Γερόντισα Μακρίνα τής Πορταριάς Βόλου

Όταν ο άνθρωπος προσεύχεται βλέπει το διάβολο από πού έρχεται γιά να τον χτυπήσει. Ενώ όταν είναι ξένοιαστος, τρυπώνουν τα δαιμόνια μέσα του καθώς έχει αμέλεια και σκληρότητα και κάνουν σαματά, και σκοτίζεται έτσι ο άνθρωπος και γίνεται (καί ο ίδιος) σαν τον Διάβολο.

Τον νου μας να τον έχουμε βιβλίο ανοιγμένο και να κάνουμε μελέτη την κόλαση και τον Παράδεισο. Άμα σκεφτούμε την αιώνια κόλαση, συγκλονίζεται το εσωτερικό μας όλο. Για σκέψου το πύρ το αιώνιον; Τον σκώληκα τον ακοίμητο; τον βρυγμό των οδόντων;

Για σκέψου την ευσπλαχνία του Θεού. «Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν».

Για σκέψου, να πορνεύει ο άλλος, να σκοτώνει, και εσύ να τον αγαπάς. Αν ξέραμε τι χάνουμε κάθε δευτερόλεπτο δεν θα κοιτάζαμε δεξιά κι αριστερά. Θα κοιτάζαμε όλο το είναι μας να το αφιερώσουμε στο Θεό...