Εις μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας.....

Ο ΒΙΟΣ  ΤΗΣ  ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ  ΒΑΡΒΑΡΑΣ.

Βαρβάρα η Μεγαλομάρτυς του Χριστού έζησε κατά τους χρόνους του ασεβέστατου και τυράννου, Μαξιμιανού το έτος (284—305)καταγόταν από την Ηλιούπολη. (Αίγυπτος) τοπάρχης της πόλεως ήταν ο πατέρας της Αγίας ο οποίος ωνομάζετο Διόσκορος, πολύ πλούσιος Έμενε σε κάποιο χωριό ονομαζόμενο Γελασσόν το οποίο ήταν μακριά από την πόλη

Η Βαρβάρα ήταν μοναχοκόρη πολύ όμορφη και μορφωμένη, με ευγενικά χαρίσματα, γιαυτό οι γωνείς της ήταν πολύ χαρούμενοι για την κόρη τους. Επειδή ήταν μικρή και όμορφη οι γωνείς της θέλησαν να την προφυλάξουν, Έκτισαν έναν μεγάλο πύργο και την έβαλαν εκει με πολλούς υπηρέτες και κάθε ευκολία γύρω της. ΄΄όταν έφθασε η κόρη σε ηλικία γάμου, πολλοί από τους πρώτους της πόλεως και αλλού την ζητούσαν σε γάμο από τον πατέρα της. Μία ημέρα που πήγε ο πατέρας της να την επισκεφθεί στον πύργο της έκανε κουβέντα για να την παντρέψει, μα πριν τελειώσει την κουβέντα ο πατέρας της του έβαλε τις φωνές, και είπε. Αν επιμένεις θα με αναγκάσεις να σκοτωθώ μόνη μου. δεν την πίεσε περισσότερο, αλλά πίστευε ότι μα τον καιρό και με διάφορες κολακίες θα την καταφέρει.

Αποφάσισε ο πατέρας της να χτίσει ένα λουτρό έξω από τον πύργο και αφού έκανε τα σχέδια τα παράδωσε στους οικοδόμους και έφυγε για κάποια υπηρεσία για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αφού αργούσε ο Διόσκορος να έρθει, επήγε η Βαρβάρα να επισκεφθεί το κτιζόμενο λουτρό. Είδε ότι όλη η οικοδομή είχε δύο μόνο παράθυρα. Ρώτησε τους κτίστες γιατί μόνο δύο παράθυρα; Και της είπαν ότι αυτή την διαταγή έδωσε ο πατέρας της. Τους λέει αυτή να κάνουν ένα ακόμη παράθυρο, και όταν ρωτήσει ο πατέρας της γιατί, τότε μην φοβόσαστε, θα του μιλήσω εγώ. Παρακολουθούσε την οικοδομή η Βαρβάρα, και χαιρόταν με τα τρία παράθυρα που έγιναν. Ο Θεός ενέπλησε την ψυχή της με πνεύμα Άγιον καθώς έβλεπε την καρδιά της για αγάπη Θεϊκή.

Καθώς ήταν στο λουτρό και βλέπουσα προς ανατολή χάραξε με το δάκτυλο της πάνω στο μάρμαρο με το δάκτυλο της το σημείο του Σταυρού. Και εκ του θαύματος σαν να ήταν το δάκτυλο εργαλείο έγινε τόσο βαθύ το χάραγμα ώστε φαίνεται μέχρι σήμερα. ¨όχι μόνον ο Σταράς αλλά και το λουτρό διατηρείται μέχρι σήμερα όπου γίνονται πολλά θαύματα σε όσους πηγαίνουν με πίστη στον Θεό για να κηρύττεται ο λόγος του Θεού πάντοτε. Μετά μερικές ημέρες γύρησε ο Διόσκορος και καθώς είδε το τρίτο παράθυρο απόρησε πως το έκαναν χωρίς αυτός να παραγγείλει. Οι δε τεχνίτες είπαν την αλήθεια. Ρώτησε ο Διόσκορος για το τρίτο παράθυρο την κόρη του και εκείνη του είπε ναι εγώ τους είπα γιατί φαίνεται πιο όμορφο με τα τρία παράθυρα.

Οργιστείς ο πατέρας της, της λέει Πες μου για ποιον λόγο και αιτία φαίνεται πιο όμορφο με τα τρία παράθυρα. Λεγει η Βαρβάρα αι τρείς θυρίδες φωτίζουν κάθε άνθρωπο ερχόμενον εις τον κόσμο Λέγωντας αυτό εννοούσε την Αγία Τριάδα¨ ¨Οταν άκουσε αυτά ο πατέρας της την άρπαξε από τα μαλλιά και την έφερε στο λουτρό και της λέει. Πως γίνεται το φως των τριών αυτών θυρίδων φωτιστηκό σε κάθε άνθρωπο; Του λέει η Βαρβάρα. Πρόσεχε πατέρα να σου εξηγήσω. Κάνει το σημείο του Σταυρού, και του δείχνει τα τρία δάκτυλα. Πατήρ , Υιός, και Άγιο Πνεύμα. Με το φως αυτό όλη η κτίσης νοερός καταλάμπετε. Ο αληθής αυτός λόγος της Βαρβάρας όχι μόνον δεν ευχαρίστησε τον πατέρα της, ο οποίος ήταν συνηθισμένος να προσκυνεί τα ψευδή αγαλματάκια. Aντθέτος αντί να καλμάρει έσυρε το ξίφος, για να την σκοτώσει. Γλίτωσε την τελευταία στιγμή και το έβαλε στα πόδια. Έφθασε σε ένα όρος εκεί κοντά, και ύψωσε τα μάτια τη στον Ουρανό ζητώντας βοήθεια. Πράγματι όταν την ζύγωσε ο πατέρας της άνοιξε η γη και την κατάπιε σε μέρος καλό.

Ο λίθινα εκείνος άνθρωπος και από τον αναισθητότερος δεν μετανόησε καθώς είδε το θαύμα μπροστά του, αλλά ως παιδί του διαβόλου έτρεχε πάνω κάτω να την βρει. Βλέπει δύο βοσκούς και τους ρώτησε αν είδαν που πήγε η Βαρβάρα. Ο ένας δεν ήθελε να μαρτυρήσει δεν του φαινόταν καλό, Ο δε άλλος βοσκός δεν μίλησε για να μην τον ακούσει ο ΄άλλος δίπλα του, αλλά με το δάκτυλο του έδειξε που να την βρεί.¨Όμως η θεία δίκη δεν άφησε ατιμώρητον αυτόν τον ύπουλο και πονηρό άνθρωπο. ¨Όλα τα πρόβατα του κακότροπου βοσκού έγιναν κάνθαροι και έμειναν και έμειναν εκεί μέχρι τέλος και περικίλωσαν τον τάφο της Αγίας. Όταν την βρήκε ο Διόσκορος την έδειρε αλίπητα και τραβώντας την από τα μαλλιά την έσυρε πίσω στο σπίτι. Την έκλεισε σε ένα μικρό δωμάτιο την κλείδωσε και έβαλε φύλακα να την φιλάει.

Τότε πήγε στον Ηγεμόνα Μαρκιανό ο οποίος εξουσίαζε την πόλη, και είπε. Η κόρη μου περιφρονεί τους θεούς μας και μόνο τον Εσταυρωμένον αγαπά με όλη την ψυχή της. Εδώ σου την παραδίδω να μην την λυπηθείς και να την τιμωρήσεις με ότι τρόπο μπορείς. Όταν έφυγε ο Διόσκορος διέταξε να φέρουν την Μάρτυρα μπροστά του να την εξετάσει. ¨όταν είδε την ομορφιά της και την σεμνότητα της ξέχασε για λίγο την παραγκελία του πατέρα της και άρχισε με κολακείες να την φέρει στα νερά του. Εάν δεν θες να με ακούσεις θα αναγκαστώ να σε θανατώσω, και δεν ήθελα να φτάσω μέχρι εκεί. Η δε Μάρτυς απεκρίθη. Εγώ προσφέρω θυσία μόνον στον αληθινό Θεό μου που δημιούργησε τον Ουρανό και την γή.

Δεν προσφέρω θυσία στα αγαλματάκια σας που έγιναν από χέρια ανθρώπων που δεν καταλαβαίνουν αυτοί οι θεοί σας τίποτα αφού δεν είναι τίποτα.

Μόλις άκουσε αυτά ο εξουσιαστής διέταξε να την γυμνώσουν και να την δείρουν σκληρά σε όλο της το σώμα με βούνευρα. Μετά να τρίψουν τις πληγές της με ύφασμα τρίχινο για να αισθανθεί τον πόνο. Με αυτο τον τρόπο την βασάνισαν και η γη γύρω της το χώμα έγινε κόκκινο. Αφού την βασάνισαν την έβαλαν στην φυλακή για να συνεχίσει η εξέταση την άλλη μέρα. Κατά το μεσονύκτιο εφάνη ένα φως μέσα στην φυλακή που άστραψε όλη η φυλακή. Πάνω από το φως αυτό εφάνη ο Δεσπότης Χριστός, ο οποίος ενεθάρρυνε την Βαρβάρα να μην φοβηθεί και μη αποκάνει αλλά να αντέξει και εκείνος την βεβαίωσε ότι θα είναι κοντά της. Και θα σε διαφυλάττω υπό την σκέπη μου. Αυτά της είπε και ευθέως όλες οι πληγές της εξαφανίστηκαν. Και αισθανθεί μία αγαλλίαση ανέκφραστο.

Μία γυναίκα έτυχε να βρεθεί εκεί και να δεί όλο το θαύμα Ιουλιανή ονομαζόμενη αλλά δεν είχε την δική της αντοχή και αγάπη προς τον Θεό αποφάσισε με την πρώτη ευκαιρία να κάνει και αυτή την ίδια άρνηση για την θυσία των ειδώλων και να πάρει και αυτή την ίδια δόξα. Την άλλη μέρα διέταξε να φέρουν πάλι την Μάρτυρα για εξέταση. Όταν την είδαν όλοι να είναι υγιείς τελείως χωρίς πληγές έμειναν άφωνοι. Ο ασεβής ηγεμών τυφλωμένος από την πλάνη του δεν θέλησε να δει την αλήθεια και τον αληθινό Θεό, αλλά λέει. Βλέπεις Βαρβάρα πόση δύναμη έχουν οι θεοί μου που σε λυπήθηκαν και σε έκαναν τελείως καλά; Απεκρίθη η Αγία και λέει. Οι θεοί σου που είναι τυφλοί και δεν μπορούν να ιδούν όπως εσύ, πως είναι δυνατόν να κάνουν τέτοιο θαύμα;.

Όχι λοιπόν δεν με θεράπευσαν οι θεοί σου, αλλά ο αληθινός Θεός ο Χριστός μου τον οποίον δεν μπορείς να δείς γιατί οι οφθαλμοί σου είναι βαρείς και μάλλον τυφλή, και δεν μπορείς να δείς. Όταν τα άκουσε αυτά ο ηγεμόνας διέταξε να καταξεσκίσουν τις σάρκες της με σιδερένια νύχια, τα πληγωμένα μέλη της να τα καίγουν με λαμπάδες, και να την χτυπούν στο κεφάλι με σφυρί.
Έτυχε πάλι να βρεθεί εκεί κοντά η Ιουλιανή, και βλέποντας τα βασανιστήρια και το αίμα που έτρεχε, μην μπορώντας να κάνει κάποια βοήθεια πήγε κοντά της και έκλεγε με δάκρυα πολύ πικρά. Βλέποντας την ο ηγεμόνας ρώτησε πια είναι και τι κάνει. Του είπαν ότι και αυτή χριστιανή είναι και κλαίει για την συμπάθεια προς την Αγίαν. Πρόσταξε τότε να κρεμάσουν και αυτήν δίπλα στην Βαρβάρα. Και να κάνουν τα ίδια βασανιστήρια και σε αυτήν

Καθώς βασανιζόταν η Ιουλιανή ύψωσε τους οφθαλμούς της προς τον Ουρανό και είπε. Δέσποτα Χριστέ Βασιλεύ και παντοδύναμε, γνωρίζεις ότι για την αγάπη σου πάσχω όλα αυτά τα δεινά, μην με εγκαταλείψεις, και μην με αφήσεις να με νικήσει ο άθλιος τούτος και καυχηθεί δια εμέ αλλά αξίωσε με να αντέξω μέχρι τέλους να λάβω κι’ εγώ το στέφανο της αθλήσεως.

Ενώ η Ιουλιανή εδέετο προς τον Θεό, διέταξε ο σκληρόκαρδος άρχοντας να κόψουν τους μαστούς και των δύο γυναικών. Η απάνθρωπος αυτή ενέργεια δεν μετέτρεψε την γνώμη αυτών, αλλά αντιθέτως η Βαρβάρα έψαλε, λέγοντας . Κύριε μη απορρίψεις με από του προσώπου σου και το Πνεύμα σου το Άγιο μη αντενέλης απ’ εμού Αφού άντεξαν και αυτόν το βασανιστήριο διέταξε να κλίσουν την Ιουλιανή στην φυλακή την δε Βαρβάρα να την περιφέρουν γυμνή στην πόλη και συγχρόνως να την δέρνουν. Η δε Μάρτυς δεν εφοβήθη τον δαρμό που θα της έκαναν, λαλά για τον θεατρινισμό που θα την παρουσίαζαν. Ύψωσε τα μάτια της στον Ουρανό και είπε. Κύριε μην αφήσεις να βλέπουν την γύμνοσιν μου, αλλά σκέπασε με νεφέλη να μην φαίνουμε. Ευθείς εφάνη πάνω σε χερουβικό άρμα αγαλλίασε την καρδιά της και Άγιοι Άγγελοι την έντυσαν με στολή λαμπροτάτη.

Οι δε υπηρέται την παρουσίασαν στον ηγεμόνα και καθώς την είδε , κατάλαβε ότι δεν μπορεί να την νικήσει και διέταξε να τις αποκεφαλίσουν και τις δύο.

Σε όλα τα βασανιστήρια ο αιμοβόρος πατέρας της ήταν παρών Δε πόνεσε η ψυχή του καθόλου. Μάλιστα νόμιζε ότι θα τον κατηγορήσουν ως άνανδρον αν άφηνε άλλον να την φονεύσει. Όταν ο δικαστής έδωσε την διαταγή να θανατωθεί την άρπαξε ο ίδιος και την πήγαινε να την θανατόσει με τα ίδια του τα χέρια. Ενώ πήγαιναν στον τόπο του θανάτου αντί να λυπούνται, έχαιραν σαν να πήγαιναν σε γιορτή. Η δε Αγία εδέετο προς τον Θεόν λέγων. Κύριε υπάκουσον με την δούλη σου δεωμένη. Ναι Κύριε μου, παρακαλώ εκ βάθους ψυχής όποιος μνημονεύει το Μαρτύριο μου εις δόξα του Αγίου σου Ονόματος, αξίωσον αυτόν να μη λάβει το σπίτι του καμία θανατηφόρων ασθένεια και ότι μικρότερες ασθένειες να μην τον λυπήσουν. Καθώς έλεγε αυτά η Μάρτυς ακουσθεί φωνή εκ των ουρανών, και καλούσε αυτήν με την Ιουλιανή να έρθουν να λάβουν το στέφανο της νίκης και υποσχεθεί ότι θα πραγματοποιηθεί το αίτημα της. Αυτά άκουσε η Μάρτυς Βαρβάρα , και πήρε Θάρρος και έτρεχε γρηγορότερα να φτάσει στον τόπο της εκτελέσεως. Μόλις έφθασε εκεί έγειρε αμέσως το κεφάλι της και ο δήμιος πατέρας της την αποκεφάλισε. Η θεία δίκη δεν άργησε να έρθει για τον ασεβή πατέρα. Καθώς κατηφόριζε για την επιστροφή, ένας κεραυνός έπεσε πάνω του, και δεν ευρεθεί ίχνος από αυτόν.

Έτσι ο βδελυρός αυτός άνθρωπος έχασε και την παρούσα, και την αιώνια ζωή.

http://orthodoxia.forumup.gr