“Πατέρες μου, αυτή είναι η αποστολή του παπά” του μακαριστού Μητροπολίτη Κεφαληνίας κ.κ Γερασίμου

 

“Θυμάμαι τον Μακαριστό, τον Άγιο Μητροπολίτη Λευκάδος το Νικηφόρο, μου έστελνε κάθε χρόνο στη γιορτή μου μια κάρτα, την ίδια 40 χρόνια, ήταν ένα έντυπο που το έχετε δει κι εσείς, το πρόβατο είναι στο γκρεμό και ο τσοπάνης κινδυνεύει κι αυτός να γκρεμιστεί, κι αυτός να χαθεί για χάρη του προβάτου. “ Ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων”. Και μου έγραφε: “Π. Γεράσιμε, Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΑΣ”.

Πατέρες μου, αυτή είναι η αποστολή του παπά: να κινδυνεύει εσαεί και εις τους αιώνας να σώσει το πρόβατο και με δικό του κίνδυνο να γκρεμιστεί κι αυτός, να θυσιαστεί, να λιώσει για την αγάπη των ανθρώπων.”

Και ο Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ λέει:

“Σπάνιαι ψυχαί κέκτηνται επαρκή ανδρείαν, ώστε να εκκλίνουν από της πεπατημένης ατραπού της ευρείας μάζης και να ζήσουν συμφώνως προς τας εντολάς Χριστού εν τω πεπτωκότι τούτω κόσμω. Εκ της αδιστάκτου πίστεως εις την Θεότητα του Ιησού γεννάται, φυσικώ τω τρόπω, η πνευματική ανδρεία. Τινές εκ των πιστευόντων εις τον Κύριον, ακολουθούντες Αυτόν, οδηγούνται μέχρι του χείλους της αβύσσου ...”*

Έκανε κάδρο ένα από αυτά τα έντυπα και το κρέμασε στην κουζίνα του σπιτιού του παπά Βαγγέλη Χιόνη, όπου ευγνωμονώντας δεχόταν φιλοξενία. Ήταν κι αυτός ένας ξένος, χωρίς δικό του σπίτι, σαν τον μεγάλο Ξένο, "όστις οίδε ξενίζειν τους πτωχούς και τους ξένους". Δίπλα του σε ένα σπιτάκι καμιά δεκαριά μετανάστες, που τους συνέδραμε και τον αγάπησαν και μια μέρα του έφεραν και μια τούρτα. Κι έβλεπε κάθε μέρα αυτή την εικόνα, το δώρο του Μητροπολίτη Λευκάδος Νικηφόρου, τον οποίο ο π. Γεράσιμος θαύμαζε για την ακτημοσύνη του. Μας έλεγε ότι είχε μόνο μια επισκοπική ράβδο. "Να έχεις και μια δεύτερη", του έλεγε ο δικός μας, αστειεύοντάς τον, "γιατί μπορεί αυτή να σπάσει".

*Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ, “Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστί”, σελ. 106.

πηγη