσε και επόπτευε στα ιερά σκεύη, που είχε πολλά και πολύτιμα. Τα δέχθηκε όλα αυτά ταπεινά ο Άγιος Σαμψών . Κι όταν πια έφθασε η ώρα του ν αναπαυθεί, τον κάλεσε ο Κύριος εις τας αιωνίους μονάς. 27 Ιουνίου 530, τον 6ο αιώνα, δηλαδή, μ.Χ. και ανεπαύθη.

Όμως, δεν άφησε ποτέ τους ανθρώπους. Δεν άφησε την Εκκλησία. Δεν άφησε κανέναν και σήμερα , ακόμη, Όσοι τον επικαλούνται τον Άγιο Ανάργυρο Σαμψών , τον ξενοδόχο, τον θαυματουργό, τους θεραπεύει και τους βοηθάει οι Άγιοι δεν κάθονται. Πήγαν στον ουρανό και δεν κάθονται έρχονται και στη γη και μας φροντίζουν όλους και θέλουν να μας βάλουν στον παράδεισο όλους να μπούμε, δηλαδή, όλοι μαζί μας περιμένουν κι εκείνοι και μας βοηθάνε να μπούμε στη γη της Επαγγελίας του ουρανού. Στη Θεία Βασιλεία.