14 Νοέμβρη, του Αγίου Φιλίππου

Και φύγαμε, πάμε στις 14, τελευταία ημέρα του εφταημέρου του Φθινοπωρινού Συναξαρίου, και θα σας αφήσω μετά να φύγετε κι εσείς, να φύγουμε κι εμείς γιορτάζει ο Άγιος απόστολος Φίλιππος, εκ των δώδεκα. Υπάρχει και ο Φίλιππος ο διάκονος που κατήγετο από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, απ’ την πατρίδα Ανδρέου και Πέτρου. Ήταν συμπατριώται είχε πολλή σύνεση, λέει το Συναξάριον, και διάβαζε την Παλαιά Διαθήκη και έψαχνε κι αυτός, όπως και οι άλλοι Απόστολοι, έψαχναν, πριν γίνουν Απόστολοι, βέβαια, να βρουν τον Μεσσία. 

Διάβαζαν τις γραφές, ερευνούσαν τους καιρούς, και έψαχναν ακαταπαύστως να βρουν τον Μεσσία. Τον βρήκε ο Χριστός μας, όταν βγήκε στη Γαλιλαία, μετά τη Θεία Του Βάπτιση στον Ιορδάνη και τα υπόλοιπα, τον βρήκε και τον εκκάλεσε. Κι εκείνος πήγε αμέσως κοντά Του. Η Θεανδρική προσωπικότης του Κυρίου τον είλκυσε τόσο πολύ. Βρήκε και τον φίλο του, τον Ναθαναήλ, ήλθε κι εκείνος κοντά, αλλά φέρεται σε πολλά σημεία το όνομα του Φιλίππου στην καινή Διαθήκη, δεν προλαβαίνομε, όμως, ούτε το Συναξάριο τα αναφέρει, λέει μόνο, μετά την Πεντηκοστή έπεσε ο κλήρος στον απόστολο Φίλιππο να πάει να κηρύξει το ευαγγέλιο στη Μικρά Ασία. Ασία, λέει το Συναξάριο, αλλά Μικρά Ασία ήτο. 

Λοιπόν να πάει να κηρύξει εκεί, και πήγε σε πολλές επαρχίες, κατέληξε στην Ιεράπολη της Φρυγίας, είχε πάρει μαζί του, όμως, ξέρετε ποιόν; τον Ναθαναήλ. Λέει Βαρθολομαίο το κείμενο, έχει δύο ονόματα. Λοιπόν τον φίλο του. Βρήκε ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ, κι ήσαν αχώριστοι μία ψυχή εν δυσίν σώμασιν, εν τη οικουμένη κι είχε την αδελφή του ο Φίλιππος Μαριάμνη και τους υπηρετούσε κι έκαμαν θραύση. Βρήκαν εκεί στην Έφεσο και τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, που κήρυττε στη Μικρασία και αυτός, έφεραν και τη γυναίκα του ανθυπάτου της Φρυγίας, την έκαμαν χριστιανή, κι εκείνος τότε όρμησε στους αποστόλους, τους συνέλαβε, σταύρωσε τον Φίλιππο και πέθανε στον σταυρό, κρέμασε και τους άλλους, αλλά, καθώς πέθαινε ο Φίλιππος στον σταυρό, έγινε σεισμός μεγάλος, κατάπιε πολλούς, κι οι άλλοι τρομαγμένοι πήγαν κι έπεσαν στα πόδια του Βαρθολομαίου και της Μαριάμνης, που κι αυτοί ήταν σταυρωμένοι, αλλά δεν πέθαναν, τους ξεκρέμασαν από το ξύλο, τους βάπτισαν, μετά, τους άφησαν επίσκοπο τον Στάχυ, και στη συνέχεια πήγαν άλλου να κηρύξουν το ευαγγέλιο.

Από αύριο μπαίνομε στην Αγία Τεσσαρακοστή, στο λεγόμενο Σαρανταήμερο των Χριστουγέννων. 

Κάνομε μια προσπάθεια να νηστεύσομε ψυχικά και σωματικά και κυρίως την κακία, την πονηρία και κάθε αμαρτία, και σωματικά, όσο μπορεί ο καθένας και προπαντός ν αγαπάμε και να συγχωράμε και να διαλέγομε, μέσα απ’ όλα, τον Χριστό μας και τη χάρη Του την Παναγία και τους Αγίους και να πούμε λίγα λόγια για τους Αγίους του εφταημέρου.

 Από το συναξάρι του Παππούλη Ανανία