Δεν έχω, δέσποτα, δάκρυον παρακλητικόν,εσκοτίσθη ο νους μου από την ματαιότητα του κόσμου, και δεν δύναται ν' ατενίση προς σε μετά πόνου. εψυχράνθη η καρδία μου από το πλήθος των πειρασμών, και δεν δύναται να θερμανθή δια των δακρύων της προς σε αγάπης.
Αλλά συ, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός μου, ο θησαυρός των αγαθών, δώρησαι μοι τελείαν μετάνοια και καρδίαν επίπονον, ίνα ολοψύχως εξέλθω εις αναζήτησιν σου, διότι άνευ σού θέλω αποξενωθεί από παντός αγαθού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου