Οι Αγιοι Πάντες αγάπησαν τον Θεάνθρωπο και μας καλούν να τους μιμηθούμε

Πρώτη Κυριακή του Ματθαίου (Κεφ. ι΄ 32-33, 37-38, ιθ΄ 27-30) σήμερα, αγαπητοί.

Χρόνια πολλά για των Αγίων Πάντων, που 'ναι και η Κυριακή των Αγίων Πάντων. Χρόνια πολλά σε όλους μας, γιατί γιορτάζουν όλοι οι άγιοι, γιορτάζουμε και μεις, που φέρουμε τα ονόματά τους. Μετά την Πεντηκοστή, αφού ήλθε το Πνεύμα το Αγιο και φώτισε τους Αποστόλους, εκείνοι βγήκαν στα πέρατα της οικουμένης και εκήρυξαν το Ευαγγέλιον, έως εσχάτου της γης. Ετσι προήλθαν οι πρώτοι καρποί της Εκκλησίας, οι άγιοι.

Η Εκκλησία, έχουσα ενότητα, όρισε μία Κυριακή, την πρώτη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή, να εορτάζονται όλοι οι άγιοι, ακόμη και οι άγγελοι, ακόμη και εκείνοι που θα έλθουν στο μέλλον και εξαιρέτως η Παναγία Θεοτόκος.

Το άγιο Ευαγγέλιο είναι πια από τον Ματθαίο. Και αρχίζουμε τις Κυριακές του Ματθαίου, που είναι ένα είδος κατηχήσεως, γιατί η Εκκλησία κατηχεί και πληροφορεί τους πιστούς και εκείνους που θέλουν να έλθουν στην πίστη. Μας ομιλεί ο Χριστός μας και μας λέει: «Οποιος με ομολογήσει Θεάνθρωπο μπροστά στους ανθρώπους, και μάλιστα εν καιρώ διωγμού, εγώ θα τον ομολογήσω δικόν μου, μπροστά στον Πατέρα μου, κατά τη Δευτέρα Παρουσία. Κι όποιος με αρνηθεί, θα τον αρνηθώ και γω, κατά τη Δευτέρα Παρουσία».

Εδώ ο Κύριος θέτει τα πράγματα στην αγάπη, στη μεγάλη αγάπη και θυσία για Κείνον εκ μέρους μας. Πραγματικά, η πρώτη Εντολή είναι η αγάπη στον Θεό. Κι αν ο άνθρωπος προσπαθεί να πραγματοποιεί αυτή την εντολή, τότε έχει μεγάλη ευλογία και μεγάλη δύναμη, τότε λειτουργούν σωστά και οι υπόλοιπες αγάπες: η αγάπη στον συνάνθρωπο, η αγάπη στην κτίση, η αγάπη στο ωραίο, η αγάπη στα πάντα.
Στη συνέχεια ο Κύριος μας λέει πάλι το ίδιο, ότι «όποιος αγαπά τον πατέρα του ή τη μητέρα του παραπάνω από Μένα, όποιος αγαπά τα παιδιά του παραπάνω από Μένα, όποιος αγαπά τον εαυτό του παραπάνω από Μένα, ε, τότε αυτός δεν είναι άξιος για Μένα». Είναι απόλυτα αυτά. Αλλά έλα που ο άνθρωπος έχει μέσα του απόλυτες τάσεις, έχει προοπτική να χωρέσει τον Θεό, να γίνει «χώρα του αχωρήτου»! Γι' αυτό και πολλές φορές οι καημένοι τα θέλουμε όλα. Γι' αυτό είμαστε και φιλάργυροι και φιλόδοξοι και φιλήδονοι. Προσπαθούμε με αυτά να γεμίσουμε την ψυχή μας την αθάνατη, η οποία, όμως, δεν γεμίζει. Γεμίζει μόνο με τον Θεό της, με τον Θεάνθρωπο, που ζωούται και θεούται με το πανάμωμον Σώμα και Αίμα Αυτού. Στη συνέχεια βγαίνει ο Απόστολος Πέτρος, σε κάποια ομιλία εκεί που είχε ο Ιησούς πριν, και Του λέει: «Εμείς, Κύριε, τα αφήκαμε όλα και Σ' ακολουθήσαμε. Τι θα κερδίσουμε; Τι θα λάβουμε;». Εκείνος του είπε: «Θα είστε μαζί Μου στον ουρανό, σε θρόνους, κοντά Μου, και θα κρίνετε τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ, όλο τον κόσμο. Και ακόμη να ξέρετε και σεις και οι υπόλοιποι που θα έλθουν στους αιώνες ότι όποιος άφησε γονείς, παιδιά, γυναίκα, κτήματα, υποστατικά και οτιδήποτε, θα τα λάβει εκατονταπλασίονα, εκατό φορές παραπάνω. Και στην παρούσα ζωή!». Και είναι αλήθεια αυτό. Οταν ανοιχτούμε στον Χριστό και την Εκκλησία, όλοι εκείνοι που Τον ακολουθούν είναι γονείς μας, αδελφοί μας, είναι τα πάντα, και πολλές φορές μας προσφέρουν ό,τι καλύτερο, ό,τι ανώτερο, και μας γεμίζουν ικανοποίηση και θεία ευλογία. «Ακόμη, επιπλέον» -λέει ο Χριστός- «θα κερδίσει και την αιώνιο ζωή». Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για την αιώνιο ζωή. Χωρίς αυτή την προοπτική υποφέρει και βασανίζεται στην κόλαση του εγωισμού, στα πάθη και στους καημούς του κόσμου. Τελειώνοντας, ο Χριστός είπε: «Υπάρχουν άνθρωποι εδώ που θεωρούνται τελευταίοι και στη Βασιλεία θα είναι πρώτοι. Και υπάρχουν άνθρωποι εδώ που είναι πρώτοι και στη Βασιλεία θα είναι τελευταίοι». Γιατί ο Χριστός έχει άλλα κριτήρια - μετρά με τα μέσα κριτήρια τον άνθρωπο, με την ψυχή του, με την ομολογία του σε Κείνον, με την αγάπη του, με τη θυσία του. Ενώ οι άνθρωποι αυτού του κόσμου, οι μάταιοι, τα μετράνε ακριβώς ανάποδα, κάνουν αντιστροφή των αξιών. Γι' αυτό υποφέρουμε.

Οι άγιοι Πάντες, αδελφοί, ας πρεσβεύσουν στον Κύριο και ας Τον παρακαλέσουν για μας όλους να Τον ακολουθούμε σ' όλη μας τη ζωή, μέχρι την τελευταία μας ανάσα, «με λογισμό και μ' όνειρο», με αγάπη, λατρεία και θυσία, όπως έκαναν και κείνοι.


Χρόνια πολλά!

(του αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη
- Το κήρυγμα της Κυριακής)
0 Δημοσιεύτηκε: 01 Ιου 2010


http://misha.pblogs.gr