Κάποια εποχή πριν χρόνια
όταν ο Άγιος Γέροντας Παισίος ζούσε, ένα παιδί γνωστό του, πέρασε τη Μεγάλη
Πέμπτη από το Κελάκι του τη Παναγούδα, να πάρει την ευχή του και μετά να
συνεχίσει τη πορεία του για να κάνει Ανάσταση.
Φεύγοντας το παλικάρι τον
ρωτάει ο Άγιος.....που θα κάνεις φέτος Ανάσταση, και απάντησε ο νέος....στο
Κελί της Αναστάσεως Γέροντα.
Τότε του λέει ο Γέροντας: άσε ευλογημένε κάνε
υπακοή και πήγαινε στην Ιβήρων καλύτερα
και θα δεις ότι θα σ΄αρέσει.... είναι το σπίτι της Παναγίας μας.
Το παλικάρι ενοχλήθηκε
από το λογισμό σκεφτόμενος...γιατι άραγε δε μ΄ αφήνει ο Γέροντας να κάνω μαζί
τους Ανάσταση και με στέλνει στο ιδιόρρυθμο μοναστήρι των Ιβήρων....?? και η πειρασμική
στενοχώρια τον κατέλαβε...
Αλλά από την άλλη δεν
τόλμησε να μη κάνει υπακοή στο Γέροντα και πήγε στο Ιβήρων. Εκεί τον έβαλαν σε
ένα δωμάτιο με άλλους 5-6 όπου γινόταν φασαρία και γενικά επικρατούσε
ακαταστασία.
Ξημέρωνε Μεγάλη Παρασκευή και η καμπάνα χτύπησε το
πρωί κατά της 3πμ αλλά ο νεαρός σκέφτηκε άσε μωρέ σιγά τώρα ας πάω αργότερα
σιγά τώρα ...αναρχία επικρατεί οπότε δε θα φανεί η απουσία.
Όμως κατά τις 5πμ ένιωσε
πολύ έντονα τη διάθεση να πάει στην εκκλησία νιώθοντας ντροπή σαν κάτι να τον
σπρώχνει στην εκκλησία. Πράγματι ετοιμάστηκε και κατέβηκε στην εκκλησία. Λίγος κόσμος αφού ήταν και ιδιόρρυθμο τότε
και όσοι μοναχοί ζούσαν εκεί μέσα στην ιδιορρυθμία. Έψαλαν όπως όμορφα και λίγο
άναρχα ψέλνουν οι κελιώτες οι παλιοί. Κάποια στιγμή όταν στον Όρθρος ο ιερέας
είπε ...τη Θεοτόκο και Μητέρα του φωτός.......τότε η μεγάλη ασημένια καντήλα
μπροστά στην Ωραία Πύλη άρχισε να κουνιέται
στην αρχή σιγά και όσο περνούσαν τα λεπτά μεγάλωνε....στο τέλος ήταν
τόσο δυνατή η κίνηση σαν να πέσει κάτω....το παλικάρι νόμιζε ότι ήταν κάτι
φαντασίωση του και μη έχοντας άλλον να ρωτήσει πήγε και στάθηκε κάτω από τη
καντήλα προσπαθώντας να καταλάβει τη συμβαίνει .....
Τίποτα μηχανικό δεν το
κουνούσε ...μήπως με κάποια πετονιά οι μοναχοί σαν τυπικό κουνούσαν την καντήλα
όπως το πολυέλαιο... μήπως με σχοινί ...έψαξε έψαξε αλλά τίποτα....!!!
Όσο οι ψάλτες έψαλαν τη Παναγία
η καντήλα κουνιόταν σε σχήμα σταυρού, αλλά μόλις άλλαξαν τα τροπάρια σταμάτησε ξαφνικά
η καντήλα.
Όταν τη μέρα της Ανάστασης
βρέθηκε με τον Αγιο Γέροντα Παίσιο του λέει ο Παππούλης.....βρε ευλογημένε γιατί
έβαζες τέτοιους λογισμούς....απλά ήθελα να δεις τη Χάρη της Παναγίας μας πόσο μεγάλη
είναι...!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου