"Whoever desires to become great among
you, let him be your servant" (Matthew 20:26).
There is no knowledge greater than that
which results from love. "Love God with all your heart... and your
neighbor as yourself" (Matthew 22:27-39).
There is no love apart from what results
from a personal relationship. God is not a stranger to us. We know Him because
He became a person. He loved us and we love Him. He said to Moses, "I AM
WHO I AM is with you" (Exodus 3:14).
The person is made known in the face of
Christ. Every person, no matter how poor, no matter how small, made known in
Christ is more precious than the entire universe. There is person and there is
institution. Each person, no matter how small within the institution, is more
important than all institutions. Each unique person has absolute value. The
general does not surpass the particular. The Church is not an institution: it
is the Body of Christ. Anything that is imposed by force is without value in
the eyes of God. Therefore, in the kingdom of God, love-- and not authority--
reigns supreme. In it is the authority of love; its sovereignty is love. How
should we understand authority in the Church? Authority (exousia) appears in
the Gospels. It was given to the apostles "to bind and to loosen."
The devil tried to give it to Christ, but He refused it because He sought
something else. The authority that is given to believers is to become children
of God. Authority in the Church, then, is a gift of love, not of domination by
force.
Hierarchy exists in the state and there is
a leader at the top of the pyramid. Christ came to overturn this picture: for
Him, the king stands at the base of the pyramid, on an inverted pyramid,
bearing the burden of the entire populated world. He is the ruler of all in the
sense that he carries the inhabited world by the authority of his humility, his
patience, and his love.
"The Son of Man did not come to be
served, but to serve, and to give His life a ransom for many" (Matthew
20:28).
God for us is a relational being. His true
being is the Trinitarian relationship. A relationship of love.Therefore, we
must learn how to love, how to deny ourselves, how to efface ourselves for the
sake of the other. All of this, because love requires sacrifice. Jesus' life was
like this: the service of others. "Our brother is our own life," says
Saint Silouan.
+Ephrem
Metropolitan of Tripoli, al-Koura and Their
Dependencies
http://araborthodoxy.blogspot.gr
«Όποιος θέλει να γίνει μεγάλος ανάμεσά σας,
ας είναι υπηρέτης σας" (Κατά Ματθαίον 20:26). Δεν υπάρχει καμία γνώση
μεγαλύτερη από εκείνη που προκύπτει από την αγάπη. "Αγάπη του Θεού με όλη
την καρδιά σου ... και τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Κατά Ματθαίον 22: 27-39).
Δεν υπάρχει αγάπη, εκτός από αυτό που προκύπτει από μια προσωπική σχέση. Ο Θεός
δεν είναι ξένος προς εμάς. Τον ξέρουμε επειδή έγινε ένα άτομο. Εκείνος μας
αγάπησε και τον αγαπάμε. Είπε στον Μωυσή, "ΕΙΜΑΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ είναι μαζί σου»
(Έξοδος 3:14). Το άτομο γίνεται γνωστό στο πρόσωπο του Χριστού. Κάθε πρόσωπο,
δεν έχει σημασία πόσο φτωχοί, δεν έχει σημασία πόσο μικρό, έκανε γνωστό στον
Χριστό είναι πιο πολύτιμο από ολόκληρο το σύμπαν. Υπάρχει πρόσωπο και δεν
υπάρχει θεσμός. Κάθε πρόσωπο, δεν έχει σημασία πόσο μικρό εντός του οργάνου,
είναι πιο σημαντικό από όλα τα θεσμικά όργανα. Κάθε μοναδικό άτομο έχει απόλυτη
αξία. Η γενική δεν ξεπερνούν το συγκεκριμένο.
Η Εκκλησία δεν είναι ένας θεσμός:
είναι το Σώμα του Χριστού. Οτιδήποτε έχει επιβληθεί με τη βία είναι χωρίς αξία
στα μάτια του Θεού. Ως εκ τούτου, στο βασίλειο του Θεού, βασιλεύει υπέρτατη Αγάπη. Σε αυτό είναι η αρχή της αγάπης, κυριαρχία της
είναι η αγάπη. Πώς θα έπρεπε να καταλάβουμε αρχή στην Εκκλησία; Αρχή (ΕΞΟΥΣΙΑ)
εμφανίζεται στα Ευαγγέλια.Δόθηκε στους αποστόλους "για να δεσμεύσει και να
χαλαρώσει." Ο διάβολος προσπάθησε να δώσει στον Χριστό, αλλά το αρνήθηκε
γιατί Ζήτησε κάτι άλλο.
Η αρχή που δίνεται στους πιστούς να γίνουν παιδιά του
Θεού. Αρχή στην Εκκλησία, λοιπόν, είναι ένα δώρο της αγάπης, όχι της κυριαρχίας
δια της βίας. Ιεραρχία υπάρχει στο κράτος και υπάρχει ένας ηγέτης στην κορυφή
της πυραμίδας. Ο Χριστός ήρθε να ανατρέψει αυτή την εικόνα: γι 'Αυτόν, ο
βασιλιάς βρίσκεται στη βάση της πυραμίδας, σε μια πυραμίδα, που φέρει το βάρος
ολόκληρου του κόσμου πληθυσμό. Αυτός είναι ο κυβερνήτης όλων, υπό την έννοια
ότι ασκεί το κατοικημένο κόσμο από την αρχή της ταπεινότητας του, την υπομονή
του και την αγάπη του. "Ο Υιός του ανθρώπου δεν ήρθε για να υπηρετηθεί,
αλλά για να υπηρετήσει, και να δώσει τη ζωή Του λύτρα για πολλούς »(Ματθαίος
20:28).
Ο Θεός για μας είναι ένα σχεσιακό Ον. Αληθινή ύπαρξή του είναι η
Τριαδική σχέση. Μια σχέση της Θείας Αγάπης , πρέπει να μάθουμε πώς να
αγαπάμε, πώς να αρνηθούμε τον εαυτό μας, πώς να σβήσω τον εαυτό μου για χάρη του
άλλου. Όλα αυτά, γιατί η αγάπη απαιτεί θυσία. Η ζωή του Ιησού ήταν κάπως έτσι:
στην υπηρεσία των άλλων. "Ο αδελφός μας είναι η δική μας η ζωή», λέει
Αγίου Σιλουανού.
+ Εφραίμ Μητροπολίτης Τριπόλεως, αλ-Κούρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου