Σήµερα οι άνθρωποι γυρίζουν γύρω από τον εαυτό τους

Παλιά στην πατρίδα µου, στα Φάρασα, έλεγαν: «Αν έχεις καµµιά δουλειά,µην την αφήνεις για αύριο. Αν έχεις καλό φαγητό, άσ' το για αύριο, µήπως έρθει κανένας µουσαφίρης». Τώρα σκέφτονται: «Να αφήσουµε την δουλειά, µήπως έρθει κανείς αύριο και µας βοηθήσει. Το καλό φαγητό, ας το φάµε εµείς απόψε!».

Οι περισσότεροι σήµερα γυρίζουν γύρω από τον εαυτό τους. Μόνον τον εαυτό τους σκέφτονται. Ας υποθέσουµε ότι βρέχει, γίνεται κατακλυσµός. Θα δείτε, οι περισσότερες από σάς θα σκεφθούν µήπως έχουν ρούχα απλωµένα,να πάνε να τα µαζέψουν. Κακό δεν είναι αυτό, άλλα δεν θα πάνε πιο πέρα. Τα ρούχα και να βραχούν, πάλι θα στεγνώσουν. Αυτοί όµως πού αλωνίζουν τι θα γίνουν; Πονάτε γι' αυτούς, για να κάνετε καµµιά ευχή;

 Ή πέφτουν κεραυνοί, ζήτηµα πέντε-έξι ψυχές να θυµηθούν τους καηµένους τους γεωργούς ή αυτούς πού έχουν θερµοκήπια. ∆εν σκέφτεται δηλαδή τον άλλον ό άνθρωπος, δεν βγαίνει από τον εαυτό του, άλλα γυρίζει συνέχεια γύρω από τον εαυτό του. Όταν όµως γυρίζει γύρω από τον εαυτό του, κέντρο έχει τον εαυτό του· δεν έχει τον Χριστό. Είναι έξω από τον άξονα πού είναι ό Χριστός.

Για να φθάσει να σκέφτεται τον άλλον, πρέπει ο νους του πρώτα να είναι στον Χριστό. Τότε σκέφτεται και τον πλησίον και µετά σκέφτεται και τα ζώα και όλη την φύση. Έχει τον σταθµό του ανοιχτό και, µόλις πάρει το µήνυµα, τρέχει να βοηθήσει. Άν ό νους του δεν είναι στον Χριστό, δεν δουλεύει ή καρδιά του, γι' αυτό δεν αγαπάει ούτε τον Χριστό ούτε τον συνάνθρωπο του, πόσο µάλλον την φύση,τα ζώα, τα δένδρα, τα φυτά.

Έτσι όπως κινείσθε, πού να φθάσετε στο σηµείο να έχετε επικοινωνία µε τα ζώα, µε τα πουλιά!