Οι μαύροι λογισμοί είναι σαν τα φθινοπωρινά σύννεφα, που
έρχονται το' να μετά το άλλο και σκοτεινιάζουν την ατμόσφαιρα.
Μετά από λίγο όμως φεύγουν κι ο ουρανός ξαναγίνεται καθαρός
και γαλανός.
Το ίδιο γίνεται και με τους λογισμούς μας. Μετακινούνται από
δω κι από κει, γυρίζουν όλον τον κόσμο, αλλά ο νους μένει σταθερός στη θέση
του.
Μετά επικρατή γαλήνη κι η ψυχή ευφραίνεται.
Από την περιπλάνηση του στον κόσμο ο νους μας γυρίζει μετά
στη σύντομη αλλά συχνά επαναλαμβανόμενη ευχή του Ιησού, οπότε οι μέρες μας θα
είναι φωτεινές κι ευχάριστες.
Εύχομαι ο Θεός να σου δώσει το χάρισμα της νοεράς αυτής
προσευχής.
Στάρετς Αντωνίου
;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφά λόγια ΑΗΔΟΝΙ μου. Και πραγματικά. Χαιρετισμούς στον Ταξιάρχη, όταν τον δεις.
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!