Η Εκκλησία είναι πάνω απ΄’ολα λατρεύουσα κοινότητα. Η
λατρεία έρχεται πρώτη, ακολουθεί η διδασκαλία και η πειθαρχία. Στην Ανατολική
παράδοση, η ενότητα της διδασκαλίας και της λατρείας τονίζεται πολύ ισχυρά. Η
διδασκαλία εδώ είναι όχι τόσο κάτι που διδάσκεται μέσα σε μια αίθουσα
παραδόσεων, αλλά πολύ περισσότερο, κάτι που κηρύσσεται μέσα στο ναό. Η Θεολογία
μιλάει περισσότερο από τον άμβωνα παρά από την έδρα. Απαιτεί, λοιπόν,
περισσότερο υπαρξιακό χαρακτήρα. Η λατρεία, από το άλλο μέρος, είναι
απαλλαγμένη από το συναισθηματισμό. Το πρώτο-πρώτο, που απαιτείται, είναι
νηφαλιότητα της καρδιάς. Η πληρότητα της θεολογικής σκέψεως της Εκκλησίας
κείται ακριβώς στη λατρεία και τούτο είναι, πιθανώτατα, το πιο σημαντικό
διακριτικό στοιχείο της Ανατολικής Παραδόσεως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου