Στον αξιωματούχο Ιωάννη, για τα τρία μεγαλύτερα πράγματα στον κόσμο
Μου θέσατε τα εξής τρία ερωτήματα:
* Ποια είναι η υψηλότερη σκέψη που αρμόζει στον άνθρωπο;
* Ποια είναι η μεγαλύτερη μέριμνα που αρμόζει στον άνθρωπο;
* Τι είναι εκείνο που πρέπει να προσμένει ο άνθρω πος σαν το πιο αντάξιό του;
* Το να σκέφτεται ο άνθρωπος για την Πρόνοια του Θεού στη ζωή του, είναι η υψηλότερη σκέψη που του αρμόζει.
* Το να μέριμνα για τη σωτηρία της ψυχής, είναι η μεγαλύτερη μέριμνα που αρμόζει στον άνθρωπο.
* Το να προσμένει το θάνατο, είναι η προσμονή που αρμόζει περισσότερο στον άνθρωπο.
Πώς πρέπει να σκέφτεστε για την Πρόνοια του Θε ού στην ανθρώπινη ζωή; Θα πρέπει να πάρετε σαν μέ τρο τον ηθικό νόμο του Θεού. Σύμφωνα με το μέτρο αυτό, να παρατηρείτε αυτά που συμβαίνουν στη ζωή των ανθρώπων, αυτών που γνωρίζετε και όσων έχετε κάποια σχέση μαζί τους. Το πιο σημαντικό απ' όλα εί ναι να εξετάζετε τα ηθικά αίτια σε όλα όσα συμβαί νουν σε κάποιον.
Αυτό δεν είναι πάντα μια εύκολη υπόθεση, επειδή τα αίτια κάποιες φορές είναι απομα κρυσμένα και κρυμμένα στο απώτερο παρελθόν ενός ανθρώπου, ενώ άλλοτε μπορούν να εντοπιστούν και στη ζωή των γονέων του. Η χριστιανική εξομολόγηση βασίζεται στην ανακάλυψη αυτών των αιτίων.
Ο Ψαλ μωδός λέει προς τον Θεό: εν ταις εντολαίς σου αδολεσχήσω και κατανοήσω τας οδούς σου (Ψ. 118, 15). Ως ηγάπησα τον νόμον Σου, Κύριε· όλην την ημέραν με λέτη μού εστιν (Ψ. 118, 97). Επειδή στη βάση όλων ό σων συμβαίνουν στους υιούς Αβραάμ βρίσκονται οι ε ντολές του Κυρίου. Και ο νόμος του Κυρίου είναι φως το οποίο φωτίζει αυτό που συμβαίνει σε κάποιον.
Πώς πρέπει να μεριμνάτε για τη σωτηρία της ψυ χής; Για να μην σας απαριθμώ: να διαβάζετε το Ευαγ γέλιο και να ρωτάτε την Εκκλησία. Πραγματικά, ο άνθρωπος δεν έχει μεγαλύτερο θησαυρό σε τούτο τον κόσμο. Και είναι αυτό, το μόνο αγαθό που μπορεί να διασώσει από το θάνατο και τη φθορά. Όλα τα άλλα, όσα δεν είναι ο άνθρωπος αλλά είναι ανθρώπινα, όσα ο άνθρωπος εκτιμά και φυλάγει, όσα είναι έξω από την ψυχή, φθείρονται αναπόφευκτα και πεθαίνουν.
Η ψυχή του ανθρώπου, είναι στα μάτια του Θεού, θησαυρός πολυτιμότερος απ' όλο τον υλικό κόσμο, σύμφωνα με τους λόγους του Χριστού: τι γαρ ωφελεί ται άνθρωπος εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή; (Μτ. 16, 26). Δεν μπορεί λοι πόν, να υπάρξει μέριμνα περισσότερο αντάξια για τον άνθρωπο από εκείνη για τη σωτηρία της ψυχής του.
Πώς πρέπει να προσμένετε το θάνατο; Όπως τον προσμένει και ο στρατιώτης στον πόλεμο. Ή όπως ο μαθητής που ετοιμάζεται με σπουδή, περιμένοντας από στιγμή σε στιγμή να τον καλέσει ο δάσκαλος. Ο ί διος ο Σωτήρας, μας υπενθύμισε την αδιάλειπτη προ σμονή του θανάτου με την παραβολή του άφρονος πλουσίου ο οποίος έκτιζε καινούριες αποθήκες και ετοιμαζόταν για μακρές απολαύσεις επί της γης, όταν ξαφνικά άκουσε να του λένε: άφρον, ταύτη τη νυκτί την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου· α δε ητοίμασας τίνι έσται; (Λκ. 12, 20).
Λοιπόν γιατί, το να σκέφτεται ο άνθρωπος για την Πρόνοια του Θεού στη ζωή του, είναι η υψηλότερη σκέψη που του αρμόζει;
Επειδή ακριβώς, φέρνει στον άνθρωπο σοφία και μακαριότητα.
Γιατί η μέριμνα για τη σωτηρία της ψυχής είναι η μεγαλύτερη μέριμνα που αρμόζει στον άνθρωπο;
Επειδή η ψυχή είναι, ο μεγαλύτερος θησαυρός που υπάρχει στη γη και είναι φυσικό, για τον μεγαλύ τερο θησαυρό να αφιερώνεται και η περισσότερη φροντίδα.
Γιατί είναι η προσμονή του θανάτου, η προσμονή που αρμόζει περισσότερο στον άνθρωπο;
Επειδή αυτή η προσμονή καθαρίζει τη συνείδηση και ωθεί τον άνθρωπο σε κάθε έργο αγαθό. Όταν κά ποτε ρώτησαν κάποιον άξιο και καλό άνθρωπο, τι απ' όλα στη ζωή τον έσπρωχνε στο μόχθο και την αγαθο εργία, εκείνος απάντησε: ο θάνατος.
Τούτα τα τρία, δεν θα τα συναντήσει κανείς στα ζώα. Είναι ιδιώματα μονάχα του ανθρώπου και μάλι στα ενός ανωτέρου τύπου ανθρώπου. Όλα τα υπόλοι πα είναι κοινά στους ανθρώπους και τα ζώα.
Ειρήνη υμίν και ευλογία από Θεού.
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Επισκόπου Αχρίδος 1956
ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΟΡΘΟΔΞΟΞΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου