This story comes from Archpriest Zacharias Kerstyuk, who works for the external relations department of the Ukrainian Orthodox Church of the Moscow Patriarchate. Fr Zacharias used to look after the parishioners at St Andrew’s Church at the Ukrainian Embassy in Tripoli in Libya, but now serves in Spain.
Αυτή η ιστορία προέρχεται από τον Αρχιερέα Ζαχαρία Kerstyuk, ο οποίος εργάζεται για την Υπηρεσία Εξωτερικών Σχέσεων της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας. Ο π. Ζαχαρίας συνήθιζε να φροντίζει τους ενορίτες στην εκκλησία του Αγίου Ανδρέα στην Ουκρανική Πρεσβεία στην Τρίπολη της Λιβύης, αλλά τώρα υπηρετεί στην Ισπανία.
The Muslim
He is Turkish, a ship’s captain and travels all over the world. He is 49 years old and has spent 25 of those at sea and has been in all sorts of difficult situations. He is a clever man and speaks some five languages.
Ο μουσουλμάνος
Είναι Τούρκος, καπετάνιος του πλοίου και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Είναι 49 ετών και έχει περάσει τα 25 από αυτά στη θάλασσα και έχει περάσει κάθε είδους δύσκολες καταστάσεις. Είναι έξυπνος άνθρωπος και μιλάει περίπου πέντε γλώσσες.
At Sea
This spring his ship was in the Atlantic, when suddenly it broke down. The main engine stopped and the generators packed up.
Στη θάλασσα
Αυτή την άνοιξη το πλοίο του ήταν στον Ατλαντικό, όταν ξαφνικά η κύρια μηχανή σταμάτησε και οι γεννήτριες έπαψαν να λειτουργούν.
They drifted for a long time, unable even to send out an SOS. There was nothing to eat or drink and the crew began to get alarmed. Everything they tried ended in failure. Despair set in. There were over thirty in the crew, Georgians, Syrians, Turks and two Ukrainians. Their only hope was in God.
Περιπλανήθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα, αδυνατώντας ακόμη και να στείλουν ένα SOS. Δεν υπήρχε τίποτα να φάνε ή να πιουν και το πλήρωμα άρχισε να ανησυχεί. Όλα όσα προσπάθησαν κατέληξαν σε αποτυχία. Τους έπιασε απελπισία. Υπήρχαν πάνω από τριάντα άτομα στο πλήρωμα, Γεωργιανοί, Σύριοι, Τούρκοι και δύο Ουκρανοί. Η μόνη ελπίδα τους ήταν στο Θεό.
Prayer
The Muslim captain began to pray for help. He also saw how sincerely the Georgian Orthodox prayed. Then he himself turned to Jesus: ‘If Jesus helps me, then I’ll become a Christian’, he decided. The day was not over before the engines came back to life.
Προσευχή
Ο μουσουλμάνος καπετάνιος άρχισε να προσεύχεται για τη βοήθεια. Είδε επίσης πόσο ειλικρινά προσεύχονταν οι Γεωργιανοί. Στη συνέχεια, ο ίδιος στράφηκε προς τον Ιησού: «Αν ο Ιησούς με βοηθήσει, τότε θα γίνω Χριστιανός», αποφάσισε. Πριν τελειώσει η μέρα οι μηχανές ξανάρχισαν να λειτουργούν.
They reached Algiers on the smoky engines, but the port would not take them in. All they would do was allow them to take some food and drink on board and anchor in their territorial waters. They stood at anchor for a whole month there, waiting for spares from the shipping company. Refusing to wait any longer for help from the ship’s owners, the IMO (International Maritime Organization) ordered them to proceed to the nearest European port. This was Cartagena in Spain. The ship stopped five miles from shore – it had run out of fuel. With great difficulty they were towed into port.
Έφθασαν στο Αλγέρι με τις μηχανές να καπνίζουν αλλά το λιμάνι δεν τους δέχτηκε. Το μόνο που θα έκανε ήταν να τους επιτρέψει να πάρουν κάποια τρόφιμα και ποτά στο πλοίο και να αγκυροβολήσουν στα χωρικά τους ύδατα. Αγκυροβόλησαν για έναν ολόκληρο μήνα εκεί, περιμένοντας ανταλλακτικά από τη ναυτιλιακή εταιρεία. Αρνούμενος να περιμένει άλλο για βοήθεια από τους ιδιοκτήτες του πλοίου, ο IMO (Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός) διέταξε να πλεύσουν στο πλησιέστερο λιμάνι της Ευρώπης. Αυτό ήταν η Καρθαγένη στην Ισπανία. Το πλοίο σταμάτησε πέντε μίλια από την ακτή – είχε ξεμείνει από καύσιμα. Με μεγάλη δυσκολία το έλκυσαν στο λιμάνι.
The Baptism
Since there were Ukrainians on board and I am a Ukrainian, I was at once contacted about the irregular situation in which our nationals were involved. I went aboard and met the Ukrainians who introduced me to the rest of the crew. I spoke at length with the captain about Orthodoxy, about God. I saw that the man had really taken a conscious decision.
Η Βάπτιση
Επειδή υπήρχαν οι Ουκρανοί στο πλοίο και είμαι Ουκρανός, επικοινώνησαν αμέσως μαζί μου σχετικά με την ανώμαλη κατάσταση στην οποία εμπλέκονταν οι πολίτες μας. Πήγα στο πλοίο και συνάντησα τους Ουκρανούς που με γνώρισαν με τους υπόλοιπους του πληρώματος. Μίλησα επί μακρόν με τον καπετάνιο για την Ορθοδοξία, για τον Θεό. Είδα ότι ο άντρας είχε πάρει πραγματικά μια συνειδητή απόφαση.
I had three preparatory talks with the captain. Since this was a very important step I received his wife’s permission. These people had been born into Islam but only kept it superficially, just like the many who among us call themselves Orthodox only because they were baptised in it in childhood.
Είχα τρεις προπαρασκευαστικές συνομιλίες με τον καπετάνιο. Δεδομένου ότι αυτό ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα έλαβε την άδεια της γυναίκας του. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν γεννηθεί στο Ισλάμ, αλλά το τηρούσαν μόνο επιφανειακά, όπως και πολλοί ανάμεσά μας που αυτοαποκαλούνται Ορθόδοξοι μόνο επειδή βαπτίστηκαν κατά την παιδική τους ηλικία.
The wife said that she accepted her husband’s decision, as that was his will.
Η γυναίκα είπε ότι αποδέχθηκε την απόφαση του συζύγου της, καθώς αυτό ήταν το θέλημά του.
The man said to me: ‘I want to be Orthodox, Jesus helped me, I’ll keep everything that is asked of me because I believe’. Seeing such a firm will in him, I baptized him in the Mediterranean Sea.
Ο άνθρωπος μου είπε: «Θέλω να είμαι Ορθόδοξος, ο Ιησούς με βοήθησε, θα τηρήσω ό,τι μου ζητηθεί γιατί πιστεύω». Βλέποντας μια τέτοια σταθερή θέληση σ’ αυτόν, τον βάπτισα στη Μεσόγειο Θάλασσα.
He told me that he had never sensed or felt the presence of God in Islam, but he could feel Jesus in his heart. The next Sunday the captain came to communion for the first time.
Μου είπε ότι ποτέ δεν είχε νιώσει ή αισθανθεί την παρουσία του Θεού στο Ισλάμ, αλλά μπορούσε να αισθανθεί τον Ιησού στην καρδιά του. Την επόμενη Κυριακή ο καπετάνιος κοινώνησε για πρώτη φορά.
The Crew
The captain invited his friends to the service, six of whom also took communion. I have not seen people taking communion with such devotion for a long time the way he did. At the moment another two sailors in the crew also want to get baptized. We are having preparatory talks and I hope to baptize them next week.
Το Πλήρωμα
Ο καπετάνιος κάλεσε τους φίλους του στη Λειτουργία, έξι από τους οποίους κοινώνησαν κιόλας. Είχα πολύ καιρό να δω ανθρώπους να κοινωνούν με τέτοια αφοσίωση όπως εκείνος. Αυτή τη στιγμή άλλοι δύο ναύτες στο πλήρωμα θέλουν επίσης να βαπτιστούν. Είμαστε σε προπαρασκευαστικές συνομιλίες και ελπίζω να τους βαπτίσω την επόμενη εβδομάδα.
At my first talk with the captain, I asked: ‘Aren’t you afraid that the Muslim sailors will cut your throat?’ He answered: ‘So what, I’ll lock the doors tighter at night’.
Κατά την πρώτη συνομιλία μου με τον καπετάνιο, ρώτησα: «Δε φοβάσαι ότι οι μουσουλμάνοι ναυτικοί θα σου κόψουν το λαιμό;» Εκείνος απάντησε: «Και λοιπόν, θα κλειδώνω καλύτερα τις πόρτες τη νύχτα».
During the talk Muslim sailors came along and looked at me in such a way that I felt frightened. The second meeting was much more pleasant and the third very easy. I answered their questions. We spoke about life, joked and I showed them crosses which I offered them.
Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μουσουλμάνοι ναύτες έρχονταν και με κοιτούσαν με τέτοιο τρόπο που ένιωσα φόβο. Η δεύτερη συνάντηση ήταν πολύ πιο ευχάριστη και η τρίτη πολύ εύκολη. Απάντησα στις ερωτήσεις τους. Μιλήσαμε για τη ζωή, αστειευτήκαμε και τους έδειξα σταυρούς που τους προσέφερα.
They took them, put them on and I heard them talking to each other: ‘Perhaps it’s true and Jesus did help?’ After that I went to see them again and I saw them, Syrians and Turks, still wearing the crosses around their necks as before. Having been at death’s door, these people can now make sense of a lot more.
Τους πήραν, τους φόρεσαν και τους άκουσα να μιλούν ο ένας στον άλλο: «Ίσως να είναι αλήθεια και ο Ιησούς βοήθησε;” Μετά από αυτό πήγα να τους ξαναδώ και τους είδα, Σύρους και Τούρκους, να εξακολουθούν να φορούν τους σταυρούς στον λαιμό τους όπως και πριν. Έχοντας ήδη φτάσει στην πόρτα του θανάτου, αυτοί οι άνθρωποι μπορούν πλέον να κατανοήσουν πολύ περισσότερα.
Πηγή: http://www.pravmir.com/-http://greekmurtadeen.wordpress.com
http://fdathanasiou.wordpress.com/
Αυτή η ιστορία προέρχεται από τον Αρχιερέα Ζαχαρία Kerstyuk, ο οποίος εργάζεται για την Υπηρεσία Εξωτερικών Σχέσεων της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας. Ο π. Ζαχαρίας συνήθιζε να φροντίζει τους ενορίτες στην εκκλησία του Αγίου Ανδρέα στην Ουκρανική Πρεσβεία στην Τρίπολη της Λιβύης, αλλά τώρα υπηρετεί στην Ισπανία.
The Muslim
He is Turkish, a ship’s captain and travels all over the world. He is 49 years old and has spent 25 of those at sea and has been in all sorts of difficult situations. He is a clever man and speaks some five languages.
Ο μουσουλμάνος
Είναι Τούρκος, καπετάνιος του πλοίου και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Είναι 49 ετών και έχει περάσει τα 25 από αυτά στη θάλασσα και έχει περάσει κάθε είδους δύσκολες καταστάσεις. Είναι έξυπνος άνθρωπος και μιλάει περίπου πέντε γλώσσες.
At Sea
This spring his ship was in the Atlantic, when suddenly it broke down. The main engine stopped and the generators packed up.
Στη θάλασσα
Αυτή την άνοιξη το πλοίο του ήταν στον Ατλαντικό, όταν ξαφνικά η κύρια μηχανή σταμάτησε και οι γεννήτριες έπαψαν να λειτουργούν.
They drifted for a long time, unable even to send out an SOS. There was nothing to eat or drink and the crew began to get alarmed. Everything they tried ended in failure. Despair set in. There were over thirty in the crew, Georgians, Syrians, Turks and two Ukrainians. Their only hope was in God.
Περιπλανήθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα, αδυνατώντας ακόμη και να στείλουν ένα SOS. Δεν υπήρχε τίποτα να φάνε ή να πιουν και το πλήρωμα άρχισε να ανησυχεί. Όλα όσα προσπάθησαν κατέληξαν σε αποτυχία. Τους έπιασε απελπισία. Υπήρχαν πάνω από τριάντα άτομα στο πλήρωμα, Γεωργιανοί, Σύριοι, Τούρκοι και δύο Ουκρανοί. Η μόνη ελπίδα τους ήταν στο Θεό.
Prayer
The Muslim captain began to pray for help. He also saw how sincerely the Georgian Orthodox prayed. Then he himself turned to Jesus: ‘If Jesus helps me, then I’ll become a Christian’, he decided. The day was not over before the engines came back to life.
Προσευχή
Ο μουσουλμάνος καπετάνιος άρχισε να προσεύχεται για τη βοήθεια. Είδε επίσης πόσο ειλικρινά προσεύχονταν οι Γεωργιανοί. Στη συνέχεια, ο ίδιος στράφηκε προς τον Ιησού: «Αν ο Ιησούς με βοηθήσει, τότε θα γίνω Χριστιανός», αποφάσισε. Πριν τελειώσει η μέρα οι μηχανές ξανάρχισαν να λειτουργούν.
They reached Algiers on the smoky engines, but the port would not take them in. All they would do was allow them to take some food and drink on board and anchor in their territorial waters. They stood at anchor for a whole month there, waiting for spares from the shipping company. Refusing to wait any longer for help from the ship’s owners, the IMO (International Maritime Organization) ordered them to proceed to the nearest European port. This was Cartagena in Spain. The ship stopped five miles from shore – it had run out of fuel. With great difficulty they were towed into port.
Έφθασαν στο Αλγέρι με τις μηχανές να καπνίζουν αλλά το λιμάνι δεν τους δέχτηκε. Το μόνο που θα έκανε ήταν να τους επιτρέψει να πάρουν κάποια τρόφιμα και ποτά στο πλοίο και να αγκυροβολήσουν στα χωρικά τους ύδατα. Αγκυροβόλησαν για έναν ολόκληρο μήνα εκεί, περιμένοντας ανταλλακτικά από τη ναυτιλιακή εταιρεία. Αρνούμενος να περιμένει άλλο για βοήθεια από τους ιδιοκτήτες του πλοίου, ο IMO (Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός) διέταξε να πλεύσουν στο πλησιέστερο λιμάνι της Ευρώπης. Αυτό ήταν η Καρθαγένη στην Ισπανία. Το πλοίο σταμάτησε πέντε μίλια από την ακτή – είχε ξεμείνει από καύσιμα. Με μεγάλη δυσκολία το έλκυσαν στο λιμάνι.
The Baptism
Since there were Ukrainians on board and I am a Ukrainian, I was at once contacted about the irregular situation in which our nationals were involved. I went aboard and met the Ukrainians who introduced me to the rest of the crew. I spoke at length with the captain about Orthodoxy, about God. I saw that the man had really taken a conscious decision.
Η Βάπτιση
Επειδή υπήρχαν οι Ουκρανοί στο πλοίο και είμαι Ουκρανός, επικοινώνησαν αμέσως μαζί μου σχετικά με την ανώμαλη κατάσταση στην οποία εμπλέκονταν οι πολίτες μας. Πήγα στο πλοίο και συνάντησα τους Ουκρανούς που με γνώρισαν με τους υπόλοιπους του πληρώματος. Μίλησα επί μακρόν με τον καπετάνιο για την Ορθοδοξία, για τον Θεό. Είδα ότι ο άντρας είχε πάρει πραγματικά μια συνειδητή απόφαση.
I had three preparatory talks with the captain. Since this was a very important step I received his wife’s permission. These people had been born into Islam but only kept it superficially, just like the many who among us call themselves Orthodox only because they were baptised in it in childhood.
Είχα τρεις προπαρασκευαστικές συνομιλίες με τον καπετάνιο. Δεδομένου ότι αυτό ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα έλαβε την άδεια της γυναίκας του. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν γεννηθεί στο Ισλάμ, αλλά το τηρούσαν μόνο επιφανειακά, όπως και πολλοί ανάμεσά μας που αυτοαποκαλούνται Ορθόδοξοι μόνο επειδή βαπτίστηκαν κατά την παιδική τους ηλικία.
The wife said that she accepted her husband’s decision, as that was his will.
Η γυναίκα είπε ότι αποδέχθηκε την απόφαση του συζύγου της, καθώς αυτό ήταν το θέλημά του.
The man said to me: ‘I want to be Orthodox, Jesus helped me, I’ll keep everything that is asked of me because I believe’. Seeing such a firm will in him, I baptized him in the Mediterranean Sea.
Ο άνθρωπος μου είπε: «Θέλω να είμαι Ορθόδοξος, ο Ιησούς με βοήθησε, θα τηρήσω ό,τι μου ζητηθεί γιατί πιστεύω». Βλέποντας μια τέτοια σταθερή θέληση σ’ αυτόν, τον βάπτισα στη Μεσόγειο Θάλασσα.
He told me that he had never sensed or felt the presence of God in Islam, but he could feel Jesus in his heart. The next Sunday the captain came to communion for the first time.
Μου είπε ότι ποτέ δεν είχε νιώσει ή αισθανθεί την παρουσία του Θεού στο Ισλάμ, αλλά μπορούσε να αισθανθεί τον Ιησού στην καρδιά του. Την επόμενη Κυριακή ο καπετάνιος κοινώνησε για πρώτη φορά.
The Crew
The captain invited his friends to the service, six of whom also took communion. I have not seen people taking communion with such devotion for a long time the way he did. At the moment another two sailors in the crew also want to get baptized. We are having preparatory talks and I hope to baptize them next week.
Το Πλήρωμα
Ο καπετάνιος κάλεσε τους φίλους του στη Λειτουργία, έξι από τους οποίους κοινώνησαν κιόλας. Είχα πολύ καιρό να δω ανθρώπους να κοινωνούν με τέτοια αφοσίωση όπως εκείνος. Αυτή τη στιγμή άλλοι δύο ναύτες στο πλήρωμα θέλουν επίσης να βαπτιστούν. Είμαστε σε προπαρασκευαστικές συνομιλίες και ελπίζω να τους βαπτίσω την επόμενη εβδομάδα.
At my first talk with the captain, I asked: ‘Aren’t you afraid that the Muslim sailors will cut your throat?’ He answered: ‘So what, I’ll lock the doors tighter at night’.
Κατά την πρώτη συνομιλία μου με τον καπετάνιο, ρώτησα: «Δε φοβάσαι ότι οι μουσουλμάνοι ναυτικοί θα σου κόψουν το λαιμό;» Εκείνος απάντησε: «Και λοιπόν, θα κλειδώνω καλύτερα τις πόρτες τη νύχτα».
During the talk Muslim sailors came along and looked at me in such a way that I felt frightened. The second meeting was much more pleasant and the third very easy. I answered their questions. We spoke about life, joked and I showed them crosses which I offered them.
Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μουσουλμάνοι ναύτες έρχονταν και με κοιτούσαν με τέτοιο τρόπο που ένιωσα φόβο. Η δεύτερη συνάντηση ήταν πολύ πιο ευχάριστη και η τρίτη πολύ εύκολη. Απάντησα στις ερωτήσεις τους. Μιλήσαμε για τη ζωή, αστειευτήκαμε και τους έδειξα σταυρούς που τους προσέφερα.
They took them, put them on and I heard them talking to each other: ‘Perhaps it’s true and Jesus did help?’ After that I went to see them again and I saw them, Syrians and Turks, still wearing the crosses around their necks as before. Having been at death’s door, these people can now make sense of a lot more.
Τους πήραν, τους φόρεσαν και τους άκουσα να μιλούν ο ένας στον άλλο: «Ίσως να είναι αλήθεια και ο Ιησούς βοήθησε;” Μετά από αυτό πήγα να τους ξαναδώ και τους είδα, Σύρους και Τούρκους, να εξακολουθούν να φορούν τους σταυρούς στον λαιμό τους όπως και πριν. Έχοντας ήδη φτάσει στην πόρτα του θανάτου, αυτοί οι άνθρωποι μπορούν πλέον να κατανοήσουν πολύ περισσότερα.
Πηγή: http://www.pravmir.com/-http://greekmurtadeen.wordpress.com
http://fdathanasiou.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου