Εις την προς τα άγια των Αγίων Είσοδον της Θεοτόκου
Ουκούν αύτη μόνη μεθόριόν εστι κτιστής και ακτίστου φύσεως και ουδείς αν έλθοι προς Θεόν, ει μη δι½ αυτής τε και του εξ αυτής τεχθέντος μεσίτου· και ουδέν αν εκ του Θεού των δωρημάτων, ειμή δια ταύτης, γένοιτο και αγγέλοις και ανθρώποις. Ώσπερ γαρ επί των επί γης λαμπτήρων υελίνων η τινος ετέρου των διαφανών πεποιημένων ουκ ένι προς το φως ιδείν ουδέ της εκείθεν ακτίνος μετασχείν, ειμή δια μέσου του λαμπτήρος, ούτω και πάσιν ανέφικτος η προς Θεόν ανάνευσις και η παρ½ αυτού προς τι των απάντων πρόοδος, ει μη δια της θεοφόρου ταύτης και θεαυγούς ως αληθώς λυχνίας, της Αειπαρθένου γένοιτο.
(Έτσι είναι σε όλους ανέφικτη και η προς τον Θεό ατένιση και άνοδος και η από αυτόν πρόοδος [προχώρημα, έξοδος] προς ο,τιδήποτε, παρά μόνο αν γίνη δι αυτής της θεοφόρου και θεόφωτης πραγματικώς λυχνίας, της Αειπαρθένου ...)
ΕΠΕ, Γρηγορίου Παλαμά Έργα, 11, Ομιλία ΝΓ΄ εις τα Εισόδια
http://misha.pblogs.gr/
+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1+%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BD%CE%B1%CF%82.JPG "Ι.Ν. Αγ. Βαρβάρας Πατρών")
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου