Όλοι επιθυμούν την ειρήνη , μα δεν ξέρουν πώς να την
αποκτήσουν . Ο Μέγας Παΐσιος κυριεύθηκε από θυμό και παρακάλεσε τον Κύριο να
τον ελευθερώσει από αυτό το πάθος . Ο Κύριος εμφανίστηκε σ ‘ αυτόν και του είπε
: «Παΐσιε , αν θέλεις να μην οργίζεσαι , μην επιθυμείς τίποτε , μη κρίνεις και
μη μισήσεις κανένα και θα έχεις την ειρήνη». Έτσι κάθε άνθρωπος που κάνει το
θέλημα του να υποχωρεί έναντι του Θεού και των ανθρώπων , θα είναι πάντα
ειρηνικός στην ψυχή . Όποιος όμως αγαπά να κάνει το θέλημά του , αυτός δεν
θάχει ειρήνη .
Ψυχή που παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού υποφέρει εύκολα κάθε
θλίψη και κάθε ασθένεια ‘ γιατί τον καιρό της ασθένειας παραμένει στη θέα του
Θεού και προσεύχεται : «Κύριε , Συ βλέπεις την ασθένειά μου . Εσύ ξέρεις πόσο
αμαρτωλός και αδύνατος είμαι ‘ βοήθησέ με να υπομένω και να ευχαριστώ την
αγαθότητά Σου». Και ο Κύριος ανακουφίζει τον πόνο και η ψυχή αισθάνεται την
εγγύτητα του Θεού και μένει κοντά στον Θεό γεμάτη χαρά και ευγνωμοσύνη .
Αν υποστείς καμιάν αποτυχία , σκέψου : «Ο Κύριος βλέπει την
καρδιά μου και αν είναι θέλημά Του , όλα θα είναι για το καλό το δικό μου και
των άλλων». Έτσι η ψυχή σου θα έχει πάντα ειρήνη . Αλλ ‘ αν αρχίζει κανείς να
παραπονείται : αυτό δεν είναι καλό , εκείνο δεν είναι όπως πρέπει , τότε ποτέ
στην ψυχή του δεν θα υπάρχει ειρήνη , έστω κι αν νηστεύει και προσεύχεται πολύ
. …
… Ο Κύριος μας αγαπά κι έτσι μπορούμε να μη φοβόμαστε τίποτε
, εκτός από την αμαρτία ‘ γιατί εξαιτίας της αμαρτίας χάνεται η χάρη και χωρίς
την χάρη του Θεού ο εχθρός παρασύρει την ψυχή , όπως παρασύρει ο άνεμος τα ξερά
φύλλα ή τον καπνό . …
… Το κατόρθωνε γιατί αγαπούσε τον λαό και δεν έπαυε να
προσεύχεται γι ‘ αυτόν :
«Κύριε , δώσε την ειρήνη Σου στον λαό Σου».
«Κύριε , δώσε στους δούλους Σου το Πνεύμα Σου το Άγιο , για
να θάλπει τις ψυχές τους με την αγάπη Σου και να τους οδηγεί σ ‘ όλη την
αλήθεια και σε κάθε αγαθό». …
… Έτσι , προσευχόμενος συνεχώς για τον λαό , διαφύλασσε την
ειρήνη της ψυχής , ενώ εμείς την στερούμαστε , γιατί δεν υπάρχει μέσα μας αγάπη
για τον λαό . Οι Άγιοι Απόστολοι και όλοι οι Άγιοι ποθούσαν την σωτηρία του
λαού και , όταν βρίσκονταν ανάμεσα σ ‘ ανθρώπους , προσεύχονταν διακαώς γι ‘
αυτούς . Το Άγιο Πνεύμα τους έδινε τη δύναμη ω ‘ αγαπούν τον λαό . Κι εμείς ,
αν δεν αγαπούμε τον αδελφό , δεν θα έχομε ειρήνη . …
… Ο Όσιος Παΐσιος ο Μέγας προσευχόταν για ένα μαθητή του που
αρνήθηκε τον Χριστό . Ενώ λοιπόν προσευχόταν , του εμφανίστηκε ο Κύριος και του
είπε : «Παΐσιε , για ποιόν παρακαλείς ; Δεν ξέρεις πώς μ ‘ έχει αρνηθεί ;» Ο
Παίσιος όμως εσυνέχιζε να λυπάται τον μαθητή του και τότε του είπε ο Κύριος :
«Παίσιε , έγινες όμοιος με μένα στην αγάπη».
Έτσι αποκτάται η ειρήνη και εκτός απ ‘ αυτόν δεν υπάρχει
άλλος δρόμος . …
… Ψυχή αμαρτωλή , αιχμάλωτη στα πάθη , δεν μπορεί να έχει
ειρήνη και χαρά εν Κύριο , έστω κι αν έχει όλα τα πλούτη της γης , έστω κι αν
βασιλεύει σ ‘ όλο τον κόσμο . Αν σ ‘ ένα τέτοιο βασιλιά , την ώρα που
διασκεδάζει σε συμπόσιο με τους πρίγκιπες του καθισμένος στο θρόνο του
δοξασμένος , αν του πούμε ξαφνικά : «Βασιλιά , πεθαίνεις σε λίγο», τότε η ψυχή
του θα ταραζόταν , θα έτρεμε από το φόβο και θα έβλεπε την αδυναμία του .
Πόσοι όμως υπάρχουν φτωχοί , αλλά πλούσιοι σε αγάπη για τον
Θεό , που αν τους έλεγαν : «Τώρα πεθαίνεις» , θα απαντούσαν ειρηνικά : «Ας
γίνει το θέλημα του Κυρίου . Ας είναι δοξασμένος ο Κύριος , γιατί με θυμήθηκε
και θέλει να με πάρει εκεί , όπου πρώτος μπήκε ο ληστής». …
… Δόξα Σοι , Κύριε , γιατί τώρα έρχομαι σε Σένα και θα βλέπω
αιώνια με ειρήνη και αγάπη το Πρόσωπό Σου . Το ιλαρό , πράο βλέμμα Σου
αιχμαλώτισε την ψυχή μου και αυτή λιώνει για Σένα». …
… Αν όμως συνηθίσομε να προσευχόμαστε θερμά για τους εχθρούς
μας και να τους αγαπούμε , θα παραμείνει για πάντα η ειρήνη στις καρδιές μας .
Δεν μπορεί να έχει ειρήνη η ψυχή , αν δεν μελετά μέρα και
νύχτα τον νόμο του Θεού . Γιατί αυτός ο νόμος γράφτηκε από το Πνεύμα του Θεού
και το Πνεύμα του Θεού πηγαίνει από τη Γραφή στην ψυχή . Κι η ψυχή αισθάνεται
γλυκύτητα και ευχαρίστηση γι ‘ αυτό και δεν θέλει πια ν ‘ αγαπά τα επίγεια ,
γιατί η αγάπη για τα επίγεια ερημώνει τον νου . Η ψυχή τότε καταλαμβάνεται από
αθυμία , αγριεύει και παύει να προσεύχεται . Κι ο εχθρός , βλέποντας πώς η ψυχή
απομακρύνθηκε από τον Θεό , την σαλεύει και εύκολα συγχύζει τον νου με
διάφορους άτακτους λογισμούς κι έτσι περνά ολόκληρη τη μέρα και δεν μπορεί να
βλέπει καθαρά τον Κύριο .
Όποιος έχει μέσα του την ειρήνη του Αγίου Πνεύματος ,
σκορπίζει ειρήνη και στους άλλους . Όποιος όμως έχει μέσα του πνεύμα κακό , σκορπά
και στους άλλους το κακό . …
… Ο θυμώδης άνθρωπος υποφέρει ο ίδιος μεγάλο μαρτύριο από
πονηρό πνεύμα , εξαιτίας της υπερηφάνειας του . Ο υφιστάμενος , όποιος κι αν
είναι , πρέπει να το καταλαβαίνει και να προσεύχεται για τον ψυχικά άρρωστο
προ’ι’στάμενό του και τότε ο Κύριος , βλέποντας την υπομονή του , θα του δώσει
άφεση αμαρτιών και αδιάλειπτη προσευχή . Είναι μέγα έργον ενώπιον του Θεού το
να προσεύχεται κανείς γι ‘ αυτούς που τον αδικούν και τον προσβάλλουν .
Εξαιτίας αυτού θα του δώσει ο Κύριος τη χάρη και θα γνωρίσει με το Άγιο Πνεύμα
τον Κύριο . Κι έτσι θα υπομείνει τότε , χάριν του Κυρίου , με χαρά όλες τις
θλίψεις και θα του δώσει ο Κύριος αγάπη για όλο τον κόσμο και θα επιθυμεί
ολόψυχα το καλό για όλους και θα προσεύχεται για όλους όπως για την ψυχή του .
Ο Κύριος μας έδωσε την εντολή ν ‘ αγαπούμε τους εχθρούς και
όποιος αγαπά τους εχθρούς εξομοιώνεται με τον Κύριο . Η αγάπη για τους εχθρούς
δεν είναι δυνατή παρά μόνο με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος . Γι ‘ αυτό , μόλις
σε προσβάλει κανείς , προσευχήσου γι ‘ αυτόν στον Θεό κι έτσι θα διατηρήσεις
την ειρήνη του Θεού στην ψυχή σου . …
… Αν κάποιος ως προϊστάμενος αναγκαστεί να δικάσει έναν άλλο
για κάποιο παράπτωμα , πρέπει να παρακαλεί τον Κύριο να του δώσει συμπάσχουσα
καρδιά , την οποία αγαπά ο Κύριος , και τότε θα κρίνει σωστά . Αν κρίνει όμως
λαμβάνοντας υπόψη μόνο τα έργα του υποδίκου , τότε θα πέσει σε λάθη και δεν θ ‘
αρέσει στον Κύριο .
Πρέπει να κρίνει κανείς με σκοπό τη διόρθωση του ανθρώπου
και συνεπώς είναι ανάγκη να συμπονή ο δικαστής κάθε ψυχή , κάθε πλάσμα και
κτίσμα του Θεού και να έχει καθαρή συνείδηση σ ‘ όλες τις πτυχές της ζωής του
και τότε θα βρει βαθιά ειρήνη στην ψυχή και τον νου . …
… Αν εγνώριζαν οι βασιλιάδες και οι κυβερνήτες των λαών την
αγάπη του Θεού , δεν θα έκαναν ποτέ πόλεμο . Ο πόλεμος προέρχεται από τις
αμαρτίες και όχι από την αγάπη . Ο Κύριος μας εδημιούργησε κατά την αγάπη Του
και μας παρήγγειλε να ζούμε με αγάπη .
Αν οι άρχοντες τηρούσαν τις εντολές του Κυρίου και ο λαός
και οι υπήκοοι υπάκουαν με ταπείνωση , θα υπήρχε μεγάλη ειρήνη και αγαλλίαση
πάνω στη γη . Εξαιτίας όμως της φιλαρχίας και της ανυπακοής των υπερήφανων
υποφέρει όλη η οικουμένη . …
Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου
http://agiosmgefiras.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου