Παγκόσμια ὕψωση τοῦ τιμίου καὶ ζωοποιοῦ Σταυροῦ! Ἡμέρα ἱερὰ καὶ ἁγία! Ἡμέρα ξεχωριστὴ ἀνάμεσα σὲ τόσες ἄλλες τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους! Ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποία ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει ἐνώπιον τοῦ πληρώματος τῶν πιστῶν μελῶν της τὸ ὄργανο τῆς καταδίκης καὶ θανατώσεως τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Τὴν ἕως θανάτου ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης του, τοῦ ἀρχηγοῦ καὶ χορηγοῦ τῆς ζωῆς, πρὸς τὸν ἄνθρωπο.
Τὸν ὑψώνει σὲ θέα καὶ προσκύνηση, ὅπως τότε ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων. Ἡ ὕψωση αὐτὴ δὲν εἶναι μόνο μιὰ ἁπλὴ ἀνάμνηση τῆς θαυματουργοῦ ἀνευρέσεώς του στὸν λόφο τοῦ Γολγοθᾶ ἀπὸ τὴν ἁγία Ἑλένη. Εἶναι καὶ πηγὴ χάριτος, δυνάμεως καὶ ζωῆς.
Ἀφότου ἡ ἀνθρώπινη μανία κάρφωσε πάνω στὸ Σταυρὸ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ὁ Σταυρὸς ἀπὸ ὄργανο καταδίκης καὶ θανάτου ἔγινε μέσο χάριτος καὶ πηγῆς ζωῆς. Ἀπὸ κατάρα μετατράπηκε σὲ εὐλογία. Ἀπὸ πηγὴ πόνου καὶ ὀδύνης σὲ σύμβολο χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης. Ἔκτοτε καὶ μέσα στὴν ὑπερδισχιλιετὴ ζωὴ τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας ὁ Τίμιος Σταυρὸς σφραγίζει διαρκῶς τὴ ζωὴ τῶν πιστῶν. Τὸ πρῶτο Μυστήριο τῆς εἰσόδου μας στὴν ἁγία Ἐκκλησία, τὸ ἅγιο Βάπτισμα, ἐπιτελεῖται μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τὸ σφράγισμα τοῦ ὕδατος διὰ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Παρόμοια καὶ τὰ Τίμια Δῶρα στὴ θεία Εὐχαριστία σταυροειδῶς εὐλογοῦν ται. Καὶ ὅλες οἱ εὐλογίες τῆς Ἐκκλησίας μας τελοῦνται μὲ τὸν τύπο τοῦ Σταυροῦ. Ὁ Τίμιος Σταυρὸς σφραγίζει διαρκῶς τὴ ζωὴ τοῦ πιστοῦ. Ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ θὰ γεννηθεῖ ὣς τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ ἐναποτεθεῖ τὸ φθαρτό του σῶμα στὴν τελευταία ἐπὶ τῆς γῆς κατοικία του.
Πλέον ὁ Σταυρὸς καθίσταται σύμβολο ζωῆς, ὁδοδείκτης ποὺ μᾶς φανερώνει ἕνα δρόμο· μιὰ πορεία ζωῆς. Καὶ ὅπως δὲν νοεῖται τὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ χωρὶς τὴ συμμετοχή του στὸν διὰ τοῦ Σταυροῦ θάνατο, ἔτσι δὲν νοεῖται καὶ ἡ ζωὴ τοῦ πιστοῦ χωρὶς συμμετοχὴ στὸ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅ,τι κάνει ὁ χριστιανὸς ἐμπνεόμενος καὶ καθοδηγούμενος ἀπὸ τὸ πνεῦμα τοῦ Σταυροῦ, εἶναι ἀληθινὰ χριστιανικό, ἐνῶ ὅ,τι ἐνεργεῖ χωρὶς τὸ πνεῦμα τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἐγωιστικὸ καὶ φίλαυτο καὶ ἔξω ἀπὸ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Σταυρὸς εἶναι ὁ κλῆρος μας. Τὸ φῶς στὴν πορεία τῆς ζωῆς μας. Τὸ σημεῖο ἀναφορᾶς στὸν τρόπο τῆς ζωῆς μας. Εἶναι ἡ οὐσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας καὶ τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Καὶ τοῦτο διότι ἐπάνω στὸ Σταυρὸ ὁ Χριστὸς ἐπανέφερε τὸν ἄνθρωπο στὸν μοναδικὸ προορισμό του. Διόρθωσε μὲ τὴν τέλεια ἕως θανάτου ὑπακοή Του, τὴν ἀνυπακοὴ καὶ ἐπανάσταση τῶν πρωτοπλάστων, ἕνεκα τῆς ὁποίας οὐσια στικὰ ὁ ἄνθρωπος χωρίσθηκε ἀπὸ τὸν Θεό.
Γι’ αὐτὸ καὶ κάθε πιστὸς χριστιανὸς δὲν μπορεῖ νὰ ζήσει διαφορετικὰ καὶ ἔξω ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς θυσίας καὶ τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας. Σταυρὸς οὐσιαστικὰ γιὰ τὸν καθένα μας σημαίνει:
Ὑπομένω μὲ πίστη. Σταυρώνω, νεκρώνω τὰ πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες μου. Ἀρνοῦμαι τὸ νοσηρὸ καὶ ἁμαρτωλὸ καὶ φίλαυτο θέλημά μου. Ἀγωνίζομαι τὸν σκληρὸ ἀγώνα τοῦ Χριστοῦ μὲ ἐλπίδα. Ζῶ ἐσταυρωμένη ζωή.
Στὴν ἐκκοσμικευμένη καὶ ὑλιστικὴ ἐποχή μας· στὴν καταναλωτικὴ καὶ εὐδαιμονιστικὴ κοινωνία μας· στὴν ἐποχὴ τῶν ἀνέσεων καὶ τῶν πάσης φύσεως ἀπολαύσεων ὁ Τίμιος Σταυρὸς ὑπο τιμᾶται ἀπὸ τοὺς πολλοὺς ὡς ἕνα ἁπλὸ κόσμημα ἢ χαρακτηριστικὸ σύμβολο. Καὶ ὅμως ἰδιαίτερα στὴ σημερινὴ ἐποχὴ καὶ στὶς σύγχρο νες συν θῆ κες εἶναι ἀνάγκη νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι εἶναι ἔκπτωση καὶ παρα χάραξη νὰ ζοῦμε χωρὶς νὰ σηκώνουμε μὲ ὑπομονή, πίστη καὶ καρτερία τὸν προσωπικό μας σταυρό· χωρὶς νὰ μᾶς στοιχίζει ἡ ζωὴ τοῦ Εὐαγγελίου· χωρὶς νὰ εἴμαστε πιστοὶ ἀκόλουθοι καὶ μαθητὲς στὰ πόδια τοῦ ἐσταυρωμένου Κυρίου. Ἂς μαθητεύουμε λοιπὸν στὸ μέγι στο καὶ φρικτὸ ὑπόδειγμα τοῦ σταυρικοῦ του θανάτου, γιὰ νὰ ἀξιωθοῦμε ἔτσι νὰ συμμετάσχουμε καὶ στὴ ζωηφόρο Ἀνάστασή του.
Περιοδικό "Ο Σωτήρ"
.
Τὸν ὑψώνει σὲ θέα καὶ προσκύνηση, ὅπως τότε ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Ἱεροσολύμων. Ἡ ὕψωση αὐτὴ δὲν εἶναι μόνο μιὰ ἁπλὴ ἀνάμνηση τῆς θαυματουργοῦ ἀνευρέσεώς του στὸν λόφο τοῦ Γολγοθᾶ ἀπὸ τὴν ἁγία Ἑλένη. Εἶναι καὶ πηγὴ χάριτος, δυνάμεως καὶ ζωῆς.
Ἀφότου ἡ ἀνθρώπινη μανία κάρφωσε πάνω στὸ Σταυρὸ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ὁ Σταυρὸς ἀπὸ ὄργανο καταδίκης καὶ θανάτου ἔγινε μέσο χάριτος καὶ πηγῆς ζωῆς. Ἀπὸ κατάρα μετατράπηκε σὲ εὐλογία. Ἀπὸ πηγὴ πόνου καὶ ὀδύνης σὲ σύμβολο χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης. Ἔκτοτε καὶ μέσα στὴν ὑπερδισχιλιετὴ ζωὴ τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας ὁ Τίμιος Σταυρὸς σφραγίζει διαρκῶς τὴ ζωὴ τῶν πιστῶν. Τὸ πρῶτο Μυστήριο τῆς εἰσόδου μας στὴν ἁγία Ἐκκλησία, τὸ ἅγιο Βάπτισμα, ἐπιτελεῖται μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τὸ σφράγισμα τοῦ ὕδατος διὰ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Παρόμοια καὶ τὰ Τίμια Δῶρα στὴ θεία Εὐχαριστία σταυροειδῶς εὐλογοῦν ται. Καὶ ὅλες οἱ εὐλογίες τῆς Ἐκκλησίας μας τελοῦνται μὲ τὸν τύπο τοῦ Σταυροῦ. Ὁ Τίμιος Σταυρὸς σφραγίζει διαρκῶς τὴ ζωὴ τοῦ πιστοῦ. Ἀπὸ τὴν ὥρα ποὺ θὰ γεννηθεῖ ὣς τὴ στιγμὴ ποὺ θὰ ἐναποτεθεῖ τὸ φθαρτό του σῶμα στὴν τελευταία ἐπὶ τῆς γῆς κατοικία του.
Πλέον ὁ Σταυρὸς καθίσταται σύμβολο ζωῆς, ὁδοδείκτης ποὺ μᾶς φανερώνει ἕνα δρόμο· μιὰ πορεία ζωῆς. Καὶ ὅπως δὲν νοεῖται τὸ ἔργο τοῦ Χριστοῦ χωρὶς τὴ συμμετοχή του στὸν διὰ τοῦ Σταυροῦ θάνατο, ἔτσι δὲν νοεῖται καὶ ἡ ζωὴ τοῦ πιστοῦ χωρὶς συμμετοχὴ στὸ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅ,τι κάνει ὁ χριστιανὸς ἐμπνεόμενος καὶ καθοδηγούμενος ἀπὸ τὸ πνεῦμα τοῦ Σταυροῦ, εἶναι ἀληθινὰ χριστιανικό, ἐνῶ ὅ,τι ἐνεργεῖ χωρὶς τὸ πνεῦμα τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἐγωιστικὸ καὶ φίλαυτο καὶ ἔξω ἀπὸ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Σταυρὸς εἶναι ὁ κλῆρος μας. Τὸ φῶς στὴν πορεία τῆς ζωῆς μας. Τὸ σημεῖο ἀναφορᾶς στὸν τρόπο τῆς ζωῆς μας. Εἶναι ἡ οὐσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας καὶ τῆς χριστιανικῆς ζωῆς. Καὶ τοῦτο διότι ἐπάνω στὸ Σταυρὸ ὁ Χριστὸς ἐπανέφερε τὸν ἄνθρωπο στὸν μοναδικὸ προορισμό του. Διόρθωσε μὲ τὴν τέλεια ἕως θανάτου ὑπακοή Του, τὴν ἀνυπακοὴ καὶ ἐπανάσταση τῶν πρωτοπλάστων, ἕνεκα τῆς ὁποίας οὐσια στικὰ ὁ ἄνθρωπος χωρίσθηκε ἀπὸ τὸν Θεό.
Γι’ αὐτὸ καὶ κάθε πιστὸς χριστιανὸς δὲν μπορεῖ νὰ ζήσει διαφορετικὰ καὶ ἔξω ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς θυσίας καὶ τοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου μας. Σταυρὸς οὐσιαστικὰ γιὰ τὸν καθένα μας σημαίνει:
Ὑπομένω μὲ πίστη. Σταυρώνω, νεκρώνω τὰ πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες μου. Ἀρνοῦμαι τὸ νοσηρὸ καὶ ἁμαρτωλὸ καὶ φίλαυτο θέλημά μου. Ἀγωνίζομαι τὸν σκληρὸ ἀγώνα τοῦ Χριστοῦ μὲ ἐλπίδα. Ζῶ ἐσταυρωμένη ζωή.
* * *
Στὴν ἐκκοσμικευμένη καὶ ὑλιστικὴ ἐποχή μας· στὴν καταναλωτικὴ καὶ εὐδαιμονιστικὴ κοινωνία μας· στὴν ἐποχὴ τῶν ἀνέσεων καὶ τῶν πάσης φύσεως ἀπολαύσεων ὁ Τίμιος Σταυρὸς ὑπο τιμᾶται ἀπὸ τοὺς πολλοὺς ὡς ἕνα ἁπλὸ κόσμημα ἢ χαρακτηριστικὸ σύμβολο. Καὶ ὅμως ἰδιαίτερα στὴ σημερινὴ ἐποχὴ καὶ στὶς σύγχρο νες συν θῆ κες εἶναι ἀνάγκη νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅτι εἶναι ἔκπτωση καὶ παρα χάραξη νὰ ζοῦμε χωρὶς νὰ σηκώνουμε μὲ ὑπομονή, πίστη καὶ καρτερία τὸν προσωπικό μας σταυρό· χωρὶς νὰ μᾶς στοιχίζει ἡ ζωὴ τοῦ Εὐαγγελίου· χωρὶς νὰ εἴμαστε πιστοὶ ἀκόλουθοι καὶ μαθητὲς στὰ πόδια τοῦ ἐσταυρωμένου Κυρίου. Ἂς μαθητεύουμε λοιπὸν στὸ μέγι στο καὶ φρικτὸ ὑπόδειγμα τοῦ σταυρικοῦ του θανάτου, γιὰ νὰ ἀξιωθοῦμε ἔτσι νὰ συμμετάσχουμε καὶ στὴ ζωηφόρο Ἀνάστασή του.
Περιοδικό "Ο Σωτήρ"
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου