Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Εις μνημόσυνον αιώνιον, π. Κοσμά Αγιορείτου - Καλαβρού του ορθόδοξου αγωνιστή


Ο ήλιος ήρθε να φωτίσει και να ζεστάνει τις βουνοκορφές και τις χαράδρες της Καλαβρίας που περιβάλλουν την Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεριστού στο Μπιβόντζι, ανήμερα της εορτής και της Πανηγύρεως του Αγίου, χθες 27 Φεβρουαρίου.
Αύριο να είναισύμπτωση άραγε;συμπληρώνεται το Σαρανταλείτουργο που η συνοδεία του π. Ιουστίνου Καθηγουμένου της Ι. Μονής υπό τον Σεβασμιώτατο κ. Σιλουανό, Μητροπολίτη της Ρουμανικής Επισκοπής αφιέρωσε στην μνήμη του π. Κοσμά που εκοιμήθη ξαφνικά στα 57 του μόλις χρόνια στο Άγιον Όρος στις 12 Δεκεμβρίου του 2010.

Κατά την διάρκεια της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας μέσα σε κλίμα βαθειάς κατάνυξης και συγκίνησης μέσα σε ένα κατάμεστο Καθολικό της Ι.Μονής, ο π. Διονύσιος, Πρωτοσύγκελλος της Ορθοδόξου Επισκοπής του Πατριαρχείου της Ρουμανίας στην Ιταλίας, (που είναι η πολυαριθμότερη μητρόπολις με περισσότερες από 150 ενορίες και 1,5 εκτμ πιστών), υπενθύμισε ότι αύριο, Δευτέρα ολοκληρώνεται το Σαρανταλείτουργο εις μήμην του π. Κοσμά του οποίου η μνήμη θα παραμείνει αιώνια, ως του Αγιορείτου λογίου Μοναχού που ήρθε στα ερείπια του Μοναστηριού από το Περιβόλι της Παναγίας κοντά δυό δεκαετίες πριν.
Εξηγώντας γιατί ο π. Κοσμάς συμπεριελήφθη στους αειμνήστους κτήτορες της Μονής με τους Γεράσιμο, Βαρθολομαίο και Παγκράτιο, ο π. Διονύσιος είπε στους πιστούς:  
«…μεταξύ της δεύτερης και της τρίτης χιλετίας ο Μοναχός Κοσμάς Λαυρεώτης-Καλαβρός, ξανάδωσε ζωή στο Μοναστήρι που στέκονταν ερειπωμένο επί αιώνες. Το Καθολικόν χωρίς σκεπή χαμένο μέσα στα αγριόχορτα, επιδιορθώθηκε υποδειγματικά από τις τοπικές αρχές που εντυπωσιάστηκαν από αυτόν τον αγιορείτη που ζούσε σε ένα κελάκι χωρίς νερό και θέρμανση. Τον θαύμαζαν όσοι τον γνώρισαν για την ασκητικότητα και τα χαρίσματά του, ενώ υπέστη μάχες και εξευτελισμούς έως εσχάτων οπότε ο ηγαπημένος του Άγιος Ιωάννης ο Θεριστής τον εκάλεσε ως ένα εκ των κτητόρων της Ιεράς του Μονής…Φέτος συμπληρώνονται 10 χρόνια από την ιστορική επίσκεψη-προσκύνημα,την πρώτη Οικουμενικού Πατριάρχου στην Μεγάλη Ελλάδα, που έγινε την άνοιξη του 2001 από την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο Α΄που όλοι θυμούνται με αγάπη και σεβασμό σ’ αυτή την γη…»
Περιδιαβαίνοντας μέσα στην αυλή, έξω από το Καθολικό θυμάμαι σαν τώρα τον Οκτώβριο του 2004, την συνάντησή μου με τον π. Κοσμά για την φωτογράφιση που θα κοσμούσε το ημερολόγιο του 2005 που ήταν μέρος των δραστηριοτήτων της Μ.Κ.Ο. «MAGNA GRÆCIA» που τότε άρχιζε την λειτουργία της.
Εκεί ήρθαν ακόμα δακρυσμένοι να μου μιλήσουν, αδελφοί του οργανισμού THERISTIS INTERNATIONAL.
Έχει ενδιαφέρον να διαβάσετε τι δήλωσαν αποκλειστικά στη "Romfea.gr":
Η «THERISTIS INTERNATIONAL», παρακολουθεί επί χρόνια τα ζητήματα που σχετίζονται με το μοναστήρι μας, ιδιαιτέρως δε τις δραστηριότητες των ορθοδόξω εκκλησιαστικών αρχών που βρίσκονται στην Ιταλία.
Θα προτιμούσαμε να τηρήσουμε την ορθή σιωπή που αρμόζει στην περίσταση, αλλά όπως συνέβη συχνά και στο παρελθόν, δεν μπορούμε να ανεχτούμε τέτοιες αμφισβητούμενες συμπεριφορές που έθαψαν πρωτίστως τις θυσίες «μοναχών και εφημερίων», που πάντοτε ήταν παρόντες και δραστήριοι εν ονόματι της Ορθοδοξίας, με δικά τους έξοδα στην περιοχή της μεσογειακής Ιταλίας για την πνευματική διακονία των ορθοδόξων προσκυνητών που ζουν εδώ…
Συγχωρήστε μας την οργή, αλλά Ποιοί  έδιωξαν τον π. Κοσμά από το Μοναστήρι του μετά από 10 χρόνια καλού έργου;
Περιττεύουν άλλες ερωτήσεις που δεν θα τον φέρουν πάλι κοντά μας. Σήμερα είναι βέβαιο ότι η ψυχή του αναπαύεται επιτέλους ειρηνικά στην αγκαλιά της Αειπαρθένου, απ’ το Άγιον Όρος όπου τον παρέλαβε και που πάντοτε έλεγε ο ίδιος ότι ήθελε να περάσει τις τελευταίες του μέρες, ελεύθερος από Επισκοπικές διαταγές και Πατριαρχικές σφραγίδες που τον εκτόξευσαν χωρίς λόγο στην Καλαβρία για να προστατεύσει και να ξαναποκτήσει δικαιώματα που χρόνια πριν οι ίδιοι «κάποιοι» του είχαν ντροπιαστικά και ατιμωτικά στερήσει!
Αγαπητέ μας πατέρα Κοσμά, ο πατήρ Γρηγόριος Κονιέττι και ο πατήρ Δαμιανός σε περιμένουν ευτυχείς για να σου θυμίσουν το πόσα έκανες για την Ορθοδοξία στην Μεγάλη Ελλάδα.
Κι έτσι όπως και το 2005, πάλι έφυγες χωρίς να μας χαιρετήσεις, αλλά εμείς πάντοτε θυμόμαστε τα ωραία που ζήσαμε μαζί σου, βέβαιοι ότι αυτή τη φορά πίσω από την πλάτη μας, κανένας δεν θα μπορέσει ξανά να σε χρησιμοποιήσει και να σε απογοητεύσει για να καλύψει τα δικά του λάθη πίσω από ωραία λόγια του Ευαγγελίου…
Θα σε θυμόμαστε στην πλατεία της Ζαγοράς, καθώς φιλοσοφούσατε με τον δικηγόρο Διογένη, θα σε θυμόμαστε στην Εύβοια μαζί με τον καθηγητή Αθανάσιο καθώς περπατούσατε στην ακροθαλασσιά, θα σε θυμόμαστε κάτω από τον Παρθενώνα στην Αθήνα μαζί με τον ζωγράφο Κωνσταντάτο, θα σε θυμόμαστε στην αυλή του Αγίου Ιωάννη του Θεριστή μαζί με τον καθηγητή Μινούτο…όλοι στενοί σου φίλοι τους οποίους ποτέ δεν άκουσες γιατί σε έκαναν να κλαις, επειδή σε είχαν πάντα στην καρδιά τους!
Ξέραμε ότι σου άρεσε να ακούς μόνον ότι ήθελες, αλλά εμείς δεν εκμεταλευτήκαμε ποτέ την ευαισθησία σου και ποτέ δεν θελήσαμε να ικανοποιήσουμε το ανήσυχο και θυελλώδες πνεύμα σου γιατί θα σου κάναμε κακό.
Δυστυχώς έφυγες από όλους αλλά κυρίως από εκείνους που πάντα φρόντιζαν να σε «ικανοποιούν» επιταχύνοντας έτσι το ταξίδι της επιστροφής σου στο Άγιο Όρος.
Αγαπητέ μας πατέρα Κοσμά, σήμερα το Μοναστήρι σου δεν εξαρτάται απευθείας από την Κωνσταντινούπολη όπως είχες ζητήσει από την Α.θ.Π. τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο ενώπιον της Συνόδου, στην οποία παρίστατο επίσης και ο Μητροπολίτης Γεννάδιος Ιταλίας ως μέλος, αλλά σίγουρα εσύ θα είσαι πάντοτε στις προσευχές μας.
Θα μας λείψεις!
Θα είμαστε πάντοτε ευγνώμονες και θα θυμόμαστε τις διδαχές σου με τις οποίες ηρωϊκά επανίδρυσες την Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεριστή στην Καλαβρία.
Ας είναι αιωνία η μνήμη σου.»








http://www.romfea.gr

Καλημέρα!


Καλημέρα!!



.

φωτογραφίες απο το πολιούχο Μυτιλήνης Αγιο Θεόδωρο το Βυζάντιο....






διακρίνεται το άφθορο σώμα του Αγίου.....!!!










το ξωκλήσι της Παναγιούδας στην Ερεσσό της Λέσβου και τα αγριολούλουδα της Παναγίας...



























αφιέρωμα ελάχιστον αδερφικής αγάπης στους Δημήτρη και Μηλίτσα....

Συναξαριστής 28 Φεβρουαρίου: Όσιος Βασίλειος ο Ομολογητής


Όσιος Βασίλειος ο Ομολογητής

Ο Όσιος Βασίλειος ο Ομολογητής, έζησε και έδρασε επί αυτοκρατορίας Λέοντα Γ' του Ισαύρου (717 - 741 μ.Χ.) του εικονομάχου.

Από μικρή ηλικία ο Βασίλειος εγκατέλειψε τη κοσμική ζωή για να αφιερωθεί στη διδασκαλία του Ευαγγελίου και την άσκηση. Αρχικά ζούσε σε κάποιο ερημητήριο τρέφοντας το πνεύμα του και την ψυχή του με τα δώρα της πίστεως και της αγάπης. Έγινε μαθητής και υποτακτικός του Οσίου Προκοπίου του Δεκαπολίτου (τιμάται 27 Φεβρουαρίου). Όταν όμως οι περιστάσεις τον κάλεσαν, ανταποκρίθηκε με θαυμαστή προθυμία και υπερασπίσθηκε την Ορθοδοξία με θάρρος και παρρησία. Διώχθηκε σκληρά, για την άκαμπτη αντίστασή του και τη θαρραλέα συνηγορία υπέρ της ορθοδοξίας. Φυλακίστηκε και υπέστη πολλά βασανιστήρια.

Όταν πέθανε ο τύραννος Λέων, ο Όσιος Βασίλειος αφέθηκε ελεύθερος και επανήλθε στο ασκητήριό του για να συνεχίσει τους μοναχικούς τους αγώνες.

Μέγας αγωνιστής της Εκκλησίας, στρατευόταν συνεχώς για την ενίσχυση της ορθόδοξης πίστης, για τη διαφώτιση των αιρετικών, για τη στερέωση των πιστών και τη μετάνοια των αμαρτωλών. Έτσι οσιακά αγωνιζόμενος εκοιμήθη εν ειρήνη.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ: (από το βασιλεύς, εκ του βάσις = το θεμέλιο + λαός) = ο βασιλικός, ο φερόμενος ως βασιλεύς, ο θεμελιωτής της ευτυχίας του λαού.


http://www.saint.gr/2011/02/28/2830/saint.aspx



.

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

στην πόλη σαν τους αρχαίους ερημίτες...




Είπε ο Γέροντας Παΐσιος: «Εάν κάποιος θέλει να αγιάσει και για κάποιο λόγο δεν μπορεί να πάει σε μοναστήρι ας μετατρέψει το δωμάτιο του σε κελί.


 Εκεί κρυφά από τους ανθρώπους ας κάνει όλα τα πνευματικά του καθήκοντα, δηλ. ακολουθίες, αναγνώσεις, μετάνοιες, κομποσχοίνια κ.λπ.


Ένας, για παράδειγμα, μπορεί να πηγαίνει  στο ναό να κοινωνεί και μετά να γυρίζει στο σπίτι του και να συμπεριφέρεται όπως οι ερημίτες στα κελιά τους.


 Δόξα τω Θεώ υπάρχουν πολλοί τέτοιοι στον κόσμο, μπροστά στους οποίους ντρεπόμαστε εμείς που ονομαζόμαστε μοναχοί».

πρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση  Νέον Γεροντικόν σελ 37





από το blog του φίλου Misha http://misha.pblogs.gr/

Κατουνάκια 14/27 Φεβρουαρίου 1998, επιστολή προς ετοιμοθάνατο


Σαν σημερα πριν 13 χρόνια έφυγε για τους ουρανούς ο παπα Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, ο τελευταίος μεγάλος γέροντας της ερήμου του ιερού  Άθωνα. Η ταπεινή αρκουδοπαράγκα φυλά σαν πολύτιμους θησαυρούς , στις πιο μυστικές γωνιές της,  τις ώρες της συναναστροφής με αυτό τον γίγαντα της ρωμαίικης ησυχαστικής παραδόσεως. 

Η επιστολή που ακολουθεί δημοσιεύθηκε από τη συνοδεία του γέροντος στη βιογραφία του πoυ εκδόθηκε από το Περιβόλι της Παναγίας το 2000, και απευθύνεται σε ετοιμοθάνατο καρκινοπαθή μοναχό. 

Ας έχουμε την αγία ευχή τού παπα Εφραίμ. Ο καλός Θεός ας τον έχει αναπαυμένο στη Βασιλεία Του που πόθησε από μικρό παιδί...





Κατουνάκια 4-2-1993

Eν Χριστώ αγαπητέ αδελφέ π.Ιερεμία
Με πολλήν αγάπη σε ασπάζομαι αδελφικά , ευχόμενος όπως Κύριος ο Θεός εξαποστείλη τον Αγγελον Αυτού και σού χαρίση πνεύμα υπομονής , πνεύμα πίστεως και εμπιστοσύνης προς τον Θεόν. 


Χθες έλαβα το γράμμα σου και σήμερα πρωΐ έρχομαι να σου απαντήσω. Προ τριών μηνών κατέβηκα στην Αθηνα και έκανα εγχείρηση καταρράκτου στα μάτια και δεν έχει αποκτασταθή ακόμα η όρασις μου και δεν βλέπω καλά , και βάζω τον Ν. να σου γράψη ό,τι υπαγορεύω εγώ.Γενού άξιος της κλήσεως σου της «Θεοκλήτου».Μετά αγίων η κλήσις σου, μετά μαρτύρων η μερίς σου. 


Να σου πω και την αλήθεια , και σε μακαρίζω και σε ζηλεύω, αποβλέποντας τον  καρπόν αυτής σου της δοκιμασίας.Η πολλή αγάπη του Θεού προς εσένα εκεί σε οδήγησε, εις αυτό τον Γολγοθά.Ο άγιος Χρυσόστομος πλέκει δύο εγκωμιαστικούς λόγους προς τον πολύαθλο Ιώβ.Δεν τον επαινεί εις το πρότερον του βίον , προ της δοκιμασίας που ήτο θεοσεβής-φιλόξενος-απεχόμενος παντός κακού, αλλά τον εγκωμιάζει εις την υπομονήν  όπου έκαμε εις αυτή την δοκιμασίαν όπου του έστειλε ο Θεός.Στον καιρό της κατοχής ένας πατέρας πτωχός, παπουτσής, έκανε πολλά παπούτσια, και τα έδινε στην κόρη του να τα πουλήση στα γύρω χωριά.Το κοριτσάκι με διαφόρους καιρούς και ξυπόλυτο πήγαινε στα χωριά και τα πωλούσε. Πότε πεινασμένο, πότε ξυπόλυτο, πότε ημάρα και πότε νύκτα, με αποτέλεσμα το κοριτσακι να χτικιάση (να πάρη φυματίωσιν). 


Προτού να πεθάνη πρόλαβαν και το έκαμαν καλογριούλα και το ονόμασαν Ανυσία μοναχή.
Όταν της έκαμαν ανακομιδή ,ευωδίαζαν τα λείψανα της.Να , λοιπόν, τι αποτέλεσμα έφερε η υπομονή εις τας θλίψεις.



Στο χωριό μου μια ομοια ψυχή, Βασιλική την ονόμαζαν, επειδή ήταν γερό κοριτσάκι, την έπαιρνε ο πατέρας της στις εξωτερικές δουλειές μαζί του.Από τις πολλές κακουχίες κλονίστηκε σοβαρά η υγεία της και στο τέλος απέθανε.Ένας γείτονας της, πολύ ευλαβής άνθρωπος, προσευχόμενος μια φορά είδε πέντε έξι αγγέλους και υμνολογούσαν τον Θεόν. Και μέσα στη μέση ήταν και αυτή η ψυχή. Να, λοιπόν , η υπομονή τι την αξίωσε.


Και ο Γέροντας μας, ο παππούς σας, ο ΄γεροντας Ιωσήφ, μάς έλεγε συχνά ότι όλος ο βίος του ένα μαρτύριο  ήταν και να τι τον αξίωσε ο Θεός να ευωδιάσουν τα λείψανα του.
Σού ευχόμεθα δι ευχών τού αγίου Γέροντος μας και σ΄εσένα «τα ίδια». 


Με αδελφική αγάπη 


παπα Εφραίμ Κατουνακιώτης.


απο το παντα αγαπητο blog http://misha.pblogs.gr/

ο Ηγούμενος Γρηγόριος της Δοχειαρίου...ένας Ηγούμενος "ψυχάρα"


ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΕΥΧΕΣΘΕ ΥΠΕΡ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΔΟΧΕΙΑΡΙΤΟΥ....

00.JPG

Στο Δοχειάρι φθάσαμε μ' ένα πλοίο ναυλωμένο από Ρώσους κληρικούς, που επισκέπτονταν τα μοναστήρια της δυτικής πλευράς. Είχαμε όλη την άνεση να συζητήσουμε πολλά με τον καπετάνιο, που, όπως όλοι οι θαλασσινοί της περιοχής, μένει στην Αμμουλιανή, ένα νησάκι απέναντι από την Ουρανούπολη. Μας μετέφερε πολλά παρασκήνια αλλά για το Δοχειάρι και τον ηγούμενό του ήταν απόλυτος.
«Δεν υπάρχει στο Αγιον Όρος πιο δυναμικός άνθρωπος από τον ηγούμενο Γρηγόριο. Πρώτος αυτός πάει στην δουλειά και μετά τα καλογέρια του. Το Δοχειάρι είναι φτωχό μοναστήρι. Αν δεν ήταν ο Γρηγόριος, θα είχε πέσει. Για να το σώσει έχει γίνει πρωτομάστορας. Οικοδόμος, μαραγκός, σκαφτιάς. Ό,τι φανταστείς. Μεγάλη ψυχάρα ο ηγούμενος Γρηγόριος».
Ο π. Γρηγόριος είναι από την Πάρο. Κοντός, ζωηρός και χαμογελαστός, όπως οι περισσότεροι νησιώτες. Ήλθε ο ίδιος για να μας δείξει τα χαλάσματα της βορειοδυτικής πτέρυγας. Αλλά και να μας ξεναγήσει με περηφάνια στη νότια πτέρυγα, η οποία ολόκληρη ανασκευάστηκε από τα χέρια των μοναχών του. Τοίχοι, αρμολογήματα, πόρτες, παράθυρα, έπιπλα...
Γι' αυτή την ανακατασκευή ο «ηγούμενος - ψυχάρα» μηνύθηκε από την αρχαιολογική υπηρεσία και ζητήθηκε η σύλληψή του. Η αιτιολόγηση ήταν ότι γκρέμισε έναν τοίχο χωρίς άδεια της υπηρεσίας. Από τότε ο Πλούταρχος Θεοχαρίδης είναι «ανεπιθύμητο πρόσωπο» στο Δοχειάρι...

Θείος εσπερινός
Το Δοχειάρι το βρήκαμε νεκρό. Λες και δεν υπήρχε ψυχή. Σε κάποια στιγμή εμφανίστηκε ένας μοναχός για να υποδεχθεί και ν' ανοίξει την εκκλησία στους Ρώσους προσκυνητές. Μάθαμε σύντομα την αιτία. Όλοι οι καλόγεροι είχαν πάει να εργαστούν στον ελαιώνα.
Τους είδαμε να έρχονται ένας-ένας το σούρουπο, βουτηγμένοι μέχρι την κορυφή στην σκόνη, ζαλωμένοι με πλαστικά δοχεία.
03.jpg
Κι ανάμεσά τους ήταν φυσικά ο «πρωτομάστορας», η ψυχή του μοναστηριού, ο γέρο ηγούμενος Γρηγόριος.
Κι όμως αυτοί οι ψόφιοι στην κούραση καλόγεροι μας έκαναν σε λίγη ώρα την πιο μυστηριακή λειτουργία που ζήσαμε στο Αγιον Όρος. Έναν θείο εσπερινό. Το σκοτάδι είχε πέσει όταν μπήκαμε στην εκκλησία. Το μόνο φως ερχόταν από δυο κεριά. Οι μόνοι ήχοι έβγαιναν από τα στόματα των ψαλτών. Και ξαφνικά άρχισε όλο το κοινόβιο να ψάλει. Δυνατά. Πιο δυνατά. Ακόμα πιο δυνατά. Έπαιρναν την αρχική ψιθυριστή φράση του ηγουμένου και την έκαναν ύμνο, κραυγή, μυσταγωγία. Οι φωνές ξεπηδούσαν μέσα από το σκοτάδι. Μέσα από το πουθενά. Ερχόντουσαν από παντού.
«Τι τους έχεις και σκοτώνονται έτσι στην δουλειά, μου είπε κάποτε ένας επίσκοπος. Θα σου φύγουν όλοι. Δεν θα μείνει κανένας». Αυτά μας έλεγε την άλλη μέρα ο «πρωτομάστορας» ηγούμενος Γρηγόριος. Και αμέσως πρόσθεσε με μια λάμψη στα μάτια: «Δεν έφυγε κανένας».
Και δεν έφυγε (αντίθετα ήλθαν κι άλλοι) γιατί το μοναστήρι ξαναφτιάχθηκε από τα ίδια τους τα χέρια. Ο ηγούμενος Γρηγόριος και η συνοδεία του (15 μοναχοί) ήλθαν το 1980 από τη μονή Προυσσού της Ευρυτανίας. Βρήκαν το Δοχειάρι ετοιμόρροπο να κατοικείται από μερικούς ιδιορρυθμίτες. Με σκληρή δουλειά το ανάστησαν. Σήμερα το κοινόβιό του έχει 27 μοναχούς.
Δεν πρόλαβαν, ελλείψει χρημάτων, να επισκευάσουν την βορειοδυτική πτέρυγα, που κατέρρευσε το 1988. Και περιμένουν πότε θα ελεήσει το Κέντρο Διατήρησης Αγιορείτικης Κληρονομιάς (ΚΕΔΑΚ) να ενισχύσει το πιο βυζαντινό από τα μοναστήρια του Άθωνος. Το Δοχειάρι είναι φτωχό. Δεν έχει μετόχια. Κι έναν βοσκότοπο, που είχε στην Σιθωνία, τον πήρε αυθαίρετα η κοινότητα Σάρπης και τον μετέτρεψε σε σκουπιδότοπο. Δεν έχει ούτε εκμεταλλεύσιμα δάση. Έχει όμως 27 πρωτομάστορες, 27 «ψυχάρες»!
Η μονή Δοχειαρίου δεν είναι η μόνη που αντιμετωπίζει σοβαρά κτιριακά προβλήματα...
http://agioritikesmnimes.pblogs.gr

ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΚΟΛΥΒΑΔΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΡΟΕΣ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΤΕΝΑΓΜΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΡΔΙΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΑΝ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΙΚΟ ΙΔΕΩΔΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΛΟΓΓΟΒΑΡΔΑΣ



Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΓΟΡΓΟΥΠΗΚΟΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ...ΝΑ ΕΥΧΕΣΘΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ....ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΔΥΣΚΟΛΕΜΕΝΟΣ!!!!

Η μάνα μου η Λογγοβάρδα
Αναμνήσεις του Ηγουμένου
της Ι. Μονής Δοχειαρίου Αγίου Όρους
Αρχιμ. Γρηγορίου Ζουμή
03.bmp

Προηγούμενα: (1) και (2)

Αυτοί που μου δίδαξαν την αγία βία
Τις μέρες πού έκανα τοποτηρητής στην Λογγοβάρδα πήγα μια μέρα στην κατοικία του Μοναστηρίου, πού μόνιμα έμενε ένα γεροντάκι, πού είχε την ευθύνη των ζωντανών της Μονής. Πλησιά­ζοντας, βλέπω τον γέροντα Γαβριήλ, 92 χρόνων, να μεταφέρει τροφή για τα γουρουνάκια. Από το ένα του χέρι βα στούσε το μπαστουνάκι του και από το άλλο τον γκαζοτενεκέ με την τροφή, πού 'τανε αλεύρι και πί τουρο, αναμεμιγμένο με νερό. Πήγαινε βήμα-βήμα.
-Τί κάνεις αυτού, γερο-Γαβριήλ; Αν πέσεις, Θα σε φάνε κ' εσένα τα γουρούνια.
-Γέροντα μου, το Μοναστήρι είναι αγροτικό. Φέτος τίποτα δεν θα πάρουν από τα κριθάρια. Αν δεν έχουν ένα ζώο να πουλήσουν, πώς θα πορευθούνε;
Κι ο πολυθρύλητος οικονόμος της Μονής, ό παπα-Δαμιανός, με το νερό πού έπλενε τα πόδια του, μέχρι τα 90 του χρόνια σφουγγάριζε την σκάλα πού ανέβαινε στα κελιά. Κι όχι, με κάποια σφουγγα ρίστρα με κοντάρι, άλλα γονατιστός από σκαλί σε σκαλί καθάριζε την σκάλα.
Η βία είναι χαρακτηριστικό των αγίων και των προοδευτικών ανθρώπων. Εκείνοι πού καταβάλλουν βία στα υλικά, έχουνε βία και στα πνευματικά.
-Γερο-Γαβριήλ, προφθάνεις να κάνεις τον κα νόνα σου, πού όλη την ήμερα βολοδέρνεσαι στα χω ράφια και φροντίζεις τα ζώα, για να έχει το Μοναστήρι γάλα και αυγά;
-Ναι, Γέροντα και τον κανόνα μου και τις ακολουθίες κάνω.


Ο μπάρμπα-Νικόλας στην Μονή Λογγοβάρδας της Πάρου

Ο μπάρμπα-Νικόλας πολύ νωρίς πήγε κοπέλι στο Μοναστήρι. Δόθηκε αμισθί στην υπηρεσία των Γερόντων. Μετά την στρατιωτική του θητεία, γύρισε στα παλιά του λημέρια στο Μοναστήρι της Πα­ναγίας. Ανέλαβε την πιο ταπεινή διακονία.
Περιποιόταν τα μεταγωγικά ζώα και τα ετοίμαζε για την μεταφορά των Γερόντων στις διάφορες απο στολές. Όταν μεγάλωσε, μου εκμυστηρεύτηκε τους καημούς του.
-Αχ παιδί μου, φοβάμαι πώς άνθρωπος δεν θα βρεθεί να φροντίζει τα ζώα για τους παπάδες μας. Θα πιάνουνε τα βρωμισμένα και κατουρημένα σχοι νιά κι έπειτα θα λειτουργούνε. Δύστυχα χρόνια σας περιμένουν. Μόνον καλαμάρια θα βαστούνε και ο εαυτός τους πάνω απ' όλους. Θα απουσιάζει τέλεια από την καρδιά τους η αγάπη, ο σεβασμός και προ-πάντων το πνεύμα της αυτοθυσίας. Τα χέρια θα τα θέλουν τρυφερά σαν των κοπελούδων. Τα ρούχα κα θαρά, ατσαλάκωτα. Λουσάτοι θα περπατούν σκόλη-καθημερινή. Κάθε τι πού βρωμίζει τα χέρια θα το αποφεύγουν, αλλά της ψυχής την βρωμιά θα την στοιβάζουν όπως τα' αλώνια τα στάχυα στην θημωνιά. Τις μυρωδιές από μακριά θα τις οσφραίνεσαι. «Έρχεται άνθρωπος θα λες περιποιημένος». Άλλα στο πρόσωπο του δεν θα σημειώνεται το φως του Χριστού. Θα είναι απεχθής, αποκρουστικός, και θα λες: «Καλύτερα να συναντούσα θηρίο, παρά άνθρωπο». Γιατί και τα ζώα, αν δεν τα τρομάξεις με αγριάδες, έχουν και αυτά χάρη μέσα στον δικό τους χώρο. Εδώ πού κάθομαι, βλέπω και ακούω τα παιχνίδια των πουλιών στον ευκάλυπτο και ευφραί νομαι. Και τα αποκρουστικά ποντίκια έχουνε χαρούμενα παιχνίδια μεταξύ τους».
Συνέχισε για πολλή ώρα να αράδιαζε τα σκιρ τήματα των ζώων μέσα στην φύση και έλαμπε το πρόσωπο του σαν να χοροπήδαγε και αυτός μαζί τους.
Ο γερο-Νικόλας είχε το πάθος του καπνίσμα τος.
-Δυστυχώς -μου έλεγε- μου έμεινε αυτό το πάθος, για να είμαι αφ' εαυτού μου παραγκωνισμένος και από τον Θεό και από τους ανθρώπους. «Άφησε τον -λέγει ό πειράζουν- δικός μου είναι, αφού φουμέρνει».
Τον ρώτησα αν κάπνισε εντός του Μοναστη ρίου.
-Ποτέ, παιδί μου. Πάντα βγαίνω έξω στην άκρια της πεζούλας, γιατί η Παναγία πάνω από την εξώθυρα πολλές φορές με παρηγόρησε. Ο καπνός του τσιγάρου μακριά από τους θησαυρούς της πίστεως μας.
Ο γέροντας Φιλόθεος πολλές φορές του πρότει νε το μοναχικό σχήμα.
-Όχι, δεν συμβαδίζει στον δρόμο της αφιέρω σης τσιγάρο και μοναχισμός. Στο χέρι του μοναχού πάντα το κομποσχοίνι και ο Σταυρός υπάρχει. Θα σας πω εγώ πότε θα είμαι έτοιμος για τα ενδύμα τα των μοναχών.
Σαν διάβηκαν τα χρόνια και κόντυναν οι μέρες της ζωής του, τον αμείβει ο Θεός, προβλέποντας τον θάνατο του. Καλεί τον ηγούμενο στο κελλί του.
-Γέροντα, σε σαράντα μέρες φεύγω. Τελείωσε με μοναχό. Να μη σας αποχωριστώ ούτε στην άλλη ζωή, γιατί άκουσα από τους παλαιούς πατέρες, πώς άλλος ο τόπος των μοναχών στην αιώνια ζωή και άλλος των λαϊκών.
Έγινε μοναχός μέσα σε μια βαθειά κατάνυξη. Κανείς δεν πίστεψε την πρόρρησή του. Όμως σε τεσσαράκοντα μέρες μετέστη, για να λάβει τα γέ ρα των κόπων του. Στην ταφή του ευωδίασε άρρη τη μυρωδιά. Οι άνθρωποι πού κατέβασαν το σώμα στον τάφο έλεγαν
-Αν δεν μας πιστεύετε, μυρίστε τα χέρια μας.
Ό Γέρων πρόσταξε να γονατίσουν όλοι προς ανατολάς. Όταν τελείωσαν την προσευχή, κάλυ ψαν τον τάφο. Σ' όλους έμεινε ή βεβαιότητα: «Ο Κύριος τον συγκαταρίθμησε μετά των απ' αιώνος Οσίων».
Η ευχή του να μας κρατήσει στην ταπείνωση και την αγία αφανή διακονία. Αμήν.


Το τέλος του μονάχου Δανιήλ του Κρικελλιώτου
Μεσουρανεί η γερμανική Κατοχή. Η πείνα και η αρρώστια σαρώνει κάθε ηλικία. Ο ένας κατόπιν του άλλου επιστρέφει στην γήν εξ ης ελήφθη. Είναι τόσο απεχθή τα πρόσωπα των νεκρών, πού ακόμη και η μάνα δυσκολεύεται, να δώσει το στερνό φιλί στο παιδί της. Τα νησάκια γονάτισαν από τον απο κλεισμό και τον περιορισμό. Και ο κατακτητής έγι νε δυστυχέστερος των κατακτημένων. Μουλάρια και γαϊδούρια αποσυντεθειμένα και σκουληκιασμένα μα­γειρεύουν στο καζάνι τους, για να ικανοποιήσουν την πείνα τους. Η Μονή Λογγοβάρδας περιορίζει την σί τιση των μοναχών στο ελάχιστο, για να προσφέρει φαγητό στους κατοίκους του νησιού. Κάθε δύστυχος και πεινασμένος εκεί καταφεύγει. Ξέρει πώς ή Ζωοδόχος Πηγή αστείρευτα πηγάζει ιάματα.
Εκείνον τον καιρό ένας από τους ασκητικότε ρους μοναχούς της Αδελφότητος πλησιάζει στην δύ ση της ζωής. Αυτός είναι ο Δανιήλ από το Κρίκελλο της Ευρυτανίας. Μοναχός σπουδαίος. Στόχευε πάν τα την αιώνια ζωή. Έβλεπε πατρίδα μόνιμη τον ουρανό.
Χτύπησε ή καμπάνα μετά τον Εσπερινό με τον χαρακτηριστικό ήχο του στερνού αποχαιρετισμού. Όλοι οι μοναχοί συγκεντρώθηκαν έξω από το μικρό του κελλί. Στάθηκαν σε δυο σειρές, φέροντες όλη την μοναχική πανοπλία, μέγα σχήμα, ράσο και κου κούλι. Σαν να γινότανε Λειτουργία. Όχι με βαριεστιμάρα και προχειρότητα «Δεν βαριέσαι μεταξύ μας είμαστε. Μήπως υπάρχει κόσμος να μας δει;». Οι φέροντες ιεροσύνη εισήλθαν στο κελλί του ετοιμοθάνατου. Άρχισε το άγιο Ευχέλαιο. Όλοι γονά τισαν στην συγχωρητική ευχή. Όλοι μυρώθηκαν από το ίδιο βαμβάκι που σταύρωσε το μέτωπο τού Δανιήλ. Σε λίγο έρχεται ό αρραβώνας της αιώνιας ζωής. Όλοι με ξέσκεπη την κεφαλή σιγά ψιθυρί ζουν: «Σώμα Χριστού μεταλάβετε, πηγής αθανάτου γεύσασθε. Γεύσασθε και ίδετε ότι χρηστός ο Κύ­ριος». Και κατόπιν ό αποχαιρετισμός, κατά τον όποιον ό Δανιήλ με τον δικό του τρόπο πλήρωσε τις καρδιές των μοναχών με την ελπίδα της κοινής ανα στάσεως. Ο μισονεκρωμένος Δανιήλ, ανακαθισμένος στο κρεβάτι του, σηκώνει αποχαιρετιστικά τα χέρια, και στον κάθε μοναχό πού υποκλίνεται μπροστά στην κλίνη του κράζει και βοά
-Αδελφοί μου, αναχωρώ για την άνω Ιερουσα λήμ, αναχωρώ για την άνω Ιερουσαλήμ...
Και τα γερασμένα χέρια επιστρέφουν στο σώμα γεμάτα θεία χάρη, μετά τον τελευταίο υποκλιθέντα μοναχό. Και ή ψυχή αποχωρεί για τα άνω δώμα τα, για την κατοικία των πρωτοτόκων, για την χώρα των ζώντων, χωρίς ρόγχο και αγωνία θανά του. Άφησε βεβαία σε όλους τους μοναχούς την ελπί δα της αιώνιας ζωής. Έτσι, φεύγοντας για τα κελιά τους, έλεγαν
-Από σήμερα ό αδελφός μας Δανιήλ βρίσκεται στον παράδεισο του ουρανού.

http://agioritikesmnimes.pblogs.gr

Καλημέρα, καλή εβδομάδα!



(κάντε κλικ στην εικόνα για να την δείτε σε μεγάλο μέγεθος!)

Τοιχογραφίες στον τρούλο του καθολικού της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος στο Άγιο Όρος



Καλημέρα, καλή και ευλογημένη Κυριακή!
Καλή εβδομάδα!



.

Συναξαριστής 27 Φεβρουαρίου: Κυριακή των Απόκρεω



«῞Οταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων, Καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. Τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με. Τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; Πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; Πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ ἤλθομεν πρός σε; Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων· πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ κατηραμένοι εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ. ἐπείνασα γάρ, καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με. Τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ καὶ αὐτοὶ λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι; Τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖς λέγων· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε. Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον». (Ματθ. κε' 31-46)

Η τρίτη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στο πιο φοβερό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, στη μέλλουσα Κρίση. Η ενθύμηση της φοβερής μελλούσης Κρίσεως στην αρχή του Τριωδίου είναι απαραίτητη, διότι απώτερος σκοπός του όλου πνευματικού αγώνα μας είναι να βρεθούμε εκ δεξιών του Δεσπότη Χριστού, κατά τη μεγάλη Kρίση. Αυτό είναι αποτυπωμένο κάλλιστα στην υπέροχη υμνωδία της ημέρας. Οι άγιοι υμνογράφοι συνέθεσαν διδακτικότατα τροπάρια, τα οποία προτρέπουν τους πιστούς να συναισθανθούν την επερχόμενη βεβαία και φοβερή Κρίση. Σε ένα από αυτά ψάλλουμε: «Την φοβεράν της κτίσεως, και αρρήτου σου δόξης, ημέραν ενθυμούμενος, φρίττω, Κύριε, όλως και τρέμων φόβω κραυγάζω΄ Επί γης όταν έλθης, κρίναι, Χριστέ, τα σύμπαντα, ο Θεός μετά δόξης, τότε οικτρόν, από πάσης ρύσαί με τιμωρίας, εκ δεξιών σου, Δέσποτα, αξιώσας με στήναι».

ΑΠΟΚΡΕΩ: (από + κρέας) = αποχή από το κρέας





.

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!


Χοκάιντο Ιαπωνία, 2ο βραβείο, National Geographic Magazine

(κλικ στην εικόνα για να την δείτε σε μεγάλο μέγεθος)

Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!



Πηγή εικόνας
.

Συναξαριστής 26 Φεβρουαρίου: Ψυχοσάββατο



Το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω, λέγεται - «Σάββατο των Ψυχών» ή Ψυχοσάββατο. Είναι το πρώτο από τα δύο Ψυχοσάββατα του έτους (το δεύτερο επιτελείται το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής).

Ο λόγος που το καθιέρωσε η Εκκλησία μας, παρ' ότι κάθε Σάββατο είναι αφιερωμένο στους κεκοιμημένους, είναι ο εξής: Επειδή πολλοί κατά καιρούς απέθαναν μικροί ή στην ξενιτιά ή στη θάλασσα ή στα όρη και τους κρημνούς ή και μερικοί, λόγω πτώχειας, δεν αξιώθηκαν των διατεταγμένων μνημοσυνών, «οι θείοι Πατέρες φιλανθρώπως κινούμενοι θέσπισαν το μνημόσυνο αυτό υπέρ πάντων των άπ' αιώνος εύσεβώς τελευτησάντων Χριστιανών».

Επειδή την Κυριακή της Απόκρεω ποιούμε ανάμνηση της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού και οι κεκοιμημένοι μας ακόμη δεν κρίθηκαν, τους μνημονεύουμε σήμερα και, επικαλούμενοι το άπειρο έλεος Του, παρακαλούμε τον Θεό με το μνημόσυνο πού κάνουμε, να τους αναπαύσει. Συγχρόνως δε, ενθυμούμενοι και εμείς το θάνατο και «διεγειρόμεθα προς μετάνοιαν...».


http://www.saint.gr/2011/02/26/151/saint.aspx


.

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Και η ύλη και το πνεύμα μπορεί να είναι όχημα του κακού (Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς)


Η ύλη δεν είναι από μόνη της κακή, όπως ψευδώς διατείνονται κάποιοι αιρετικοί (λ.χ. οι μανιχαίοι) και κάποιοι φιλόσοφοι. Όχι μόνο δεν είναι κακή η ύλη, αλλά επιπλέον δεν είναι το μόνο όχημα του κακού. Όπως η ύλη, έτσι και το πνεύμα μπορεί να είναι όχημα του κακού. Κάθε υλικό πράγμα είναι φθαρτό, ακόμα-ακόμα και επίφοβο, εξαιτίας της αμαρτίας του ανθρώπου· όμως η ύλη δεν είναι κάτι κακό από μόνο του. Η ύλη αποσυντίθεται, είναι ανίσχυρη κι ασήμαντη σε σύγκριση με το αθάνατο πνεύμα, αλλά δεν είναι κακή. Αν ήταν κακή, θα καθιέρωνε ποτέ ο Δεσπότης Χριστός τη Θεία Μετάληψη του άρτου και του οίνου και θα ονόμαζε τον άρτο και τον οίνο Σώμα Του και Αίμα Του; Αν η ύλη ήταν κακή, πως θα μπορούσαν να βαπτίζονται οι άνθρωποι με νερό; Πώς θα μπορούσε ο Απόστολος Ιάκωβος να καθιερώσει να χρίονται οι ασθενείς με το έλαιο (του Ευχελαίου); Πώς θα μπορούσε να παραμένει ο αγιασμός πάντα πεντακάθαρος, διαυγής και να έχει θαυματουργικές ιδιότητες; Πώς θα μπορούσε ο Σταυρός του Χριστού να έχει δύναμη; Πώς θα μπορούσε το ένδυμα του Χριστού να μεταδίδει τη θεραπευτική δύναμη του Σωτήρος, με την οποία θεραπεύτηκε η αιμορροούσα γυναίκα; Πώς θα μπορούσαν οι εικόνες και τα λείψανα των αγίων να επιτελούν τόσα πολλά θαύμαζα και να μεταδίδουν στους ανθρώπους τόσο πολύ καλό από το Βασίλειο της Χάριτος; Λοιπόν, πώς θα μπορούσε ποτέ μέσα από το κακό να προέλθει καλό στον άνθρωπο; Όχι, όχι! η υλη δεν είναι ποτέ από  εαυτής κακή.
(Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, «Ο πρόλογος της Αχρίδος» Φεβρουάριος, εκδ.  Άθως)

http://fdathanasiou.wordpress.com

Запланированный визит папы римского на Кипр вызвал возмущение верующих


Запланированный визит папы римского на Кипр вызвал возмущение верующих.
Митрополит Афанасий: «Я не собираюсь участвовать в мероприятиях, посвящённых визиту папы римского».
Журналист Антигон Соломониду-Друсиоту
Лимассольский (Кипр) митрополит Афанасий не согласен с позицией Кипрской православной церкви по поводу визита папы римского Бенедикта. Он со всей открытостью заявляет о том, что католицизм является ересью, а визит главы католической церкви вызовет возмущение среди верующего народа и послужит камнем преткновения для многих христиан. Вместе с тем он напоминает о нецелесообразности радикальных мер протеста (грубых и оскорбительных действий или словесных выражений).
Журналист: Почему Вы считаете, что визит Бенедикта послужит соблазном для верующих православных христиан?
Митрополит: Я больше чем уверен, что этот визит оставит неприятный осадок на душе многих и многих верующих  и каждый из нас будет чувствовать угрызения совести. Гораздо лучше, если папа римский откажется от визита, тем более что его приезд не принесёт ничего хорошего. Никто никогда не видел  позитивного вмешательства Ватикана в решение проблем в пользу наших национальных интересов. Возможный визит Бенедикта уже сегодня создает неловкую и неприятную ситуацию, – что нам совершенно не нужно.
Журналист: Может, мы стоим перед какой-то опасностью?
Митрополит: Не думаю, что визит папы способен нанести вред нашему вероисповеданию или причинить ущерб православной церкви. Но, наверняка, послужит причиной обвинений со стороны «старостильников» в том, что мы уклоняемся от принципов православия, а это, возможно, станет соблазном для многих верующих христиан.
Журналист: Обсуждался ли этот вопрос на заседании Синода?
Митрополит: На собрании был выдвинут вопрос, касающийся приёма с нашей стороны папы римского. Я отказался от участия в приеме и заявил, что о визите узнал только из газет и что до того у меня не было никакой информации.
Журналист: О новостях  Вы чаще узнаёте из газет?
Митрополит: Обязанности  кипрского архиепископа гораздо важнее, чем наши. Но мы пользуемся нашим правом и заявляем, что абсолютно ничего не знали о запланированном визите папы. Ну, а если бы архиепископ спросил  наше мнение по данному вопросу, лично я выразил бы отрицательное отношение к визиту, так как уже сегодня очевиден его результат   православные возмущены, а для многих этот визит послужит препятствием на пути истины.
Журналист: Как по-Вашему, должны ли общаться представители разных церквей? В конце концов мы живём в 21 веке, являемся частью европейской семьи.
Митрополит: Вести диалог можно с людьми разных конфессий, но одно – вести диалог, а другое – принимать папу как епископа. Для православных он еретик, отлучён от Церкви и не может являться епископом.
Журналист: Из-за раскола 1054 года?
Митрополит: Прошли века, как он отлучён от Церкви; он не является епископом, ничего общего не имеет с Христом и ничем не связан с единой Святой Соборной  Апостольской Церковью. Одно  когда с ним говорят, как с еретиком, чтобы обратить его в православную веру и традиции, совсем другое  когда его принимают как епископа.
Журналист: Всемирный патриарх встретился с ним, так что диалог начат.
Митрополит:Я уже отметил, что сам по себе диалог можно оценить как положительное явление, если для этого созданы определенные условия. Будет неправильно, если мы скажем людям, что признаем католическую церковь, что  папа римский является епископом и братом во Христе, по духу и вероисповеданию. Я не могу с этим согласиться, так как это ложь. Отцы Церкви нас учат иному. Папство есть ересь и источник многих еретических учений, которые сегодня тревожат мир. Св.Иустин Попович говорит, что человечество претерпело три самых трагических падения: первое падение Адама, второе-Иуды Искариота, третье папы, который отлучился от веры Апостолов, поставил себя вне Церкви и по его примеру огромное множество людей свернуло с пути истины.
Журналист: А что говорит папа о православии?
Митрополит: Он говорит, что наша Церковь неадекватна.
Журналист:Господь один.
Митрополит:Да, Господь один, и его Церковь одна. Поэтому в Символе веры мы говорим: «Во едину Святую, Соборную и Апостольскую Церковь.» Эта единая Церковь и есть православная церковь. На Земле нет множества церквей.
Журналист: Не звучит ли эгоистично, что та единственная Церковь  это мы.
Митрополит: Нет. Когда ты итальянцу говоришь, что он не грек, этим ты его не обижаешь, потому что это правда. Но если я скажу, что ничего, если он католик, мы всё равно чада одной Церкви, этим я смеюсь над ним, ибо все отцы Церкви учат, что есть только одна Святая, Соборная и Апостольская Церковь Христа.
Журналист:А почему Вы считаете, что этой единой Церковью является православная, а не католическая церковь?
Митрополит: Потому, что только православная Церковь до сегодняшнего дня хранит неизменно веру Апостолов и мудрость пророков. К сожалению, паписты, которые отлучились от Церкви, приняли в свое вероисповедание большое количество еретических догматов. Они изменили Символ веры и объявили папу римского единственным представителем Бога на Земле. По их мнению, папа безгрешен, и тот, кто не ищет союза с папой, не может быть с Богом. Эти догматы паписты официально признали на своих собраниях. Когда к Символу веры прибавляешь нечто лишнее, не утвержденное святыми отцами, да ещё многое другое из лжеучений, – это уже ересь.
Журналист: Как относится Церковь к еретикам?
Митрополит: С большой любовью, мы любим папу и папистов так же, как и любых других людей. Мы не презираем их, мы не отрицаем и не избегаем их как людей, но не принимаем их ересь, лжеучения, ошибки. Именно из-за любви к ним мы обязаны говорить им правду.
Журналист: У каждого своя правда.
Митрополит : Поэтому и ведём диалог, чтобы доказать в какой Церкви хранятся в чистоте и неизменности вероисповедание и учение Апостолов.
Журналист: Вы верите, что этот диалог будет иметь успех?
Митрополит: Результат возможен, если диалог будет иметь определенные предпосылки; но в том формате, в котором  он сегодня ведётся, успеха иметь не может. Именно поэтому диалог тянется годами, а результата – никакого.
Журналист: Каждая противоборствующая сторона доказывает своё?
Митрополит: Беседу следует вести в соответствии со Святым Писанием, со смирением, любовью и с целью познания истины Христовой. И всё станет гораздо проще.
Журналист:И что же, диалоги ведутся в атмосфере смирения и любви?
Митрополит: Не знаю. Я не участвую в этих беседах. Но я  вижу, что ощутимого результата в их выводах нет. То, что я не согласен со всем этим, не значит, что я не член Церкви.
Журналист: Против папы римского печатаются книги и готовится протест.
Митрополит: Я с этим не согласен. Нельзя устраивать беспорядки и оскорблять людей. Одно – беспорядки, а совсем другое – публично высказать своё несогласие. Я абсолютно ясно высказал своё мнение насчет визита папы римского, со всей откровенностью заявил, что папа  еретик, он не епископ и не православный христианин  об этом говорят святые отцы. Если я ошибаюсь, готов к осуждению, но… не по принципам  глобализации, а исходя из учения отцов Церкви.То, что я не согласен, не значит, что я не являюсь членом Церкви.
Журналист: Не кажется ли Вам, что Ваше заявление ещё больше возмутит людей, протестующих против визита папы римского?
Митрополит: Мы открыто и со всей ответственностью говорим то, что должны были сказать и не разжигаем вражду. Не хочу казаться таковым, будто я согласен с визитом папы на Кипре. На заседании Синода архиепископ довольно-таки демократично отнёсся к нашему протесту.
Журналист: Как Вы оцениваете визит архиепископа в Ватикан?
Митрополит: Нас об этом никто не спрашивал, да и не был обязан спрашивать. Об этом мы узнали из газет.
Журналист:Что Вы скажете о результатах его визита?
Митрополит: Об этом ничего не могу сказать.
Журналист: А сам архиепископ не рассказывал о визите?
Митрополит:Рассказывал, но я не проявил интереса. Папа всегда беседует формально, так будет и во время визита на Кипре. И этим ничего не изменится, так как он руководитель церкви, а не политическая фигура. Он не имеет права принимать участие в обсуждении политического статус-кво. Да и когда это было, чтобы папа защищал православную церковь? Сколько раз мы были под гнётом, но никогда папа не брал нашу сторону? А какие страшные дни мы пережили в те времена, когда находились под ярмом франков и когда с содействия и по приказу разных пап хотели стереть нас с лица земли. Сегодня мы поминаем 13 кандарийских мучеников, которых умерщвили по приказу папы. На протяжении 400 лет мы жили в порабощении, под игом франков. Они были хуже турок. Но, давайте, не будем углубляться в историю. Сегодня я высказываю своё несогласие исходя из теологических соображений. Когда нас возвели в сан епископа, мы дали обет защищать православную веру.
Журналист: Те священнослужители, которые встретят папу римского, не станут защищать православие?
Митрополит: Апостол Павел велел, кто не вкушает мясо, да не осуждает вкусивших. Я не осуждаю тех, кто встретит папу, но и я не хочу быть судим за своё несогласие. Ватикан всегда действует по определённым соображениям. На прошлой неделе был прочитан циркуляр и названы фамилии тех епископов, которые примут участие в мероприятиях, связанных с визитом папы римского, что вызвало крайнее удивление прихожан. Мы решили опубликовать письмо для нашей паствы, чтобы сплотить людей и чтобы «старостильники» не ввели их в заблуждение, ведь «старостильники» стараются оторвать православных от Церкви.
Журналист: Как Вы думаете, почему папа решил погостить на Кипре?
Митрополит: Наверняка, Вам известно, что паписты переживают серьёзный кризис в связи с той скандальной информацией, которая прозвучала как осуждение католической церкви.
Журналист: Вы имеете в виду педофилию?
Митрополит: Я не желаю углубляться в этот вопрос, хотя должен сказать, что по этому поводу каждый день публикуются статьи. Я не укоряю, но папа считает себя единственным посланцем Бога. Это и есть причина его визита.
Журналист: Он отметил, что следует той дорогой, которая проторена Апостолом Павлом.
Митрополит: Апостол Павел не путешествовал на бронированной машине стоимостью 500 тысяч долларов. Как нам стало известно, правительство Кипра намеревается приобрести столь дорогую машину для двухдневного визита папы. Я был возмущен и сказал, что посланец Христа не может разъезжать на бронированной машине, ведь покрыть эти расходы в условиях тяжёлого экономического кризиса придётся нашему народу.
Представители папы заявили, что глава католической церкви будет содействовать упрочению христианских принципов и ценностей, он желает следовать дорогой, проторенной Апостолом Павлом, и по-братски и с добрыми пожеланиями пожать руку представителям православной церкви.
Мы не спорим о добрых его пожеланиях. Надеемся, что это так, и он в самом деле постарается стать похожим на Апостола Павла и ознакомится с сокровищем православной церкви. Мы желаем ему вернуться в лоно Церкви, стать истинным епископом, таким каким он был до раскола. К нашему единению нет иного пути.
Журналист: В чём, по-Вашему, заключается скрытый смысл визита главы католической церкви?
Митрополит: Ватикан никогда не предпринимает шаги без определенной причины и расчёта. Все визиты папы имеют одну цель- он желает сыграть роль  лидера в христианском мире. На сегодняшний день он не является истинным епископом, не является православным христианином, поэтому для нас он и не архиепископ.
Журналист: Не думаете ли Вы, что за всем этим скрываются политичские цели?
Митрополит: Не знаю. Не думаю, чтобы этот визит принёс нам политичские дивиденды, будут только огромные расходы и разногласия среди верующих.
Журналист: Архиепископ заявил,что все, кто против этого визита, ставят себя вне Церкви.
Митрополит: Послушайте! Архиепископ заявил о том, что Церковь- демократический институт. Одно – повысить голос в допустимых рамках, другое- беспорядки и волнения. Архиепископ знает границы своих полномочий.
Журналист: Как воспринял альтернативное мнение Священный Синод?
Митрополит: Архиепископ с уважением отнёсся к нашему мнению, так как он -человек демократических взглядов. Он проявляет к нам большую любовь.
Журналист: Разве можно назвать его демократом после всего, что мы знаем о его избрании архиепископом? Формально его избрали большинством голосов, но практически процесс его избрания не соответствовал нормам демократии.
Митрополит: Я не намерен обсуждать этот вопрос, учитывая своё положение. Хотя могу сказать, что на заседаниях Синода он вполне демократичен, нельзя сказать, что он не уважает чужое мнение, он прислушивается к мнению каждого из нас.
Журналист: Но в конечном счёте он принимает решения исключительно по своему желанию?
Митрополит: Нет. Он поддерживает решения Синода, хотя по обсуждаемому вопросу он может иметь иное мнение.
Журналист: Соответствует ли новый Церковный устав демократическим принципам?
Митрополит: Его писал не архиепископ, а соответствующий комитет Синода, он многократно обсуждался на заседаниях. Окончательное решение было принято большинством голосов.
Журналист:Остаётся впечатление, что устав составлен таким образом, чтобы помешать Вам взойти на архиепископский престол.
Митрополит: Дай Бог многие годы жизни архиепископу, нам не нужны новые выборы. Архиепископ заявил, что пост главы церкви он будет занимать только на протяжении 5 лет, т.е. до 2011года. Как сказано в Священном Писании, тысяча лет как один день. Вам следует спросить самого архиепископа, что он намеревается делать в будущем. Мне хотелось бы, чтобы выборы не проводились в ближайшем будущем. Любой архиепископ избирается по воле Божией, не по желанию людей. Если Господь желает, чтобы был избран тот или иной человек, он будет избран независимо от любого человеческого противодействия. Стать архиепископом не является целью нашей жизни.
Журналист: Какова цель Вашей жизни?
Митрополит: Спасение, пребывание с Богом, любовь к Нему и к ближнему.
Журналист: Не думаете ли Вы, что архиепископ стремится представить Церковь «лидером нации» ?
Митрополит: Не думаю. Он сам отменил титул «этнарха» (предводителя народа). Архиепископ прекрасно разбирается в своих полномочиях, он любит и заботится о своем народе.
Он недавно заявил, что противники прилагают максимум стараний и используют давно апробированный метод, чтобы очернить Церковь: незаплаченные долги государству. Архиепископ разглядел за этим политические мотивы. Раз он высказал свое мнение по этому поводу, значит существует довольно-таки серьёзная причина, чтобы задуматься.
Журналист: Согласны ли Вы с тем, что Церковь обязана заплатить государству 163 миллиона?
Митрополит: Я не принимал участия в заседании, на котором обсуждался этот вопрос. Если, согласно законодательству, Церковь имеет определенные финансовые обязательства по отношению к государству, то она должна выплатить имеющиеся долги. Но, а если закон не обязывает оплатить долг, тогда Церковь с особой осторожностью должна отнестись к этому вопросу, учесть проблемы финансового кризиса и потребности людей. Представители Церкви должны быть предусмотрительны в своих заявлениях и действиях, чтобы защитить простые чувства людей от неосторожно сказанного слова. С другой стороны, государство обязано ясно высказать свои претензии и так, чтобы не ввести в заблуждение людей, будто бы Церковь не платит налоги.
Журналист: Ввести людей в заблужджение?
Митрополит: Неправильно, когда говорят, что Церковь не платит налоги, она выполняет свои обязательства.
Журналист: Согласна ли Лимассольская митрополия с введением налога на доходы от капитала?
Митрополит: Я не хорошо разбираюсь в финансовых терминах. Когда мы продаём какое-то имущество, мы платим налог. Мы не компания, которая ориентируется на прибыль, не владеем заводами, гостиницами, не осуществляем инвестиций, поэтому наше финансовое положение не самое лучшее.
Журналист: Откуда Вы получаете доходы?
Миторополит: У нас имеется определённое имущество, которое сдаем в аренду, также продаем участки земли, получаем пожертвования от верующих людей, которые любят Церковь.
Источник: газета «Филелептерос»
Английский вариант интервью взят:http//vatopaidi.wordpress.com/
Перевод с греческого на английский  журналистки Ольги Кикинос.
http://vatopaidi.wordpress.com

Εορτολόγιο

Δημοφιλείς αναρτήσεις


Banner Ορθόδοξων Ιστοχώρων και Ιστολογίων
Ξεκινάμε μια προσπάθεια παρουσίασης Ορθόδοξων Ιστοχώρων και Ιστολογίων.
Αν δεν υπάρχει ο δικός σας, ζητάμε συγνώμη,
ενημερώστε μας και θα τον συμπεριλάβουμε.





Create your own banner at mybannermaker.com!
Πέρα από το άτομο
Make your own banner at MyBannerMaker.com!

















(υπό κατασκευή)


Τα banner μας
Αντιγράψτε τον κώδικα στη δική σας σελίδα
για να εμφανιστούν τα banner μας.
Ειδοποιήστε μας για να συμπεριλάβουμε και το δικό σας.