Εγώ παιδάκι μου θυσιάζω την πρόσκαιρη ζωή, για να κερδίσω την αιώνια. Ενώ εσύ θυσιάζεις την αιώνια ζωή, για να χαρείς την πρόσκαιρη

 

Κάποιος άπιστος συναντήθηκε κάποτε με έναν πάμφτωχο ερημίτη καλόγερο.

Και του λέει ο άπιστος:

- Θαυμάζω γέροντα την μεγάλη άσκηση και θυσία που κάνεις! Θυσιάζεις όλη σου τη ζωή στο Θεό, που είναι αμφίβολο αν υπάρχει ή δεν υπάρχει...

Ο ασκητής μειδίασε και του είπε:

- Και εγώ παιδάκι μου θαυμάζω την δική σου άσκηση και θυσία, που είναι πολύ μεγαλύτερη από την δική μου!...

- Είναι δυνατόν; είπε με απορία άπιστος. Ποιά θυσία κάνω εγώ, που είναι μεγαλύτερη από την δική σου;

- Εγώ παιδάκι μου θυσιάζω την πρόσκαιρη ζωή, για να κερδίσω την αιώνια. Ενώ εσύ θυσιάζεις την αιώνια ζωή, για να χαρείς την πρόσκαιρη. Ποιός λοιπόν από τους δυό μας, κάνει μεγαλύτερη θυσία;...

Ο άπιστος προβληματίστηκε. Σκέφτηκε: και αν πράγματι μία τοις χιλίοις, υπάρχει άλλη ζωή, τί θα απογίνω;

Αυτό έγινε αιτία να έρθει ''εις εαυτόν'' και σιγά - σιγά με την διακριτική καθοδήγηση του ασκητή, άλλαξε τρόπο ζωής και μετανόησε.

Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα

"Χωράει ο Θεός στην καρδιά σου;"

Μη διαμαρτύρεσαι λέγοντας: Πού είσαι Θεέ μου; Προσεύχομαι και δεν μου αποκάλυψες ποτέ τον εαυτό σου, δεν μου έδωσες ούτε μία χαρά, δεν μου πραγματοποίησες κανένα από τα όνειρά μου. Σου ζητάω υγεία, μου δίνεις αρρώστια. Σου ζητάω βοήθεια, μου δίνεις θάνατο. Σου ζητάω αρετή, μου δίνεις πόνο. Τι Θεός είσαι;

Όχι! Μη σκεφθείς ποτέ έτσι. Ο Θεός ξέρει πότε η καρδιά σου θα είναι χωρητική. Εάν ακόμη δεν πήρες κάτι, σημαίνει ότι δεν χωράει η καρδιά σου. Η καρδιά σου είναι στουμπωμένη, όπως όταν βάζεις πολλά πράγματα μαζί και τα πιέζεις, για να μη μείνει καθόλου κενό αέρος. Ούτε αέρας δεν μπορεί να χωρέσει στην καρδιά σου, και θέλεις να χωρέσει ο Θεός, τον οποίο δεν χωρούν ολόκληροι οι ουρανοί;

"Μόλις δώ, παιδί μου, την κατάλληλη στιγμή, σε βεβαιώ ότι δεν θα καθυστερήσω ούτε ένα δευτερόλεπτο να σου πραγματώσω τους πόθους σου, τις λαχτάρες σου, τα θεϊκά σου όνειρα. Αμέσως θα το κάνω."

Ο οδοντίατρος σου κάνει ένεση και περιμένει να μουδιάσεις για να σε εγχειρήσει. Εάν σου κάνει αμέσως την εγχείρηση, θα πεταχτείς από τον πόνο και μπορεί να σπάσει και το δόντι σου. Έτσι και ο Θεός περιμένει την κατάλληλη στιγμή, για να έρθει να σου φωτίσει την διάνοια, να σου χαρίσει όλο τον παράδεισο. Αυτό που νοσταλγούσες ένα, δύο, τρία, πέντε, είκοσι, πενήντα χρόνια, θα το πάρεις σε μια στιγμή. Η μετάνοια δεν πάει ποτέ χαμένη, και δεν χάνεις τίποτε όταν την ασκείς.

Κείμενο του Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου, ενός μεγάλου σύγχρονου νηπτικού πατέρα της εκκλησίας μας.

«ανασταυρούντες αυτόν και παραδειγματίζοντες»!

Κάθε αμαρτία, την οποίαν ποιεί ο Χριστιανός, είναι ένας ήλος εις το σώμα του Χριστού εμπηγνύμενος. Δεν λυπείται ο Χριστός τόσον διότι τον εσταύρωσαν οι Ιουδαίοι, όσον λυπείται διότι οι Χριστιανοί, δια τους οποίους έχυσε το αίμα του και το χύνει καθ' ε­κάστην εις τα Άγια θυσιαστήρια, αυτοί καθ' εκάστην τον σταυρώνουν με τας αμαρτίας των, «ανασταυρούντες αυτόν και παραδειγματίζοντες»!

(Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου)

ΑΓΙΑ ΜΑΤΡΩΝΑ Η ΑΟΜΜΑΤΟΣ

Ευχή στην Αγία Ματρώνα

Ύμνος της Αγίας Ματρώνας εκ Ρωσίας

«Όταν ο Θεός δεν μας δίνει τίποτα, και νιώθουμε σαν συντρίμι της ζωής, τότε αξίζει να πιστεύουμε»

 Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη

Οταν οι δυσκολίες της ζωής, οι πικρίες της ψυχής, οι αδυναμίες του εσωτερικού μας κόσμου, ο πόνος η χαρά, μας αφαιρούν κάθε ελπίδα, πνευματική ή ανθρώπινη.Οταν οι οφθαλμοί μας γίνονται ξηροί απο την προσδοκία και τελικά δεν βλέπουν.Οταν το θεωμένο σώμα μας, το τίμιο ναίδριο του Θεού γίνεται » ως άσκός έν πάχνη», ένα τομάρι που έπεσε στην πάχνη και πάγωσε και έχασε το χρώμα του τόσο, ώστε να μην ξεχωρίζεις αν υπάρχει.Οταν η ζωή μου γίνεται τέτοια που με κάνει να νιώθω οτι ξηράθηκε η ύπαρξη μου, οτι ξεχάστηκα απο την αγάπη των ανθρώπων, των αγγέλων, των αγίων, οτι χάθηκα και ζητάω απο τον Θεό λίγη ανάψυξη, λίγη ξεκούραση, και ο Θεός δεν μου δίνει τίποτα, και νιώθω σαν συντρίμι της ζωής, τότε αξίζει να πιστεύουμε.»

 https://www.orthodoxianewsagency.gr

«Επεθύμησε πόρνη..» Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου

Πόρνη επιθυμούσε ο Θεός; Ναι πόρνη. Εννοώ τη δική μας φύση.

Ήταν τρανός και αυτή ταπεινή. Τρανός όχι στη θέση αλλά στη φύση. Πεντακάθαρος ήταν, ακατάστρευτη η ουσία του, άφθαρτη η φύση του. Αχώρητος στο νου, αόρατος, άπιαστος από τη σκέψη, υπάρχοντας παντοτεινά, μένοντας απαράλλακτος.

Πάνω από τους αγγέλους, ανώτερος από τις δυνάμεις των ουρανών. Νικώντας τη λογική σκέψη, ξεπερνώντας τη δύναμη του μυαλού, αδύνατο να τον δεις, μόνο να τον πιστέψεις. Έριχνε το βλέμμα του στη Γη και την έκανε να τρέμει. Ποτάμια έβγαζε στην έρημο...

Κι αυτός ο τόσο μέγας και τρανός πεθύμησε πόρνη. Γιατί; Για να την αναπλάσει από πόρνη σε παρθένα. Για να γίνει ο νυμφίος της. Τι κάνει; Δεν της στέλνει κάποιον από τους δούλους του, δεν στέλνει άγγελο στην πόρνη, δεν στέλνει αρχάγγελο, δεν στέλνει τα χερουβείμ, δεν στέλνει τα σεραφείμ. Αλλά καταφθάνει αυτός ο ίδιος ο ερωτευμένος.

Επεθύμησε πόρνη. Και τι κάνει; Επειδή δεν μπορούσε να ανέβει εκείνη στα ψηλά, κατέβηκε στα χαμηλά. Έρχεται στην καλύβα της. Τη βλέπει μεθυσμένη. Και με ποιό τρόπο έρχεται;

Όχι με ολοφάνερη τη θεότητά του, αλλά γίνεται εντελώς ίδιος μαζί της,

μήπως βλέποντάς τον τρομοκρατηθεί, μήπως λαχταρήσει και του φύγει.

Τη βρίσκει καταπληγωμένη, εξαγριωμένη, από δαίμονες κυριευμένη. Και τι κάνει; Την παίρνει και την κάνει γυναίκα του. Και τι δώρα της χαρίζει; Δαχτυλίδι. Ποιο δαχτυλίδι; Το Άγιο Πνεύμα.

Έπειτα λέγει. Δεν σε φύτεψα στον Παράδεισο;

- Του λέγει, ναι.

- Και πώς ξέπεσες από εκεί;

- Ήλθε και με πήρε ο Διάβολος από τον Παράδεισο.

- Φυτεύτηκες στον Παράδεισο και σε έβγαλε έξω. Να, σε φυτεύω μέσα μου. Δεν τολμά να με πλησιάσει εμένα. Ο ποιμένας σε κρατάει και ο λύκος δεν έρχεται πια.

- Αλλά είμαι, λέγει, αμαρτωλή και βρώμικη.

- Μη μου σκοτίζεσαι, είμαι γιατρός.

Δώσε μεγάλη προσοχή. Κοίταξε τι κάνει.

Ήλθε να πάρει την πόρνη, όπως αυτή - το τονίζω - ήταν βουτηγμένη στη βρώμα.

Για να μάθεις τον έρωτα του Νυμφίου.

Αυτό χαρακτηρίζει τον ερωτευμένο: το να μη ζητάει ευθύνες για αμαρτήματα, αλλά να συγχωρεί λάθη και παραπατήματα. Πιο πριν ήταν κόρη των δαιμόνων, κόρη της Γης, ανάξια για τη Γη. Και τώρα έγινε κόρη του βασιλιά. Και αυτό γιατί έτσι θέλησε ο ερωτευμένος μαζί της.

Γιατί ο ερωτευμένος δεν πολυνοιάζεται για τη συμπεριφορά του.

Ο έρωτας δεν βλέπει ασχήμια. Γι' αυτό και ονομάζεται έρωτας, επειδή πολλές φορές αγαπά και την άσχημη.

Έτσι έκανε και ο Χριστός.

Άσχημη είδε και την ερωτεύτηκε και την ανακαινίζει.

Την πήρε ως γυναίκα, και ως κόρη του την αγαπά, και ως δούλα του την φροντίζει, και ως παρθένα την προστατεύει, και ως παράδεισο την τειχίζει, και ως μέλος του σώματός του την περιποιείται. Τη φροντίζει ως κεφαλή της που είναι, τη φυτεύει ως ρίζα, την ποιμαίνει ως ποιμένας.

Ως νυμφίος την παίρνει γυναίκα του, και ως εξιλαστήριο θύμα την συγχωρεί, ως πρόβατο θυσιάζεται, ως νυμφίος τη διατηρεί μέσα στην ομορφιά, ως σύζυγος φροντίζει να μην της λείψει τίποτα.

Ώ, Συ Νυμφίε, που ομορφαίνεις την ασχήμια της νύφης!

Ομιλία Αγίου Ιωάννου  Χρυσοστόμου: « Ότε της Εκκλησίας έξω ευρεθείς Ευτρόπιος ...»

Επιλογή (από P.G. 52, 404 Α-411 Β): + Παναγιώτης Νέλλας. Μετάφραση: Ελ. Μαϊνάς.

___________________________________________________________

Αναδημοσίευση από το περιοδικό 'ΣΥΝΑΞΗ' τεύχος αρ. 2, 1982

Πηγή: fdathanasiou.wordpress.com

ΚΑΘΗΛΩΝΕΙ ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ Ο ΚΛΙΝΗΡΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΣΟΦΡΩΝΙΟΣ: ΣΥΜΦΩΝΩ ΣΕ ΟΛΑ ΠΛΗΝ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑΣ

 

Ομοιοπαθής καλόγερος σε μοναστήρι Χανιά Κρήτης . Συμφωνώ σε όλα πλην ευθανασίας Η ΓΑΡ ΔΥΝΑΜΙΣ ΜΟΥ ΕΝ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΤΕΛΕΙΟΥΤΑΙ: Ο κλινήρης μοναχός Σωφρόνιος, ο οποίος πάσχει από την τερματική Νόσο Κινητικού Νευρώνος, παραχώρησε πρόσφατα μια συγκλονιστική συνέντευξη στο Crete TV, με την βοήθεια βλεμματικού συστήματος πληκτρολόγησης.

ΕΡ: Λένε ότι ο πόνος ολοκληρώνει την ύπαρξη. Εσείς το βιώνετε αυτό και πώς;

.

ΑΠ: Ο πόνος είναι ένα μεγάλο σχολείο και διδάσκει την αυτογνωσία η οποία οδηγεί στην αδελφογνωσία και εν τέλει στη θεογνωσία. Ο πόνος σε ταπεινώνει και με την ταπείνωση, η καρδιά μας μαλακώνει και ανοίγει στο Θεό και στον συνάνθρωπο μας. Επικοινωνώ με ανθρώπους σε όλο το κόσμο που υποφέρουν από σωματικές ή ψυχικές ασθένειες.

Με την βοήθεια του Θεού, με την εμπειρία μου στο κρεβάτι του πόνου, τους καταλαβαίνω, έστω και λίγο για να τους πω ένα παρήγορο λόγο, ένα λόγο του Χριστού μας. Σήμερα, υπάρχει τόση μοναξιά στον κόσμο και ταραχή και φόβος. Εμείς οι Χριστιανοί που έχουμε το δώρο Θεού να γνωρίζουμε τον Χριστό πρέπει να μοιραζόμαστε με τον συνάνθρωπο μας την χαρά, την γαλήνη και την αγάπη που είναι ο Χριστός. Δεν είναι αυτός ο στόχος της ύπαρξής μας, να σωθούμε όλοι;

.

ΕΡ: Τι θα λέγατε σε κάποιον που θέλει να κάνει ευθανασία;

.

ΕΡ: Η ζωή είναι ένα δώρο του Θεού προς όλους μας. Το καταλαβαίνω αυτό καλύτερα από ποτέ τώρα που είμαι στο κρεβάτι. Κανείς μας δεν ήρθε στη ζωή με τη θέλησή του. Οπότε πώς μπορείς να δώσεις ένα τέλος στη ζωή σου, αφού στην ουσία δεν σου ανήκει ; Αυτό κατά τη γνώμη μου είναι το πρόβλημα της εποχής μας, καλλιεργεί στο σύγχρονο άνθρωπο ένα εγωκεντρικό τρόπο ζωής, αποκομμένο από το κοινωνικό σύνολο, από την οικογένεια, τη γειτονιά, την πατρίδα κ.λπ. με αποτέλεσμα να θεωρούμε ότι είμαστε ανεξάρτητοι, αυτοκινούμενοι σε αυτό τον κόσμο.

Νομίζω είναι λάθος θεώρηση της ζωής που οδηγεί τον άνθρωπο της εποχής μας από την «αυτοθέωση» στην αυτοκτονία. Καταλαβαίνω ότι δε θέλει ο ασθενής να γίνει βάρος στους άλλους ή δε θέλει τους αγαπημένους του να τον βλέπουν να υποφέρει. Είναι πολύ ταπεινωτικό – το ξέρω πολύ καλά. Αλλά ο ταπεινός έχει την Βασιλεία του Θεού, όχι ο εγωιστής.

.

ΕΡ: Πιστεύετε ότι εάν δεν είχατε πίστη θα είχατε την ίδια στάση απέναντι στον πόνο;

.

ΑΠ: Χωρίς τον Χριστό θα ήμουν χάλια. Υπάρχει ένας άλλος πόνος που είναι οδυνηρότερος του πόνου για τον οποίο μιλούμε. Και αυτός είναι ο πόνος που νιώθει η ψυχή, όταν της λείπει η παρουσία του Θεού, που ζωογονεί τα πάντα και δίδει νόημα και σε αυτόν τον ανθρώπινο πόνο. Η απουσία του Θεού από τη ζωή του ανθρώπου σήμερα, είναι ο οδυνηρότερος και πιο αβάσταχτος πόνος.

.

ΕΡ: Στο κρεβάτι του πόνου έρχονται στιγμές που σας κάνει να αμφισβητήσετε το Θεό και την πίστη σας;

.

ΑΠ: Το αντίθετο, με ενώνει με το Θεό και νιώθω την Αγάπη και την παρουσία Του πιο έντονη. Αλλά δεν σημαίνει ότι δεν έρχονται και οι στιγμές της ανθρώπινης αδυναμίας. Ο Χριστιανός χρειάζεται πίστη, ανδρεία, και τόλμη. Ο Θεός δεν μας εγκαταλείπει ποτέ.

.

ΕΡ: Πώς μπορεί να γίνει ο πόνος ευλογία ; Τί μπορεί να σημαίνει «ζωή» όταν είσαι καθηλωμένος στο κρεβάτι του πόνου ;

.

ΑΠ: Ο πόνος και οι δυσκολίες μερικές φορές είναι ανυπόφοροι για τον άνθρωπο. Αυτές τις στιγμές νιώθω την παρουσία και την παρηγοριά του Θεού πιο έντονα. Νομίζω και σε αυτά τα δύο ερωτήματα η απάντηση μπορεί να δοθεί από Εκείνον που κι εγώ τη λαμβάνω στις δύσκολες στιγμές μου, όταν ενατενίζω τον παθόντα και εσταυρωμένο Χριστό. Αυτός πρώτος μετέτρεψε τον δικό Του πόνο σε ευλογία. Και η δική Του ζωή πάνω στο Σταυρό δοξάστηκε και παρέμεινε στην ιστορία ως ο Βασιλεύς της Δόξης. Είναι το πρότυπο και συγχρόνως η ανάπαυση κάθε πονεμένου.

.

ΕΡ: Ποιές είναι οι δυσκολίες της ασθενείας σας ;

.

ΑΠ: Έχω ALS/MND – η ασθένεια του Stephen Hawking. Δεν έχει θεραπεία. Είμαι παράλυτος, μόνο κουνώ τα βλέφαρα και τα χείλη μου. Δεν καταπίνω, σιτίζομαι από ένα γαστροσωλήνα. Δεν αναπνέω μόνος μου, παρά μόνο με την υποστήριξη ενός αναπνευστήρα. Μπορώ να σας πω λεπτομέρειες, αλλά αρκεί να πω ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτα χωρίς την βοήθεια κάποιου να με φροντίζει.

Ως λαϊκός ήμουν πολύ ανεξάρτητος σε ένα βαθμό πολύ εγωιστικό. Τώρα που δεν μπορώ να κάνω το παραμικρό χωρίς κάποιον άλλον, καταλαβαίνω γιατί ο Χριστός μας δίδαξε να είμαστε ενωμένοι σε ένα σώμα. Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλον, να είμαστε σε μια κοινωνία με τους συνανθρώπους μας.

.

ΕΡ: Πόσα χρόνια βρίσκεστε στο κρεβάτι και πως γίνεται η επικοινωνία;

.

ΑΠ: Είμαι 6 χρόνια μόνιμα στο κρεβάτι. Επικοινωνώ με ένα σύστημα του υπολογιστή που μου επιτρέπει να γράφω με τα μάτια μου. Δόξα τω Θεώ ! Βλέπετε, τί οικονομεί ο καλός Θεός !

.

ΕΡ: Τί θεωρείτε πως κερδίσατε ως το πιο θετικό από την ασθένεια σας;

.

ΑΠ: Χωρίς αμφιβολία, το πιο θετικό είναι η ένωση μου με τον Θεό, που νοιώθω την αγάπη Του να γεμίζει την καρδιά μου.

.

ΕΡ: Η σχέση σας με τους αδερφούς σας στην Ι.Μ. Γουβερνέτου, πώς είναι τώρα με την ασθένεια σας ;

.

ΑΠ: Είμαι πολύ ευλογημένος στην Ι.Μ. Γουβερνέτου. Είναι ένας άγιος τόπος κάτω από την σκέπη της Παναγίας. Με την έντονη παρουσία του Αγίου Ιωάννη του Ερημίτη και τόπος μαρτύρων – έχει πολύ χάρη. Μες στην Θεία Οικονομία έχω ένα πολύ ευλογημένο ηγούμενο, τον γέροντα Ειρηναίο, άνθρωπο του Θεού, γεμάτο αγάπη. Η αδελφότητα είναι πολύ αγαπημένη με πατέρες ταπεινούς, που κάνουν τον αγώνα τους.

Με φροντίζουν με θυσιαστική αγάπη. Ένα παράδειγμα για την αγάπη που υπάρχει εδώ : Ταυτόχρονα ως δόκιμος παρουσιάστηκε η ασθένειά μου. Διαγνώστηκε ΑLS, μια ανίατη ασθένεια . Όταν έμαθα ποιά θα είναι η εξέλιξή της είπα στον γέροντά μου ότι δεν θέλω να γίνω βάρος στην αδελφότητα και δεν θα μονάσω. Όμως ο γέροντας και όλοι οι πατέρες είπαν ότι με θέλουν όπως είμαι. Αυτή είναι η αγάπη του Χριστού.

.

ΕΡ: Τι θα ήθελες να έλεγες στους τηλεθεατές που σε παρακολουθούν αυτήν την στιγμή, ασθενείς και μη ;

.

ΑΠ: Η ζωή χωρίς Χριστό δεν είναι ζωή. Με τον Χριστό στο κέντρο της ζωής σας έχετε αγάπη, γαλήνη και η ζωή έχει άλλο νόημα. Όπως ο άγιος Πορφύριος έλεγε : «Ο Χριστός είναι το παν».

https://www.ekklisiaonline.gr

 https://myorthodoxsite.blogspot.com

Άγιον Όρος. "Ιερά Μονή Παντοκράτορος.

Ρώτησαν κάποτε έναν φωτισμένο ασκητή......

''Ρώτησαν κάποτε έναν φωτισμένο ασκητή, πώς περνάει την ημέρα του και αυτός απάντησε: Έχω μοιράσει την ημέρα σε τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος, μιλάω στο Θεό (με την προσευχή), στο δεύτερο με μιλάει ο Θεός (με τη μελέτη της Αγίας Γραφής και των θεόπνευστων Πατερικών κειμένων), και στο τρίτο μιλάω για το Θεό στους άλλους.''

Θησαύρισμα ἀπό τόν ἀείμνηστο Δημήτριο Παναγόπουλο†