30 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ Αλεξάνδρου Πατριάρχου, Ιωάννου Πατριάρχου, Παύλος ο Νέος, Φαντίνου Θαυματουργού, των Αγίων Έξι Μαρτύρων, Σαρματά Οσίου, Βρυαίνης Οσίας, των Αγίων 16 Θηβαίων Μαρτύρων, Ευλαλίου Ιεράρχου, των Αγίων Φήλιξ, Φουρτουνάτου, Σεπτιμίνου και Ιανουαρίου, Φύλακος Οσίου, Αλεξάνδρου Ρώσου, Φιλωνίδη Ιερομάρτυρα

30 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Αλεξάνδρου Πατριάρχου, Ιωάννου Πατριάρχου, Παύλος ο Νέος, Φαντίνου Θαυματουργού, των Αγίων Έξι Μαρτύρων, Σαρματά Οσίου, Βρυαίνης Οσίας, των Αγίων 16 Θηβαίων Μαρτύρων, Ευλαλίου Ιεράρχου, των Αγίων Φήλιξ, Φουρτουνάτου, Σεπτιμίνου και Ιανουαρίου, Φύλακος Οσίου, Αλεξάνδρου Ρώσου, Φιλωνίδη Ιερομάρτυρα

Ο Άγιος Αλέξανδρος, αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως

30, λοιπόν, του μηνός Αυγούστου, γιορτάζει ο Άγιος Αλέξανδρος, αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως εζησε και έλαμψε στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου και έκανε μεγάλο αγώνα κι εκείνος κατά του Αρειανισμού. Κι όταν ο Άρειος πήγε να συλλειτουργήσει μαζί του, λέγοντας, τάχα, πως έγινε ορθόδοξος, και απατώντας και τον μεγάλο και Άγιο Κωνσταντίνο, τότε ο Άγιος Αλέξανδρος πήγε στην εκκλησία, αγκάλιασε την Αγία Τράπεζα κι είπε: «Χριστέ μου, αύριο έρχεται να λειτουργήσει ο εχθρός σου. Εγώ δεν μπορώ τίποτα να κάνω. Σου παραδίνω την εκκλησία. Κανόνισε Εσύ.» Αυτός είν ο Χριστός και η χάρη Του. «Και πάσαν την ζωήν ημών», λέμε κι εμείς, «Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα.» και στις μέρες αυτές τις δύσκολες, παραθέτομε όλη μας τη ζωή. Κι εαυτούς και αλλήλους Χριστώ τω Θεώ μας. Κι έχει Εκείνος τον τρόπο, να τα βρει όλα και να τα βάλει στη θέση τους γιατί, όπως είπαμε και λίγο πρίν, αυτός κυβερνάει.

Ο Άρειος, την άλλη μέρα, περιχαρής, πήγαινε στο ναό να λειτουργήσει, νομίζοντας πως τους ξεγέλασε όλους και θα επιβάλει τα δικά του. « Έστι», όμως, «Δίκης οφθαλμός», και «Ζη Κύριος ο Θεός.» Καθώς πήγαινε, του ήλθε η ανάγκη και η χρεία. Πήγε εκεί σ’ ένα δημόσιο αφεδρώνα και δεν βγήκε πάλι. Τον αναζήτησαν σε λίγο οι συνοδεύοντες αυτόν και μπαίνοντας τον βρήκαν να είναι μαχαιρωμένος από αόρατη πληγή και να κείται νεκρός και ελεεινόν θέαμα και τότε δοξολόγησαν οι πατέρες και ο Άγιος Αλέξανδρος και οι χριστιανοί τον Κύριο, που επενέβη στην πιο δύσκολη ώρα είναι δική Του η Εκκλησία είναι δική Του η πλάση είμαστε όλοι δικοί Του να το ξέρομε αυτό. Ας Του έχομε εμπιστοσύνη μεγάλη και αγάπη πολλή, ας κάνομε κι εμείς, με τη Χάρη Του, φυσικά, ο,τι μπορούμε, κι από κει και πέρα τα υπόλοιπα είναι δικά του. Κι αν αδικηθούμε ανθρωπίνως, ο Κύριος θα μας δικαιώσει. Το χειρότερο κακό είναι η αμαρτία κι η αμετανοησία όλα τ άλλα είναι για το καλό μας.

Ο Άγιος και θαυματουργός Φαντίνος

Και στις 30 του μηνός, γιορτάζει και ο Άγιος και θαυματουργός Φαντίνος μας έρχεται από την Καλαβρία, την Κάτω Ιταλία, τη Μεγάλη Ελλάδα, έζησε στον 9ο αιώνα, ήταν ηγιασμένος εκ κοιλίας μητρός του, πήγε στο μοναστήρι από παιδάκι, έμεινε κει εξήντα χρόνια, κι έκαμε ασκήσεις και θαύματα, και υστέρα πήρε δυο μαθητάς του κι ήλθε στην Ελλάδα μας στην Κόρινθο έμεινε καιρό πολύ, και ωφέλησε αμέτρητους στα δύσκολα χρόνια. Ήλθε στην Αθήνα, στην Παναγία την Αθηνιώτισα, εδώ στην πατρίδα, την πρωτεύουσα της πατρίδος μας, και επροσκύνησε τη χάρη της. Η Παναγία η Αθηνιώτισα ήταν ο ναός του Παρθενώνος, που οι Βυζαντινοί μας πρόγονοι τον μετέτρεψαν σε ναό της Παναγίας. —Τώρα τον επαναφέραμε στα είδωλα και προκόβομε, οπως βλέπετε.— και στη συνέχεια πήγε στη Λάρισα. Κι έμεινε για καιρό στον τάφο του Αγίου Αχιλλίου έκαμε κει την άσκησή του, τις προσευχές του, τη συνεργασία του με το μεγάλο αυτό Άγιο της πατρίδος μας, ωφέλησε κι εκεί πολλούς, κι υστέρα αναχώρησε για τη Θεσσαλονίκη, μαζί με τη μητέρα του Βρυέννη, λένε κάποια άλλα συναξάρια. Κι εκεί έμεινε στον τάφο και στο ναό του Αγίου Δημητρίου, οκτώ ολόκληρα χρόνια και μελετούσε, λέει, τα θαύματα του Αγίου . Πως τα μελετούσε και τι έγινε, δεν ξέρομε. Αλλά από κει βγήκε μεγάλη ωφέλεια έτρεχαν αμέτρητοι και άκουγαν τον Άγιο και έπαιρναν δύναμη και έπαιρναν ευχή και τους έδινε κι ο Άγιος Δημήτριος τη χάρη του και ύστερα, αφού έφθασε σε μεγάλη ηλικία, ο Άγιος Φαντίνος, εκοιμήθη στη Θεσσαλονίκη και αναπαύεται εκεί και μας ευλογεί κι από κει και την πατρίδα μας και την πλάση.

πηγη