Αγίου Λουκά αρχιεπισκόπου Κριμαίας
Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων, εκατομμύρια και
δισεκατομμύρια άνθρωποι, είναι άνθρωποι κοινοί, τους οποίους ή Αγία Γραφή
ονομάζει «λαόν της γης» (Δ' Βασ. 15, 5). Γιατί τους ονομάζει έτσι;
Γιατί αυτοί μοιάζουν με γκρίζο χορτάρι ή με χαμόκλαδα. Δεν
έχουν στη ζωή τους κάποιους ανώτερους σκοπούς και επιδιώξεις, ο νους τους
είναι πολύ επιπόλαιος και ασχολείται μόνο με τις βιοτικές μέριμνες, τα γήινα
αγαθά και τα καθημερινά προβλήματα.
Άλλα όπως στους λόφους και στα βουνά, που είναι σκεπασμένα
με χόρτα και χαμόκλαδα, φυτρώνουν κάπου κάπου μεγάλοι κέδροι και τεράστιες
βελανιδιές, έτσι και μεταξύ του λάου της γης αναδεικνύει ο Θεός κάποιους
ανθρώπους πολύ μεγάλους, οι όποιοι έχουν υψηλή διάνοια, σκέψη πολύ βαθιά και ο
λόγος τους έχει μεγάλη δύναμη. Έχουν θέληση πολύ ισχυρή και κατέχουν όλη την
επιστημονική γνώση. Τέτοιοι άνθρωποι δημιουργούν μία νέα πιο τέλεια ζωή και
αλλάζουν τις σχέσεις μεταξύ των κρατών και των λαών.
Αυτό βέβαια είναι πολύ σημαντικό, αλλά ασύγκριτα πιο σημαντικές
είναι εκείνες οι ριζικές αλλαγές, τις όποιες πραγματοποιεί ο Θεός μέσω των πιο
μεγάλων ανθρώπων, μέσω των μεγάλων ασκητών της ευσέβειας και της δικαιοσύνης,
μέσω των μεγάλων ιεραρχών, των θαυματουργών και των οσίων. Στα έργα των
μεγάλων φιλοσόφων υπάρχουν πολλές αντιφάσεις και συχνά οι άνθρωποι, οι όποιοι
νομίζουν ότι μπορούν σ’ αυτούς να βρουν απάντηση σε μία παμπάλαια ερώτηση: «τι
είναι η αλήθεια», απογοητεύονται.
Η ιστορία της επιστήμης γνωρίζει πολλές
περιπτώσεις όταν οι επιστημονικές θεωρίες, οι όποιες θεωρούνταν ασάλευτες,
έχαναν τη σπουδαιότητα τους μπροστά στα νέα επιτεύγματα της επιστήμης.
Άλλα εντελώς διαφορετικά είναι τα πράγματα στην περιοχή του
πνεύματος, στην περιοχή της ανώτατης θεολογικής γνώσης. Εκεί όλα είναι
απαρασάλευτα και αιώνια. Πριν λίγο καιρό γιορτάζαμε την ήμερα του μαρτυρικού
θανάτου του Προδρόμου και Βαπτιστού του Κυρίου Ιωάννου, για τον όποιο ο Κύριος
μας ο Ιησούς Χριστός είπε, ότι μεταξύ των γεννηθέντων από τις γυναίκες δεν
εμφανίστηκε μεγαλύτερος από αυτόν. Έτσι ο Κύριος τον τοποθέτησε πιο πάνω από
όλους τους σπουδαίους επιστήμονες, τους φιλοσόφους και τους καλλιτέχνες. Αυτόν,
πού υπήρχε σε μέγιστο βαθμό φορέας του Αγίου Πνεύματος και διάκονος της
ανώτατης αλήθειας, τον ανέδειξε ενώπιον όλης της ανθρωπότητας ως τον πιο άξιο
άνθρωπο.
Πριν λίγο καιρό, την ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, σας
έλεγα για το γεγονός ότι ο Κύριος και ο Θεός μας ο Ιησούς Χριστός τοποθέτησε
τον Πρόδρομο Του πάνω από όλους τους γεννηθέντας από τις γυναίκες, δεν άφορα
την Υπεραγία Παρθένο Μαρία, επειδή αυτή βρίσκεται πάνω ακόμα και από τα
Χερουβείμ και τα Σεραφείμ.
Αν την γενέθλια ήμερα των μεγάλων ανθρώπων την τιμούμε και
την γιορτάζουμε με πολύ σεβασμό, τότε με ποια χαρά πρέπει να πανηγυρίζουμε
σήμερα, τιμώντας την γενέθλια ήμερα Εκείνης, από την οποία έλαμψε ο Ήλιος της
Δικαιοσύνης, ο Κύριος και Θεός μας ο Ιησούς Χριστός, ο Όποιος από αυτή έλαβε
την ανθρώπινη σάρκα. Στο απολυτίκιο της μεγάλης αυτής γιορτής ακούμε τα
θαυμάσια λόγια: «Ή Γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη...».
Για όλη την οικουμένη, όχι μόνο για το ανθρώπινο γένος, αλλά και για τον κόσμο
τον αόρατο, για τον κόσμο των αγγέλων έλαμψε σήμερα η μεγάλη χαρά.
Πάνω,
λοιπόν, από όλους τους μεγάλους ανθρώπους, πάνω ακόμα και από τον Ιωάννη τον
Πρόδρομο, πάνω από τους Αρχαγγέλους και τους Αγγέλους τοποθέτησε Κύριος ο Θεός
την Υπεραγία Άχραντο Παρθένο Μαρία. Και βεβαίως δικαίως της έδωσε αυτή την
θέση, επειδή σ’ αυτήν εσκήνωσε το Άγιον Πνεύμα, για να γίνει αυτή γήινη Μητέρα
του Προαιώνιου Υιού του Θεού, του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Το Πανάγιο Πνεύμα
του Θεού έκανε την καρδιά της Μαρίας σε ασύγκριτο βαθμό πιο καθαρή από την
καρδιά όλων των ανθρώπων. Την καθαρότητα της καρδιάς την θεωρεί ο Κύριος μας ο
Ιησούς Χριστός το πιο σημαντικό από όλα τα άλλα, γι’ αυτό και είπε στους
μακαρισμούς: «μακάριοι οι καθαροί τη καρδία, ότι αυτοί τον Θεόν όψονται»
(Ματθ. 5, 8). Η αδιάλειπτη κοινωνία με τον Θεό, η θεωρία του προσώπου Του είναι
η μεγαλύτερη ανταμοιβή, που ο Κύριος Ιησούς Χριστός υπόσχεται σ’ αυτούς που
τηρούν τις εννέα αυτές εντολές, πού τις ονομάζουμε μακαρισμούς.
Ας θυμηθούμε τί λέει ο Σωτήρας μας για την ανθρώπινη καρδιά.
Ο λόγος Του μας εξηγεί γιατί Αυτός εκτιμά τόσο πολύ την καθαρότητα της
καρδιάς. Είπε ο Κύριος: «Έσωθεν γάρ εκ της καρδίας των ανθρώπων οι διαλογισμοί
οι κακοί εκπορεύονται, μοιχείαι, πορνείαι, φόνοι, κλοπαί, πλεονεξίαι,
πονηρίαι, δόλος, ασέλγεια, οφθαλμός πονηρός, βλασφημία, υπερηφάνια, αφροσύνη-
πάντα ταύτα τά πονηρά έσωθεν εκπορεύεται και κοινοί τον ανθρώπων» (Μκ. 7,
21-23).
Αν έτσι είναι τα πράγματα και αν, σύμφωνα με το λόγο του Χριστού, οι
ρίζες του κακού βρίσκονται στην ανθρώπινη καρδιά, τότε σίγουρα από την ίδια
την καρδιά εκπορεύονται και όλοι οι καλοί και καθαροί λογισμοί και πράξεις.
Επειδή η καρδιά είναι το κέντρο της αγάπης και η αγάπη είναι πλήρωμα όλου του
νόμου.
Η καρδιά της Υπεραγίας Θεοτόκου και Άχραντου Παρθένου
Μαρίας σκορπούσε το φως της εξαιρετικής καθαρότητας και αγάπης όχι μόνο στον
γήινο κόσμο. Η ημέρα της λαμπροφόρου γεννήσεως της «χαράν εμήνυσε πάση τη
οικουμένη», σε όλο τον κόσμο των ασωμάτων δυνάμεων.
Να φυλάμε και εμείς, αδελφοί μου και αδελφές, στις καρδιές
μας τη χαρά της λαμπροφόρας και μακάριας ημέρας της γεννήσεως της. Ας
προσπαθήσουμε με όλες τις δυνάμεις μας να κρατάμε πάντοτε την καρδιά μας
καθαρή, για να είμαστε άξιοι της αγάπης της Παναγίας, η οποία πάντα πρεσβεύει
για μας ενώπιον του Υιού της του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στον Οποίο, μαζί με
τον Άναρχο Πατέρα και το Πανάγιο Πνεύμα, ανήκει δόξα, τιμή και προσκύνηση εις
τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου