ΑΓΙΟΥ ΣΙΛΟΥΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ ∆Ι∆ΑΧΕΣ

... Ο υπερήφανος δεν αναζητεί το θέληµα του Θεού , αλλά προτιµά να

κατευθύνει ο ίδιος τη ζωή του . Και δεν καταλαβαίνει πώς , χωρίς τον

Θεό , δεν επαρκεί το λογικό του ανθρώπου για να τον καθοδηγεί . Κι εγώ

, όταν εζούσα στον κόσµο προτού να γνωρίσω τον Κύριο και το Άγιο

Πνεύµα , εστηριζόµουν στο λογικό µου . Όταν όµως εγνώρισα µε το Άγιο

Πνεύµα τον Κύριο µας Ιησού Χριστό , τον Υιό του Θεού , τότε

παραδόθηκε η ψυχή µου στον Θεό και δέχοµαι οτιδήποτε θλιβερό µου

συµβεί και λέω : «Ο Κύριος µε βλέπει ... Τι να φοβηθώ ;»

Προηγουµένως όµως δεν µπορούσα να ζω κατ ‘ αυτό τον τρόπο .

Για όποιον παραδόθηκε στο θέληµα του Θεού η ζωή γίνεται πολύ

ευκολότερη , γιατί στις αρρώστιες , στη φτώχεια και στο διωγµό

σκέφτεται : «Έτσι ευδόκησε ο Θεός και πρέπει να υποµείνω για τις

αµαρτίες µου» .

Να , εδώ και πολλά χρόνια πάσχω από πονοκέφαλο και δύσκολα τον

υποφέρω , αλλά µε ωφελεί , γιατί µε την ασθένεια ταπεινώνεται η ψυχή .

Η ψυχή µου επιθυµεί διακαώς να προσεύχεται και να αγρυπνεί αλλά η

ασθένεια µε εµποδίζει , διότι το άρρωστο σώµα απαιτεί ανάπαυση . Και

παρακάλεσα πολύ τον Κύριο να µε θεραπεύσει , αλλά δεν µε άκουσε . Κι

αυτό σηµαίνει πώς αυτό δεν θα ήταν προς όφελός µου .

Να όµως και µια άλλη περίπτωση , που ο Κύριος µε άκουσε και µε

έσωσε . Σε µια γιορτή πρόσφεραν στην τράπεζα ψάρι . Ενώ λοιπόν

έτρωγα , ένα κόκαλο µπήκε πολύ βαθιά στο λαιµό µου . Επικαλέστηκα

τον Άγιο Παντελεήµονα , παρακαλώντας να µε θεραπεύσει , γιατί ο

γιατρός του Μοναστηριού δεν θα µπορούσε να µου βγάλει το κόκαλο

από το φάρυγγα . Και µόλις είπα : «γιάτρεψέ µε» , η ψυχή µου πήρε

απάντηση : «Βγες , έξω από την τράπεζα , κάνε µια βαθιά εισπνοή και

µια απότοµη εκπνοή και το κόκαλο θα βγει µε αίµα» . Έτσι κι έκαµα

και βγήκε ένα µεγάλο κόκαλο µε αίµα . Και κατάλαβα πώς , αν ο Κύριος

δεν µε θεραπεύει από τον κεφαλόπονο , αυτό σηµαίνει ότι είναι ωφέλιµο

για την ψυχή µου να υποφέρω τον πόνο . ...

... Όταν η χάρη είναι µαζί µας , είµαστε δυνατοί στο πνεύµα . Όταν όµως

την χάσοµε , βλέποµε την αδυναµία µας , βλέποµε πως χωρίς τον Θεό δεν

µπορούµε ούτε να σκεφτούµε το καλό . Πώς µπορείς να ξέρεις αν ζεις

σύµφωνα µε το θέληµα του Θεού ; Να η ένδειξη : Αν στενοχωριέσαι για

κάτι , αυτό σηµαίνει πως δεν παραδόθηκες τελείως στο θέληµα του Θεού

έστω κι αν σου φαίνεται πως ζεις σύµφωνα µε το θέληµα του Θεού .

Όποιος ζει κατά το θέληµα του Θεού , αυτός δεν µεριµνά για τίποτε . Κι

αν κάτι του χρειάζεται , παραδίνει τον εαυτό του και την ανάγκη του

στον Θεό . Κι αν πάρει ότι θέλει , µένει ήρεµος , σαν να το είχε . Ψυχή

που παραδόθηκε στο θέληµα του Θεού δεν φοβάται τίποτε : ούτε θύελλες

ούτε ληστές ούτε τίποτα άλλο . ‘Ότι κι αν έλθει , λέγει : «Έτσι ευδοκεί ο

Θεός» , κι έτσι διατηρείται η ειρήνη στην ψυχή και στο σώµα . Το

καλύτερο έργο είναι να παραδοθούµε στο θέληµα του Θεού και να

βαστάζοµε τις θλίψεις µε ελπίδα . Ο Κύριος βλέποντας τις θλίψεις µας

δεν θα επιτρέψει ποτέ κάτι που να ξεπερνά τις δυνάµεις µας . Αν οι

θλίψεις µας φαίνονται υπερβολικές , αυτό σηµαίνει πως δεν έχοµε

παραδοθεί στο θέληµα του Θεού . ...

... Όποιος κάνει το θέληµα του Θεού , είναι ευχαριστηµένος µε όλα ,

έστω κι αν είναι φτωχός και ίσως ασθενής και πάσχει , γιατί τον

ευφραίνει η χάρη του Θεού . Όποιος όµως δεν είναι ικανοποιηµένος µε

την µοίρα του και γογγύζει για την αρρώστια του ή εναντίον εκείνου που

τον προσέβαλε , αυτός να ξέρει πως κατέχεται από υπερήφανο πνεύµα

και έχασε την ευγνωµοσύνη για τον Θεό . Αλλ ‘ ακόµα και σε µια τέτοια

περίπτωση µη στενοχωριέσαι , αλλά ζήτησε µ ‘ επιµονή από τον Κύριο

πνεύµα ταπεινό . Κι όταν έλθει σ ‘ εσέ το ταπεινό Πνεύµα του Θεού που

αναζητάς , τότε θα Τον αγαπήσεις και θα έχεις βρει ανάπαυση , παρ ‘

όλες τις θλίψεις σου . Ψυχή που απέκτησε την ταπείνωση θυµάται πάντα

τον Θεό και αναλογίζεται : «Ο Θεός µε έκτισε ΄ έπαθε για µένα ΄

συγχωρεί τις αµαρτίες µου και µε παρηγορεί ΄ µε τρέφει και φροντίζει

για µένα . Γιατί λοιπόν να µεριµνώ εγώ για τον εαυτό µου ή τι έχω να

φοβηθώ , έστω κι αν µε απειλή ο θάνατος» . ...

... Κάθε ψυχή που ταράζεται από οποιαδήποτε αιτία πρέπει να

καταφεύγει στον Κύριο και ο Κύριος θα την καθοδηγήσει . Αυτό όµως

γίνεται κυρίως σε καιρό συµφοράς και απροσδόκητου συγχύσεως -

κανονικά πρέπει να ρωτάµε τον πνευµατικό , γιατί αυτό είναι

ταπεινότερο . ...

Και όλα , όλα δίνουν τότε αγάπη στην καρδιά , διότι όλα είναι του Θεού.

Ο Κύριος νουθετεί µε το έλεος Του τον άνθρωπο , για α δέχεται µ ‘

ευγνωµοσύνη τις θλίψεις . Ποτέ σ ‘ όλη µου τη ζωή , ούτε µια φορά δεν

εγόγγυσα για τις θλίψεις , αλλά τα δεχόµουν όλα σαν φάρµακο από τα

χέρια του Θεού και πάντα Τον ευχαριστούσα και γι ‘ αυτό ο Κύριος µου

έδωσε να υποµένω ελαφρά τον αγαθό ζυγό Του . Όλοι οι κάτοικοι της

γης υφίστανται αναπόφευκτα θλίψεις . Και παρόλο που δεν είναι µεγάλες

οι θλίψεις που παραχωρεί ο Κύριος , όµως φαίνονται στους ανθρώπους

αφόρητες και συντριπτικές . Κι αυτό γίνεται , διότι οι άνθρωποι δεν

θέλουν να ταπεινωθούν ενώπιον του Θεού και να παραδοθούν στο

θέληµά Του .

Όσοι όµως άφησαν τον εαυτό τους στο θέληµα του Θεού ,

αυτούς τους καθοδηγεί ο Ίδιος ο Κύριος µε τη χάρη Του και υποµένουν

µε ανδρεία τα πάντα για χάρη του Θεού , τον Οποίο αγάπησαν και µε τον

Οποίο θα δοξάζονται αιώνια . Όταν η Παναγία βρισκόταν κοντά στον

Σταυρό , η θλίψη Της ήταν ακατάληπτα µεγάλη , επειδή Αυτή αγαπούσε

τον Υιό της περισσότερο απ ‘ ότι µπορεί κανείς να φαντασθεί . Κι εµείς

ξέροµε πως όσο µεγαλύτερη είναι η αγάπη , τόσο µεγαλύτερη είναι και η

λύπη . Κατά την ανθρώπινη φύση η Θεοτόκος δεν θα µπορούσε µε

κανένα τρόπο να µην υποκύψει στις θλίψεις Της ΄ παραδόθηκε όµως στο

θέληµα του Θεού και το Άγιο Πνεύµα Την ενίσχυσε ν ‘ αντέξει στον

πόνο της . Μετά την Ανάληψη του Κυρίου η Παναγία έγινε η µεγάλη

παρηγοριά στις θλίψεις για όλο τον λαό του Θεού . Ο Κύριος έδωσε επί

γης το Άγιο Πνεύµα και όσοι Το έλαβαν αισθάνονται τον παράδεισο

µέσα τους . Ίσως πεις : Γιατί λοιπόν δεν έχω κι εγώ µια τέτοια χάρη ;

∆ιότι συ δεν παραδόθηκες στο θέληµα του Θεού , αλλά ζεις κατά δικό

σου θέληµα . Παρατηρήστε εκείνον που αγαπά το θέληµά του . Αυτός

δεν έχει ποτέ ειρήνη στην ψυχή και δεν ευχαριστιέται µε τίποτε ΄ γι ‘

αυτόν όλα γίνονται όπως δεν έπρεπε . Όποιος όµως δόθηκε

ολοκληρωτικά στο θέληµα του Θεού , έχει την καθαρή προσευχή και η

ψυχή του αγαπά τον Κύριο

. Έτσι δόθηκε στον Θεό η Υπεραγία Παρθένος : «Ιδού η δούλη Κυρίου ΄

γένοιτό µοι κατά το ρήµα σου» . Αν λέµε κι εµείς το ίδιο : «Ιδού ο

δούλος Κυρίου ΄ γένοιτό µοι κατά το ρήµα σου» , τότε τα Ευαγγελικά

λόγια του Κυρίου , που εγράφτηκαν µε το Άγιο Πνεύµα , θα ζούσαν µέσα

στις ψυχές µας , η αγάπη του Θεού θα βασίλευε σ ‘ όλο τον κόσµο και η

ζωή στη γη θα ήταν απερίγραπτα ωραία . Αλλά παρόλο που τα λόγια του

Κυρίου ακούγονται τόσους αιώνες σ ‘ όλη την οικουµένη , οι άνθρωποι

όµως δεν τα καταλαβαίνουν και δεν θέλουν να τα παραδεχθούν . Όποιος

όµως ζει σύµφωνα µε το θέληµα του Θεού , αυτός θα δοξασθεί και στον

ουρανό και στη γη . Όποιος παραδόθηκε στο θέληµα του Θεού ,

απασχολείται µόνο µε τον Θεό .

Η χάρη του Θεού τον βοηθά να παραµένει στην αδιάλειπτη προσευχή . Κι όταν ακόµα εργάζεται ή µιλάει , η ψυχή του είναι απορροφηµένη από τον Θεό και γι ‘ αυτό ο Κύριος την πήρε υπό την προστασία Του . Η Παράδοση λέει πώς κατά τη φυγή στην Αίγυπτο η Αγία Οικογένεια συνάντησε στο δρόµο ένα ληστή , αλλά δεν Τους έκαµε κανένα κακό . Όταν µάλιστα ο ληστή είδε το Νήπιο , είπε

πώς , αν γινόταν ο Θεός άνθρωπος , δεν θα ήταν ωραιότερος από αυτό το

Νήπιο , και τους άφησε να φύγουν ανενόχλητοι . Αξιοθαύµαστο πράγµα :

Ληστής που δεν σπλαχνίζεται κανένα σαν θηρίο, ούτε προσέλαβε ούτε

λύπησε την Αγία Οικογένεια . Η ψυχή του ληστή σαν είδε το Νήπιο και

την ταπεινή Μητέρα Του συγκινήθηκε και την άγγιξε η χάρη του Θεού .

Το ίδιο συνέβαινε και στα άγρια θηρία , που µόλις αντίκριζαν τους

άγιους µάρτυρες ή τους όσιους καταπραύνονταν και δεν τους έκαναν

κακό

Αλλά κι οι δαίµονες ακόµα φοβούνται την πράη και ταπεινή ψυχή , που

τους νικά µε την υπακοή , την εγκράτεια και την προσευχή . Και πάλι

πράγµα παράδοξο : ο ληστής λυπήθηκε το Νήπιο - Κύριο , ενώ οι

αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι Τον παρέδωσαν στον Πιλάτο για να

σταυρωθεί . Κι αυτό γιατί δεν προσεύχονταν και δεν ζητούσαν από τον

Θεό σύνεση , πώς και τι να κάνουν . Έτσι , πολλές φορές οι κυβερνήτες

και γενικά οι άνθρωποι ζητούν µεν το αγαθό , αλλά δεν ξέρουν που είναι

αυτό το αγαθό . ∆εν ξέρουν πώς το αγαθό βρίσκεται στον Θεό και µας

δίνεται από τον Θεό . Είναι ανάγκη να προσευχόµαστε πάντοτε , για να

µας νουθετεί ο Κύριος τι και πώς πρέπει να κάνοµε , και ο Κύριος δεν θα

επιτρέψει να παραπλανηθούµε . Ο Αδάµ δεν είχε τη σύνεση , να ρωτήσει

τον Κύριο για τον καρπό που του έδωσε η Εύα , και γι ‘ αυτό έχασε τον

Παράδεισο . Ο ∆αβίδ δεν ερώτησε τον Κύριο : «Θα ήταν άραγε καλό για

µένα να πάρω τη γυναίκα του Ουρία ;» κι έπεσε στα αµαρτήµατα του

φόνου και της µοιχείας . Έτσι κι όλοι οι άγιοι που αµάρτησαν ,

αµάρτησαν γιατί δεν επεκαλούντο τη βοήθεια του Θεού για να τους

φωτίσει .

Ο Όσιος Σεραφείµ του Σαρώφ είπε : «Όταν µιλούσα από το

νου µου , συνέβαιναν λάθη» . Υπάρχουν όµως και αναµάρτητα λάθη που

οφείλονται στην ατέλεια του ανθρώπου . Τέτοια βλέποµε ακόµη και στην

Παναγία . Λέγεται στο Ευαγγέλιο πώς όταν επέστρεφε η Παναγία µε τον

Ιωσήφ από την Ιερουσαλήµ , ενόµισε πώς ο Υιός της βάδιζε µαζί µε τους

συγγενείς ή τους γνωστούς ... Και µόνο µετά τριών ηµερών αναζήτηση

Τον βρήκαν στο Ιερό των Ιεροσολύµων να συνοµιλεί µε τους

πρεσβυτέρους . Συνεπώς µόνον ο Κύριος είναι παντογνώστης , ενώ όλοι

εµείς , όποιοι κι αν είµαστε , πρέπει να προσευχόµαστε στον Θεό

ζητώντας σύνεση και να ρωτάµε τον πνευµατικό µας , για ν ‘ αποφύγοµε

τα λάθη . ...

... Πόσο φανερό είναι για µένα πώς ο Κύριος µας κατευθύνει . Χωρίς

Αυτόν δεν µπορούµε ούτε να σκεφθούµε το αγαθό . ...

... Όπου υπάρχει άφεση αµαρτιών , εκεί βρίσκεται η ελευθερία της

συνειδήσεως και η αγάπη , έστω και λίγη . ...

... Στενοχωρούµε και θρηνώ και οδύροµαι για τους ανθρώπους . Πολλοί

σκέφτονται µε απόγνωση : «Αµάρτησα πολύ : σκότωσα , λήστεψα ,

εβίασα , εσυκοφάντησα , ήµουν άσωτος κι έκανα κι άλλα πολλά» . Κι

από την ντροπή τους δεν έρχονται στη µετάνοια . Λησµονούν όµως ότι

όλες οι αµαρτίες τους είναι σαν σταγόνα µπροστά στο πέλαγος της

αγάπης του Θεού . Ω αδελφοί µου , όλη η γη , µετανοείτε , όσο ακόµα

είναι καιρός . Ο Κύριος γεµάτος έλεος περιµένει τη µετάνοιά µας . Και

όλος ο ουρανός και όλοι οι άγιοι περιµένουν επίσης την επιστροφή µας .

... Ο Κύριος µας έδωσε την εντολή ν ‘ αγαπούµε αλλήλους . Σ ‘ αυτό

έγκειται η ελευθερία : στην αγάπη για τον Θεό και για τον πλησίον . Εδώ

βρίσκεται και η ελευθερία και η ισότητα . Στην κοσµική τάξη είναι

αδύνατο να υπάρξει ισότητα - αυτό όµως δεν έχει σηµασία για την ψυχή.

∆εν µπορεί να είναι ο καθένας βασιλιάς ή άρχοντας , πατριάρχης ή

ηγούµενος ή διοικητής . Μπορείς όµως σε κάθε τάξη ν ‘ αγαπάς τον Θεό

και να είσαι ευάρεστος σ ‘ Αυτόν - κι ‘ αυτό είναι το σπουδαίο . Κι όσοι

αγαπούν περισσότερο τον Θεό επί γης , θα έχουν µεγαλύτερη δόξα στη

Βασιλεία και θα είναι πιο κοντά στον Κύριο . Ο καθένας θα δοξασθεί

κατά το µέτρο της αγάπης του . Έµαθα πως η αγάπη ποικίλλει ως προς

την έντασή της . Όποιος φοβάται τον Θεό , φοβάται να Τον λυπήσει µε

κάτι ΄ αυτός είναι ο πρώτος βαθµός . Όποιος έχει το νου καθαρό από

εµπαθείς λογισµούς , αυτό είναι ο δεύτερος βαθµός , µεγαλύτερος από

τον πρώτο . Όποιος αισθητά έχει τη χάρη στην ψυχή του , αυτός είναι ο

τρίτος βαθµός της αγάπης , ο ακόµα µεγαλύτερος . Η τέταρτη βαθµίδα , η

τέλεια αγάπη για τον Θεό είναι όταν έχει κανείς τη χάρη του Αγίου

Πνεύµατος και στην ψυχή και στο σώµα . Αυτών των ανθρώπων

αγιάζουν τα σώµατα και µετά τον θάνατο τους γίνονται άγια λείψανα .

Έτσι γίνεται µε τα σώµατα των αγίων µαρτύρων , των προφητών , των

οσίων ανδρών . ...

http://paterikakeime.blogspot.gr/