σαν το κεράκι ...

Στον άγιο Σεραφείμ άρεσε να παρομοιάζη την ανθρώπινη ζωή με ένα κερί.Ένα πλήθος από κεριά έκαιγαν μέσα στο κελλί του μπροστά στις εικόνες. Όσο περισσότεροι έρχονταν- και οι επισκέπτες όλο και αυξάνονταν χρόνο με τον χρόνο-τόσο περισσότερα κεριά του έφερναν. 

Η ζωή μας έλεγε ο στάρετς , μπορεί να συγκριθή με μια λαμπάδα καμωμένη από κερί με φυτίλι, που καίει με μια φλόγα που εμείς ανάψαμε. Το κερί είναι η πίστη μας, το φυτίλι η ελπίδα μας, και η φλόγα η αγάπη που ενώνει την πίστη μαζί με την αγάπη , όπως το κερί και το φυτίλι καίνε μαζί με αποτέλεσμα τη φωτιά.

Ένα κερί κακής ποιότητας βγάζει όταν το ανάβης και όταν το σβήνης μια άσχημη μυρωδιά. Όμοια είναι και η ζωή ενός αμαρτωλού.

Κοιτώντας ένα κερί-κυρίως μέσα στην εκκλησία- σκεπτόμαστε πάντα την αρχή , το ξετύλιγμα της ζωής μας και το τέλος της: όπως λειώνει ένα αναμμένο μπροστά στο πρόσωπο του Θεού, έτσι και κάθε στιγμή, λιγοστεύει η ζωή μας πλησιάζοντας προς το τέρμα της.

Αυτή η σκέψη θα μάς βοηθήση να μη διασπώμεθα στην εκκλησία, να προσευχώμαστε με περισσότερη θέρμη και να κάνουμε το παν για να μοιάσει η ζωή μας με μια λαμπάδα από αγνό κερί , που καίγεται και σβήνει χωρίς άσχημη μυρωδιά.

(από τον βίο του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ που γιορτάζει σήμερα με το παλαιό εορτολόγιο, της Ελένης Γκοραϊνωφ , εκδ. Τήνος σελ 118 )

http://misha.pblogs.gr

Θα ήθελα μέσα από τη καρδιά μου να ευχαριστήσω όλους όσους εύχονται για τη ψυχή της Μητέρας μου!!! 

Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν....

σήμερα το πρωί που ως συνήθως έκανα μια βόλτα από το ιστοχώρο του φίλου Μιχάλη για να πάρω κάτι ωφέλιμο .....βρήκα αυτό που ανάρτησα...και αμέσως θυμήθηκα αυτό που βίωσε η αδερφή μου με τη Μητέρα μου πριν 5 μέρες.....

αργά μεσάνυχτα λίγο κοιμόταν η αδερφή μου κοντά στη Μητέρα μας που είχε πια βαρύνει....και καθώς είχε το μυαλό της στο να τη παρακολουθεί ξύπνησε....και αντιλαμβάνεται μια μυρωδιά σαν μελισοκέρι να καίγεται....σκέφτηκε ότι ίσως να είχαμε αφήσει κάποιο αναμμένο....κάνει μια βόλτα άλλα τίποτα δεν ήταν ξεχασμένο...πλησιάζει τη Μητέρα μας και από το κοιμισμένο σώμα της έβγαινε αυτή η μυρωδιά...

όπως είπανε οι Πνευματικοί που προσευχήθηκαν γραυτή ....ο καλός Θεός την δέχτηκε κοντά Του....Δόξα τω Θεω πάντων ένεκεν...!!!

Ευχαριστώ αδερφέ Μιχάλη..ήταν μεγάλη η παρηγοριά.....