ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Εἶναι γνωστό ἀπό τήν Ἱερή Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἀφοῦ συμπλήρωσε τό τρίτο ἔτος τῆς ἡλικίας της, ὁδηγήθηκε ἀπό τούς ἁγίους γονεῖς της, τόν Ἰωακείμ καί τήν Ἄννα, «ἀποπληροῦσα πατρῴαν ἐπαγγελίαν», στό Ναό τῶν Ἱεροσολύμων. 

Ἐκεῖ, συνοδευόμενη ἀπό λαμπαδηφοροῦσες παρθένες, παραδόθηκε «ὡς τριετίζουσα δάμαλις» στόν ἱερέα Ζαχαρία, τόν πατέρα τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ὡς ἀφιέρωμα εὐγνωμοσύνης στό Θεό. 

Στό Ναό παρέμεινε ἡ Θεοτόκος μέχρι τήν ἡλικία τῶν δεκαπέντε ἐτῶν καί, κατά τόν Ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, «ἄγγελος ἔφερεν (σέ αὕτήν τροφήν), ἀφοῦ ἔζη μίαν ζωήν, ὡσάν εἰς τόν Παράδεισον... μίαν ζωήν ἀφρόντιστον, ἀπερίσπαστον, λύπης ἀμέτοχον, ἀνωτέραν τῶν παθῶν καί ὑψηλοτέραν πάσης ὀδυνηρᾶς ἡδονῆς· ἔζη μόνῳ τῷ Θεῷ· ἐβλέπετο ἀπό μόνον τόν Θεόν... καί εἰς τόν Θεόν μόνον ἦτο ἀφιερωμένη». 

Ἔτσι, «...ἐξ ἁπαλῶν ὀνύχων ἡνώθη μέ τόν Θεόν διά τῆς ἱερᾶς ἡσυχίας. Ἐπειδή μοναχή αὐτή ἀπό ὅλους ἀπό τόσον μικρόν παιδίον ὑπέρ φύσιν ἡσύχασε, καί μοναχή αὐτή τόν Θεάνθρωπον Λόγον ἀπειράνδρως ἐκυοφόρησεν» (Μετάφραση Ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου).

Ἡ εἴσοδος, λοιπόν, τῆς Κυρίας Θεοτόκου στό νομικό Ναό, ἑορτάζεται ἀπό τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία ὡς τά Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου, τά ὁποῖα προέβλεψε ὁ προφητάναξ Δαβίδ, λέγοντας: «Ἀπενεχθήσονται τῷ Βασιλεῖ παρθένοι ὀπίσω αὐτῆς, αἱ πλησίον αὐτῆς ἀπενεχθήσονταί σοι· ἀπενεχθήσονται ἐν εὐφροσύνῃ καί ἀγαλλιάσει, ἀχθήσονται εἰς ναόν Βασιλέως» (Ψαλμ. μδ΄, 15 16

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’.

Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον, καὶ τῆς τῶν ἀνθρώπων σωτηρίας ἡ προκήρυξις ἐν Ναῷ τοῦ Θεοῦ, τρανῶς ἡ Παρθένος δείκνυται, καὶ τὸν Χριστὸν τοῖς πᾶσι προκαταγγέλλεται. Αὐτῇ καὶ ἡμεῖς μεγαλοφώνως βοήσωμεν, Χαῖρε τῆς οἰκονομίας τοῦ Κτίστου ἡ ἐκπλήρωσις.

Κοντάκιον

Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθεὶς.

Ὁ καθαρώτατος ναὸς τοῦ Σωτῆρος, ἡ πολυτίμητος παστὰς καὶ Παρθένος, τὸ Ἱερὸν θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, σήμερον εἰσάγεται, ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, τὴν χάριν συνεισάγουσα, τὴν ἐν Πνεύματι θείῳ· ἣν ἀνυμνοῦσιν Ἄγγελοι Θεοῦ· Αὕτη ὑπάρχει σκηνὴ ἐπουράνιος.