10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Ευλαμπίου και Ευλαμπίας, των Αγίων 200 Μαρτύρων, Βασιανού Οσίου, Θεοφίλου Ομολογητή, Αμβροσίου της Όπτινα, των Αγίων 26 Οσιομαρτύρων Ι.Μ. Ζωγράφου, Διονυσίου Σκυλόσοφου, Ανδρέας της Τότμα

Άγιος Ευλάμπιος αγία Ευλαμπία

Και πάμε και στις 10 του μηνός γιορτάζουν οι Άγιοι μάρτυρες Ευλάμπιος και Ευλαμπία. Ήταν αδέλφια, από τη Νικομήδεια της Μικρασίας. Τρίτον αιώνα, επί Μαξιμιανού και Διοκλητιανού έγιναν, τότε, οι φοβερότεροι διωγμοί. Κι ο Μάξιμος, ένας έπαρχος, τότε, εκεί, της Νικομήδειας, κοντά στην Κωνσταντινούπολη είν αυτή, ανατολική πρωτεύουσα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, οι χριστιανοί κρύφτηκαν στα βουνά. Όταν σας διώκουν από μια πόλη να πηγαίνετε στην άλλη, είπε ο Χριστός. 

Δεν πήγαν να παραδοθούν στο Μαρτύριο. Όχι. Πήγαν και κρύφτηκαν έτσι να μην πηγαίνουμε αυτόκλητοι γιατί αυτό είν και εγωιστικό, καμια φορά και δεν ξέρουμε, αν είναι το θέλημα του Θεού και επείνασαν εκεί και έστειλαν τον Ευλάμπιο, μας θυμίζει τους εφτά παίδας η ιστορία, να αγοράσει τρόφιμα. Ψωμί. Το ψωμί είναι. Κι εκείνος, μπαίνοντας στην πόλη, είδε τα διατάγματα των διωγμών να ναι αναρτημένα και κάθισε και τα διάβαζε. Τον συνέλαβαν οι ειδωλολάτρες, τον πήγαν στον Μάξιμο κι εκείνος τον ανέκρινε και του πε ν αλλάξει και δεν άλλαζε και υστέρα τον βασάνισε εν τω μεταξύ έφτασε και η αδελφή του η Ευλαμπία, αφου είδε οτι δεν ήρχετο ο αδελφός της, τον είδε να Μαρτυράει και τον παρακαλούσε, τον παρακαλούσε να δεηθεί στον Κύριο να Μαρτυρήσει και αυτή. Ζήλεψε. Να νε και στον ουρανό αδελφοί, και πάντα μαζί, δηλαδή, ήθελε. 

Τότε οργίσθηκε ο τύραννος και αρπάζει και τον Ευλάμπιο, που Μαρτυρούσε, και την Ευλαμπία και τους ρίχνει σ’ ένα καμίνι. Σ’ ένα, μάλλον, μεγάλο καζάνι που είχε υγρά, που έβραζε εκείνοι έμειναν αβλαβείς και αλώβητοι. Διακόσιοι άντρες ειδωλολάτρες, που ταν εκεί, μόλις είδαν το θαύμα αυτό, πίστεψαν στον Χριστό και φώναξαν: «Μεγάλος ο Χριστός, ο Θεός των αγίων αυτών». Οργίσθη ο τύραννος και τους αποκεφάλισε. Κι αποκεφάλισε και τον Ευλάμπιο. Η Αγία Ευλαμπία, βλέποντας αυτά, δεν άντεξε η ψυχούλα και πριν την αποκεφαλίσουν πέταξε και πήγε κοντά στον αδελφό της και κοντά στον Χριστό. Στη βασιλεία του Θεού. Κι έλαβαν κι εκεί τον αμάραντο Στέφανο της Θείας δόξης.

Από το συναξάρι του Παππούλη Ανανία