Άγιος Γαλακτίων, Αγία Επιστήμη

Άγιος Γαλακτίων, Αγία Επιστήμη

Πάμε, τώρα, στις 5 του μηνός Νοεμβρίου γιορτάζουν οι υπέροχοι Άγιοι και ασκηταί και μάρτυρες Γαλακτίων και Επιστήμη. Ήσαν κάπου στην Ανατολή. Παιδιά ειδωλολατρών. Ήλθαν εις γάμου κοινωνίαν, ο Γαλακτίων είχε γίνει χριστιανός, από έναν Ονούφριο μοναχό, που είχε κάνει και τους γονείς του χριστιανούς. Η Επιστήμη ήταν ειδωλάτρις. Αλλά, σαν έγνωρίσθη με τον Γαλακτίων α, ήλθε κι αυτή αμέσως στη χάρη του Ιησού Χριστού γιατί ήταν γη καλή και αγαθή έκαμαν, λοιπόν, και τους γάμους των, και συμφώνησαν να ζήσουν ως αδελφοί. Ως μοναχοί. Σάν ερωδιοί του Κυρίου. Δικαίωμα τους. 

Κι όμορφο πράγμα, για όποιον μπορεί και ζούσαν, λοιπόν, ως ασκηταί, και έκαμαν τον αγώνα τους, έλαμπε η μορφή τους, κι οδηγούσαν πολλούς, και τα κατάφερναν, με τη χάρη του Ιησού Χριστού, θαυμάσια όμως ο Δέκιος ο αυτοκράτορας, στα μισά του 3ου μ.Χ. αιώνος, 249-251, έμαθε γι αυτή την ομορφιά, που είχαν και εξέπεμπαν οι δύο καλόγηροι, ο Γαλακτίων και η Επιστήμη, και τότε διέταξε και τους έφεραν μπροστά του. Τους κολάκεψε, τους απείλησε, εκείνοι, όμως, που ν αφήσουν την ομορφιά και να πάνε στο σκοτάδι. Που ν αφήσουν την αγάπη του Χριστού και το μεγαλείο και να ρθούν πίσω απ’ τον Βελίαρ. Οχι , λέει, βασιλιά μου. Δεν γίνεται ο,τι κι αν κάνεις έκτος και μας αφήσει ο Ιησούς Χριστός. Τότε μπορούμε μόνο να μετατραπούμε να αλλοιωθούμε και τότε άρχισαν τα βασανιστήρια και τα κολαστήρια, με τρόπο δεινό και φοβερό. 

Που να σας τα λέω! και ήταν μόνο δεκάξι χρονών η Αγία Επιστήμη και είκοσιεννέα ο Άγιος Γαλακτίων με καρτερία και υπομονή και άφατο ηρωισμό υπέμειναν όλα τα φοβερά και ανήπυστα Μαρτύρια και βασανιστήρια και στο τέλος, πάνω στα βάσανα, παρέδωκαν τις ολόλαμπρες ψυχές των στον μεγαλομάρτυρα του γολγοθά, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, τον εσταυρωμένο και αναστημένο και ανέβηκαν στον ουρανό και αυτοί και άφησαν τα λείψανα τους πλήρη χάριτος και ευωδιάς και ωφελούσαν στους αιώνες και ωφελούν και ακόμα σημέρα , μ’ αυτή τη χάρη, αλλά και με την πρεσβεία τους την ουράνια ο Γαλακτίων και η Επιστήμη μας δείχνουν ότι κανείς μπορεί να φτάσει σε μεγάλο ύψος, αν δοθεί στον Χριστό μας αν γίνει του Χριστού μας και ύστερα είναι ωφέλιμος και για τους άλλους όλους.

 απο το συναξαρι του Παππουλη Ανανία