Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἡ μοναδική μας ἀγάπη . Τοῦ πατρός ΑΝΑΝΙΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ ΛΟΥΚΑ

Δέκατη τρίτη Κυριακή του Λουκᾶ, ἀγαπητοί, σήμερα. Ὁ Χριστός μᾶς πήγαινε στήν Ἱερουσαλήμ γιά νά σταυρωθεῖ καί νά πεθάνει. τοῦ 'φεραν παιδάκια στό δρόμο καί τά εὐλόγησε, καί χάρηκε ἡ ψυχή Του, καί εἶπε πῶς ἔτσι πρέπει νά γίνωμε ὅλοι, σάν τά παιδιά, μέ ἀφέλεια, μέ ἐμπιστοσύνη, ταπείνωση καί ἀγάπη γιά νά μποῦμε στή Βασιλεία Του.

Καί στή συνέχεια ἕνας ἀκροατής ἐπίσημος, ἕνας ἄρχοντας τῆς Συναγωγῆς, καθώς ἄκουσε γιά τή Βασιλεία, ἦλθε ὁ πόθος μέσα του γιά τήν αἰώνια ζωή, καί ρώτησε τόν Χριστό λέγοντάς Του: «Διδάσκαλε ἀγαθέ, τί νά κάνω γιά νά κερδίσω τήν αἰώνια ζωή;». καί ὁ Κύριος του εἶπε: «Μή μέ λές ἀγαθόν -γιατί τόν ἐξελάμβανε ὡς ἄνθρωπο- γιατί ἕνας εἶναι ἀγαθός, μονάχα ὁ θεός». καί στή συνέχεια τοῦ συμπληρώνει: «Τίς ἐντολές γνωρίζεις· νά μή μοιχεύσεις, νά μή φονεύσεις, νά μήν κλέψεις, νά μήν ψευδομαρτυρήσεις, καί νά τιμᾶς τόν πατέρα σου καί τή μητέρα σου».

Καί κεῖνος τότε ἀπορημένος καί παραξενεμένος γύρισε καί εἶπε στόν Χριστό μας: «Ὅλα αὐτά, Κύριε, ἀπό παιδάκι τά ἔχω τηρήσει...». Ἦταν σπουδαῖος ἄνθρωπος αὐτός, ἤτανε ἀγωνιστής. Σέ ἄλλο Εὐαγγέλιο λέει ὅτι ὁ Χριστός τόν κοίταξε καί τόν ἀγάπησε. καί στή συνέχεια τοῦ εἶπε: «Ἕνα τότε σου λείπει· νά τά πωλήσεις ὅλα ὅσα ἔχεις, νά τά δώσεις στούς φτωχούς, νά μέ ἀκολουθήσεις καί θά βρεῖς θησαυρό στούς οὐρανούς». Ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος εἶχε ἀρνηθεῖ κάθε κακό. τοῦ ἔλειπε ὅμως ἕνα: «τό πλήρωμα τοῦ Νόμου», ἡ ἀγάπη καί μάλιστα ἡ ἔμπρακτη. Τοῦ τό προτείνει ὁ Κύριος καί ἴσως ἔβλεπε καί ἕνα μέλλοντα Ἀπόστολο σ' αὐτόν τόν σπουδαῖο ἄρχοντα τῆς Συναγωγῆς.

Μόλις τοῦ εἶπε ὁ Χριστός νά τά πωλήσει καί τά ὑπόλοιπα, ἐκεῖνος λυπήθηκε πάρα πολύ. Πάρα πολύ! Γιατί ἦταν πλούσιος καί ἦταν κολλημένη ἡ ψυχή του στά ἀγαθά. Παρότι τήρησε τό Νόμο, δέν ἔκαμε τό «πλήρωμα τοῦ Νόμου», δέν λευτερώθηκε ἡ ψυχή του ἀπό τούς ἐπίγειους δεσμούς. καί ὁ Κύριος ἔβγαλε ἕνα συμπέρασμα πῶς: «δύσκολα αὐτοί ποῦ ἔχουν τά χρήματα μποροῦν νά μποῦνε στή Βασιλεία του. Καί εἶναι πιό εὔκολο νά μπεῖ μία γκαμήλα στή μικρή τρύπα ποῦ ἀνοίγει ἡ βελόνα στά ὑφάσματα, παρά νά μπεῖ πλούσιος στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ». καί τότε οἱ ἀκροαταί καί οἱ Μαθηταί τοῦ εἶπαν: «Ποιός μπορεῖ νά σωθεῖ;». 

Κι αὐτό λέει πολλά, διότι κάθε ἄνθρωπος ἔχει φιλαργυρία, εἴτε γενική, εἴτε εἰδική, κι ἔχει καί προσκολλήσεις. Κι ἄν ἕνας πλούσιος χωρίς νά κλέψει -τό 'πε παραπάνω- ἔχει ἀποκτήσει ἀγαθά, ποῦ σημαίνει ὅτι αὐτό εἶναι εὐλογία θεοῦ, δέν μπορεῖ νά σωθεῖ, πῶς ἕνας φτωχός ποῦ προσπαθεῖ νά βγάλει τό ψωμί του καί κάνει τόσα θά μπορέσει νά σωθεῖ; καί ὁ Κύριος τους εἶπε ὅτι «Καλά λέτε. νά ξέρετε ἕνα πράμα ὅμως, ὅτι αὐτά ποῦ δέν μποροῦν νά κάνουν οἱ ἄνθρωποι, τά κάνει ὁ Θεός». καί πραγματικά ὅταν ὁ ἄνθρωπος δείξει καλή διάθεση, ἐμπιστοσύνη στόν Θεό, καί προσπαθήσει λιγάκι, ἤ τουλάχιστον ἀνοίξει τήν ψυχή του, τότε ὁ Κύριος κάμει τά ὑπόλοιπα. 

Ἀπό μᾶς περιμένει τήν καλή καί ἀγαθή προαίρεση καί τή μικρή προσπάθεια. καί Κεῖνος τελειοποιεῖ τά ὑπόλοιπα, διότι στήν Ἐκκλησία μᾶς γίνεται τό ἀπίστευτο καί τό ἀκατόρθωτο, ἀρκεῖ ἐμεῖς σάν παιδάκια τοῦ Χριστοῦ νά δείξωμε ἐμπιστoσύvn στόν Κύριο καί νά προσπαθήσουμε νά τηρήσουμε τίς ἐντολές Του μέ τή δική Του δύναμη καί Χάρη, διότι καί πλούσιοι σώθηκαν στήν Καινή Διαθήκη καί στήν Ἐκκλησία, ὅπως ὁ ἀρχιτελώνης Ζακχαῖος· τόν βοήθησε καί τόν φώτισε ὁ Θεός. Ἐκεῖνος ὅμως ἀναζητοῦσε νά ἰδεῖ τόν Ἰησοῦ ποιός εἶναι, νά τόν γνωρίσει. καί ὁ Ἰησοῦς τόν ἔσωσε. Μακάρι κι ἡ δική μας ψυχή, ἀγαπητοί ἀκροαταί, νά ἔχει μοναδική ἀγάπη τόν Χριστό, καί νά μήν προσκολλᾶται στά ἐπίγεια καί ὑλικά μεγέθη καί ἀγαθά. Τότε καί ἐδῶ θά περάσει καλά, καί στήν αἰώνια ζωή θά βρεῖ τόν Χριστό καί θά τόν ἔχει πάντοτε.

Τοῦ πατρός   ΑΝΑΝΙΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ