Ο Σταυρός: απόδειξη της αγάπης του Θεού......π.Ανανίας Κουστένης

Kυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού σήμερα, αγαπητοί, και η Εκκλησία μας διαβάζει ένα κομμάτι από το Ευαγγέλιο του Ιωάννου (κεφ. γ΄, 13-17), και μάλιστα από τον διάλογο που έκανε κάποια νύχτα ο Ιησούς με τον Νικόδημο, τον Φαρισαίο εκείνο επίσημο, που ήταν μέλος και του Μεγάλου Συνεδρίου.

Τα αξιώματα κάποιες φορές δεν μας εμποδίζουν από το να βρούμε την αλήθεια. Εκείνος τ' άφησε στην άκρη και πήγε να βρει τον Χριστό, που είναι η ένσαρκη αλήθεια. Και μιλούσαν για τα επουράνια, για την πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου, για τη σωτηρία. Ο Νικόδημος λίγα καταλάβαινε, αλλά είχε καλή διάθεση  και άκουγε, και αυτό είναι πολύ σημαντικό: να 'χουμε καλή διάθεση στην εκκλησία και να ακούμε τον Χριστό και τους αγίους Του.

 Και στη συνέχεια του είπε πως κανείς δεν ανέβηκε στον ουρανό, και κατέβηκε Αυτός που ήτο και είναι στον ουρανό: ο Υιός του ανθρώπου, για να φανερώσει τις αλήθειες της σωτηρίας.

Γι' αυτό η Ορθοδοξία είναι Αποκάλυψη και δεν είναι ανακάλυψη και εφεύρημα των ανθρώπων όπως οι άλλες λεγόμενες θρησκείες και τα όποια συστήματα.

 Και στη συνέχεια του είπε του Νικόδημου πως είναι ανάγκη να σταυρωθεί ο Μεσσίας για να ζήσει ο κόσμος και να σωθεί ο κόσμος.

Και του 'φερε παράδειγμα τον Μωυσή, που ύψωσε στην έρημο το φίδι το χάλκινο και όσοι το έβλεπαν με  πίστη εθεραπεύοντο από τις πληγές. Αυτό ήτο συμβολισμός.

Εδώ υψώθηκε ο Αναμάρτητος και απέθανε ως αμαρτωλός -ενώ είναι αναμάρτητος- για να σωθεί ο κόσμος. Και ίσως απορούσε ο Νικόδημος, και του συμπληρώνει ο Χριστός: «Κι όλα αυτά γίνονται γιατί τόσο πολύ αγάπησε ο Θεός τον κόσμο κι έδωκε τον γιο Του τον μονογενή, Τον παρέδωκε να σταυρωθεί για να σωθεί ο κόσμος και για να μη χαθεί κανένας».

Και διερμηνεύοντας τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις του Νικόδημου ο Χριστός μας συνεχίζει: «Εσείς οι Ιουδαίοι περιμένετε τον Μεσσία να έλθει να σώσει εσάς και να φανεί στον κόσμο. Ο Μεσσίας, όμως, ήλθε να κάνει το αντίθετο. Δεν ήλθε να κρίνει τον κόσμο, αλλά ήλθε να σωθεί δι' Αυτού ο κόσμος». Τι βλέπουμε εδώ; Την αστενόχωρη αγάπη του Κυρίου, τη μεγάλη Του αγκαλιά, την πολλή Του στοργή, που παρέδωκε τον εαυτό Του στον θάνατο για να ζήσομε εμείς. Και αν αυτή η αγάπη του Κυρίου δεν μιλήσει στις ψυχές μας, τίποτε άλλο δεν πρόκειται να μιλήσει.

 Ας μας φωτίσει Εκείνος, με τη δύναμη του Τιμίου Σταυρού, να καταλαβαίνουμε αυτή την αγάπη, και τότε δεν θα χάσομε, θα κερδίσομε τα πάντα.

(Του αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη Το κήρυγμα της Κυριακής)

http://misha.pblogs.gr