23 Οκτωβρίου, Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος

Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος

Πάμε, τώρα, γιατί πέρασε η ώρα, στις 23 του μηνός Οκτωβρίου γιορτάζει ο Άγιος Ιάκωβος ο αδελφόθεος. Αρχαία φωνή μεγάλη ψυχή και πρώτος ιεράρχης των Ιεροσολύμων και γιος του Ιωσήφ του μνήστορος, που είχε από τον γάμο του, προτού μνηστευθεί την κυρία Θεοτόκο, της οποίας υπήρξε προστάτης. Καθώς και του βρέφους Ιησού. 

Τυχερός που ήταν εκείνος! Κι όταν κάποια φορά ο Ιωσήφ ο μνήστωρ ηθέλησε να μοιράσει την περιουσία στα παιδιά του, αποφάσισε να δώσει μερίδιο και στον Χριστό, που ταν ο Υιός της Παρθένου και ο Υιός του Θεού. Τόσο δίκαιος ήταν ο Ιωσήφ και τόσο σπουδαίος και τα κληρονομικά, ξέρετε, τι αγκάθι και τι βάσανο είναι; και τι κάναν τ αλλά παιδιά; Ο Σίμων , ο Ιωσής και ο Ιούδας δεν θέλαν να δώσει μερίδιο στον Ιησού. Καλοί ήταν κι αυτοί! και ο Ιάκωβος, τότε, του λέει του Ιησού: Έλα δώ, καλέ μου. Αυτό που θα πάρω εγώ θα ναι δικό σου. Αν δεν θες έτσι, και δικό σου και δικό μου. Θα το ‘χουμε μαζί. Θα μαστε συγκληρονόμοι. Κι ο Ιησούς έσκυψε και τον εφίλησε και του λέει: Σ’ ευχαριστώ, αδελφέ . 

Κι από τότε ο Άγιος Ιάκωβος ονομάζεται και αδελφόθεος. Αδελφός του Θεού έδωσε στον Κύριο το κομματάκι της περιουσίας του. Δεν το ήθελε ο Κύριος , βέβαια αλλά εκείνος έδειξε την αγάπη και τη στοργή του ο Άγιος Ιάκωβος έγραψε και την πρώτη Θεία Λειτουργία εχειροτονήθη απ τον ίδιο τον Χριστό μας πρώτος επίσκοπος Ιεροσολύμων, λέει το Συναξάριο του Μηναίου από κει μόνο αντλώ τις πληροφορίες που σας λέω, γιατί τα συναξάρια αυτά, αιώνες τώρα, τα διαβάζουμε στις συνάξεις τις λειτουργικές και εκκλησιαστικές και έχουν αγιασθεί είναι τόσο λιτά, τόσο δωρικά και τόσο μεστά, που μας συγκινούν. Υπάρχουν αυτά και κυκλοφορούν και στην Αποστολική Διακονία, με τους Αγίους μας, που ναι ακριβώς οι μεταφράσεις αυτών των συναξαριών είναι όμορφα και απλά. 

Τον χειροτόνησε ο ίδιος ο Χριστός και έγραψε εκείνος πρώτος την Θεία Λειτουργία και αργότερα, όπως λέει το ίδιο Συναξάριο, δια την των ανθρώπων ασθένειαν, ο Μέγας Βασίλειος την εσυντόμευσε και λίγο αργότερα, πάλι για την αδυναμία και ανυπομονησία των ανθρώπων, ο Ιερός Χρυσόστομος την έκαμε πιο μικρή γιατί ο άνθρωπος, αν πάει στην εκκλησία και στη λατρεία και αρχίζει να κουράζεται και κοιτάζει το ρολόι και σηκώνει το ένα πόδι και κατεβάζει το άλλο, ο,τι να κάνεις μετά δεν τον πιάνει. Δεν το ακούει. Ας το ‘χομε υπόψη μας αυτό, όσοι έχομε την διαποίμανση των ανθρώπων και των χριστιανών και λέει ένα ωραίο η Παλαιά Διαθήκη ότι, "καλύτερα να κάνει κανείς λίγο με χαρά παρά να κάνει πολύ με γογγυσμό". 

Κι έγραψε ο Άγιος Ιάκωβος και την Καθολική Επιστολή του, που είναι ένα κοινωνικό ευαγγέλιο μιλάει για όλους και για όλα, με τον καλύτερο και στοργικότερο τρόπο και περισσότερο για την αγάπη, την ευσπλαχνία, την προσευχή και την ισότητα, μάλλον την ισοτιμία των ανθρώπων μεταξύ των γιατί όλοι προερχόμεθα από ένα χώμα, τη γη, το σώμα μας, και από την ίδια πνοή, την ανάσα του Θεού είμεθα κατ εικόνα Κυρίου και έτσι έχομε ισοτιμία. Ισότης δεν υπάρχει, γιατί είναι ισοπεδωση. Ισοτιμία, όμως, υπάρχει και αυτό είναι η ομορφιά μέσα στην ποικιλία και μέσα στην ανισότητα και στη χαρά του Θεού.

Από το συναξάρι του Παππούλη Ανανία