Ἀνθρώπινη ἀνάγκη εἶναι νὰ μπαίνουν σ' ἕνα δρόμο τὰ πράγματα. Φόβοι καὶ δισταγμοὶ καὶ μέχρι τῆς στιγμῆς ποὺ γράφω ὰναστέλλουν κάθε σαφὴ τοποθέτηση. Ἀκούω μιὰ φωνή, ποὺ προσπαθεῖ νὰ μὲ πείσει ὅτι τοποθετούμενος θὰ πάψω νὰ ὑφίσταμαι, θὰ κονιορτοποιηθῶ τελείως. Χρόνια τώρα σφυρηλατήθηκα ἀπ' αὐτὴν τὴν αἴσθηση τῆς κονιορτοποιήσεως.
Πιθανὸν νὰ εἶναι συγγενὴς στὸν ἄνθρωπο.
Πιθανὸν νὰ εἶναι συγγενὴς στὸν ἄνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου