Αγαπητέ συνάδελφε και φίλε Ηλία.

Αγαπημένε μου αδελφέ δεν εχω τίποτα παραπάνω να πω απο τον παρακάτω λόγο που μας κατασυγκίνησε στην εξόδιο ακολουθία. Εκφράζει τα πάντα για αυτό που ήσουν. Να εχεις καλό παράδεισο!!! Ευχαριστώ θερμά όλους προσωπικά και εκ μέρους της οικογένειάς μου για τις ευχές σας!!!

Αγαπητέ συνάδελφε και φίλε Ηλία. ...Συγκλονισμένοι βαθύτατα από τον απρόσμενο και αιφνίδιο θάνατο σου,ήμαστε εδώ την τραγική και πένθιμη τούτη ώρα, για να σε από χαιρετίσουμε φίλε, απευθύνοντας εκ μέρους όλων μας,το στερνό Αντίο. ..Ανήμερα των γενεθλίων σου,μόλις στα 39 σου Χρόνια κι ενώ όλοι μας σε περιμέναμε, όπως κάθε μέρα, να είσαι κοντά μας,ο Θεός αποφάσισε να σε στερήσει από όλους εμάς και να σε πάρει κοντά του...Όπου και να υπηρέτησες τίμησες την Ελληνική Αστυνομία και άφησες πίσω σου ανεξίτηλη την προσωπική σου σφραγίδα κι ανθρώπους που μόνο καλά λόγια μπορούν να πουν για σένα. ..Όταν κάθεσαι στη βεράντα του Ηλία και της Μαρίας, δεν μπορείς να μην αγναντέψεις το πέλαγος, που σιγά σιγά στον ορίζοντα χάνονται τα καράβια και οι βάρκες.

Έτσι όπως χάνονται οι βάρκες από τον ορίζοντα, έτσι χάθηκε και ο φίλος μας. Μπορεί να χάθηκαν από τον ορίζοντά μας, αλλά σίγουρα συνεχίζουν να υπάρχουν.

Για πολλούς από εμάς αλλά κυρίως για την Μαρία, την Ευθαλία, τον Βασίλη, την Ιωάννα και τον Χρυσόστομο ίσως ακόμα να νομίζουμε ότι τον βλέπουμε για λίγο καιρό εκεί κάπου στον ορίζοντα. Ίσως να βρίσκεται, ίσως να είναι παιχνίδια της φαντασίας μας.

Για κάθε όμως αναβαση, θα πρέπει να υπάρχουν δυο πράγματα. Τα απαραίτητα εφόδια και ο αναρριχητης να έχει αποβάλει τα βλαβερά φορτία.

Τα εφόδια του φίλου μας ήταν πολλά…. Πάρα πολλά…. Η Αγάπη του για τον καθένα μας ήταν παρομοιώδης. Θεωρείς ότι αυτός ο άνθρωπος τους Αγαπούσε όλους, για όλους είχε μόνο κάτι καλό να πει. Με τον καθένα χαιρόταν σαν παιδί κάθε φορά που αντάμωνε.χωρις να το ζητήσεις ήταν πάντα εκεί. ..Είχε μια νουθεσια για τον καθένα μας,να μας την "πει" με αγάπη! Κι όπως τα δέντρα των ψηλών βουνών, από βάλλουν τα φύλλα τους για να ξαναγεννηθουν, έτσι κι ο φίλος μας,είχε αποβάλλει τον εγωισμό λες και γεννήθηκε χωρίς αυτόν. Πάντα να ζητήσει πρώτος συγγνώμη, πάντα απλός και άρχοντας μαζί!

Τα έκανες όλα γρήγορα και καλά ακριβέ μας φίλε! Γρήγορα Αγάπησες, γρήγορα έφτιαξες την όμορφη οικογένεια, γρήγορα ωρίμασες πνευματικά, γρήγορα μας έφυγες…Πάντα βιαστικός ήσουν. ....

Καποτε θυμάμαι μου ανέφερες οτι σε εναν πνευματικο πατερα,είπες από το εξης : " Πάτερ, δεν μπορείς να φανταστείς πόση προσευχή κάνω όταν τρέχω! Πόσο κομποσκοίνι! Και μοναχός να γινόμουν τόση προσευχή δεν θα έκανα" .Έκτοτε , σε κάθε φωτογραφία σου να τρέχεις, απλά διακρίνω ότι εσύ προσευχόσουν, όπως είμαι σίγουρος ότι θα το έκανες και εκεί στην κορυφή του Βουνού της Κονιτσας που τόσο Αγαπούσες, λίγο πριν συναντήσεις τον Άγιο που Αγάπησες και σε Αγάπησε τόσο! Τον Όσιο Παίσιο. Πήγαινες για να δεις τον δρόμο, για να έρθουμε και εμείς, μόνο που εσύ τον άνοιξες πιο πολύ! Τώρα ξέρουμε ότι έφυγες ψηλα στον ουρανο ,πιο ψηλα κι απο τα αγαπημενα σου βουνα!κι οπως ελεγες,οταν κοιτας απο ψηλα,βλεποντας ψηλοτερα,ναι!ειναι ολα μια ζωντανη ζωγραφιά!

Ανέστη Χριστός, Ηλία και ξέρουμε ότι απλά είναι άλλο ένα πέρασμα!

Ανέστη Χριστός, Ηλία για να βεβαιωθούμε ότι θα σε ξανασυναντήσουμε!

Ανέστη Χριστός, Ηλία αλλά για εμάς είναι ακόμα σαρακοστή!

Χριστός Ανέστη Αγνέ πολύτιμέ μας φίλε! Δεν έχω αλλά να πω, γιατί έχω πάρα πολλά...Αντίο Ηλία. ....