Συναξαριστής 14 Φεβρουαρίου: Όσιοι Αυξέντιος, Μάρων και Αβραάμης

Ο καιρός μας είναι μια εποχή φοβερά πεζή και αντιπνευματική. Οι άνθρωποι δεν σκέπτονται παρά μόνο το υλικό συμφέρον, τι είναι ωφέλιμο και τι αποφέρει κέρδος σε χρήματα, σε κοινωνική επιρροή, σε πολιτική εξουσία. Μέσα σε τέτοιες αντιλήψεις ούτε που τολμά βέβαια κανείς να μιλάη σοβαρά για μοναχική ζωή και για ασκητικό βίο. Ο μοναχισμός θεωρείται σαν ένα ιδεώδες της παλιάς εποχής και μάλιστα σαν περεξήγηση και παρερμηνεία της ευαγγελικής διδαχής. Κι όμως η δόξα της Εκκλησίας υπήρξε ο μοναχισμός, μ' όσα κι αν λέγωνται στον καιρό μας πως τάχα η Εκκλησία πρέπει να αφήση τα μοναστήρια και να αναπτύξη κοινωνική δραστηριότητα. Τα μοναστήρια έδωκαν μεγάλους Πατέρας, άνδρας ιερούς και αγίους, με οσιότητα βίου και γεμάτους πνευματική πείρα, όπως είναι οι όσιοι Αυξέντιος, Μάρων και Αβραάμης, των οποίων σήμερα επιτελούμε την μνήμη.

Όσιος Αυξέντιος ὁ ἐν τῷ Ὄρει

Βιογραφία

Ο Όσιος Αυξέντιος καταγόταν από την Συρία. Έζησε στην Κωνσταντινούπολη επί αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β' του Μικρού (408 - 450 μ.Χ.) και κατείχε το αξίωμα του σχολαρίου του στρατηλάτου.

Η φιλήσυχη και φιλομόναχη διάθεσή του και η αγάπη του για τον ασκητικό βίο, τον οδήγησε στο να γίνει μοναχός. Εγκατέλειψε λοιπόν τις τιμές και τα αξιώματά του και αποσύρθηκε σε όρος πετρώδες της Χαλκηδόνος, την Οξεία Πέτρα, όπου και ασκήτευε, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με την μελέτη και σπουδή της Αγίας Γραφής. Τόση δε ήταν η φήμη του για τις σπάνιες αρετές και την βαθιά θεολογική μόρφωσή του, ώστε προσκλήθηκε στην Δ' Οικουμενική Σύνοδο, που συνεκλήθη το έτος 451 μ.Χ. στην Χαλκηδόνα για να καταδικάσει τις κακοδοξίες του Ευτυχούς.

Στο ασκητήριό του καθημερινά προσέρχονταν πολλοί, για να λάβουν την ευλογία του, μεταξύ των οποίων και πολλοί πλούσιοι που του έφερναν τροφές και δώρα.

Αλλά εκείνος χρησιμοποιούσε για τον εαυτό του λίγο ψωμί για τη συντήρησή του και κερί για το παρεκκλήσι του. Τα υπόλοιπα τα διαμοίραζε στους πτωχούς. Ο σεβασμός προς τον Όσιο έγινε αιτία να ιδρυθεί στους πρόποδες του βουνού γυναικεία μονή.

Ο Άγιος Θεός αξίωσε τον Άγιο Αυξέντιο του χαρίσματος της θαυματουργίας και έτσι επιτέλεσε πολλά θαύματα. Ο Όσιος κοιμήθηκε με ειρήνη μεταξύ των ετών 470 - 472 μ.Χ. Στο Συναξάριο της Κωνσταντινούπολης αναφέρεται ότι το τίμιο λείψανο του Αγίου κατατέθηκε στον ευκτήριο οίκο της γυναικείας μονής που ίδρυσε και η οποία ονομαζόταν Τριχιναρία. Η Σύναξη αυτού ετελείτο στη μονή του Καλλιστράτου εντός της Κωνσταντινουπόλεως.

ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ: (από το ρήμα αυξάνω) = ο μεγάλος.

Όσιος Μάρων

Βιογραφία

Ο Όσιος Μάρων έζησε πριν τον 5ο αιώνα μ.Χ. και επειδή αγαπούσε τον μοναχικό βίο και την ησυχία είχε στήσει το ασκητήριό του σε κορυφή βουνού της πόλεως Κύρρου της Αντιοχείας. Αλλά η θερμή αγάπη του προς τον Θεό και προς τον πλησίον, τον έκανε να κατεβαίνει απ' το ασκητήριό του και να περιοδεύει σε πόλεις και χωριά, κηρύττοντας το θείο λόγο. Επίσης έδινε παρηγοριά και συμβουλές, συμφιλίωνε και συμβίβαζε, άρπαζε πολλούς από τις παγίδες της πλεονεξίας, από το καμίνι του θυμού και από το βόρβορο της ακολασίας. Και όταν έφευγε από τις πόλεις, έρχονταν οι πόλεις προς αυτόν. Και τότε στο ερημικό ασκητήριό του ακατάπαυστα έρχονταν πυκνές ομάδες ανθρώπων, που ζητούσαν γιατρειά στις διάφορες ηθικές και πνευματικές ασθένειες τους. Αλλά και προς τους μοναχούς, ο Όσιος, έδειχνε μεγάλο ενδιαφέρον. Τους παρακαλούσε λοιπόν και τους ικέτευε, να μένουν πιστοί στα καθήκοντα τους, να είναι υποδείγματα της πίστης, ζηλευτοί τύποι της εγκράτειας, φρουροί του Ευαγγελίου και θεία κάτοπτρα της καλής συμπεριφοράς.

Σε τέτοιες λοιπόν ασχολίες, βρήκε τον Μάρωνα η ασθένεια, που τον διαβίβασε απ' αυτό τον κόσμο στον άλλο, με ήσυχη τη συνείδηση, ότι έζησε για τον Θεό και για τους συνανθρώπους του.

ΜΑΡΩΝ: ο σπινθηροβόλος

Όσιος Αβραάμης

Βιογραφία

Ο Όσιος Αβραάμης έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Μεγάλου (395 - 408 μ.Χ.). Καταγόταν από την πόλη Κύρρο της Συρίας και ανατράφηκε με παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Όταν έμαθε ότι σε κάποιο χωριό του Λιβάνου οι κάτοικοι ήταν όλοι ειδωλολάτρες, μετέβη εκεί και με τη διδασκαλία, την αγία βιοτή του και τη φιλανθρωπική του δράση, αφού πλήρωσε ο ίδιος τους φόρους στους εισπράκτορες που πίεζαν τον λαό, προσείλκυσε στη χριστιανική πίστη πολλούς εθνικούς. Οι Χριστιανοί έκτισαν ναό στο χωριό τους και είχαν τον Άγιο ως ιερέα τους.

Ο Όσιος Αβραάμης, μετά από τριετή δράση, επέστρεψε στο κελί του και από εκεί μετέβη στην πόλη των Καρρών της Παλαιστίνης, στην οποία έγινε Επίσκοπος αγωνιζόμενος να οδηγήσει στην αληθινή πίστη τους ειδωλολάτρες κατοίκους αυτής.

Η φήμη της αγιότητας και της αποστολικής δράσεως αυτού έφθασε μέχρι την Κωνσταντινούπολη, ο δε αυτοκράτορας Θεοδόσιος, που επιθυμούσε να τον δει προσωπικά, τον κάλεσε στην Βασιλεύουσα. Εκεί ο Όσιος κοιμήθηκε ειρηνικά. Το τίμιο λείψανό του, κατά βασιλική προσταγή, το προέπεμψαν με μεγάλες τιμές στην πόλη των Καρρών, όπου και ενταφιάσθηκε.

Τον βίο του έγραψε ο Κύρου Θεοδώρητος.

ΑΒΡΑΑΜ: (λέξη εβραϊκή) = ο τίμιος και εκλεκτός γενάρχης.

http://www.imkifissias.gr/html/gr/mainpage/maingr.html
http://www.saint.gr/2011/02/14/5420/saint.aspx
http://www.saint.gr/2011/02/14/5421/saint.aspx
http://www.saint.gr/2011/02/14/1045/saint.aspx




.